Acts 17
1 Now when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where was a synagogue of the Jews:
పౌలసీలౌ ఆమ్ఫిపల్యాపల్లోనియానగరాభ్యాం గత్వా యత్ర యిహూదీయానాం భజనభవనమేకమ్ ఆస్తే తత్ర థిషలనీకీనగర ఉపస్థితౌ|
2 And Paul, as his manner was, went in to them, and on three sabbaths reasoned with them out of the scriptures,
తదా పౌలః స్వాచారానుసారేణ తేషాం సమీపం గత్వా విశ్రామవారత్రయే తైః సార్ద్ధం ధర్మ్మపుస్తకీయకథాయా విచారం కృతవాన్|
3 Opening and alleging, that it was needful that Christ should suffer, and rise again from the dead; and that this Jesus, whom I preach to you, is Christ.
ఫలతః ఖ్రీష్టేన దుఃఖభోగః కర్త్తవ్యః శ్మశానదుత్థానఞ్చ కర్త్తవ్యం యుష్మాకం సన్నిధౌ యస్య యీశోః ప్రస్తావం కరోమి స ఈశ్వరేణాభిషిక్తః స ఏతాః కథాః ప్రకాశ్య ప్రమాణం దత్వా స్థిరీకృతవాన్|
4 And some of them believed, and consorted with Paul and Silas; and of the devout Greeks a great multitude, and of the chief women not a few.
తస్మాత్ తేషాం కతిపయజనా అన్యదేశీయా బహవో భక్తలోకా బహ్యః ప్రధాననార్య్యశ్చ విశ్వస్య పౌలసీలయోః పశ్చాద్గామినో జాతాః|
5 But the Jews who believed not, moved with envy, took to them certain wicked fellows of the baser sort, and gathered a company, and set all the city in an uproar, and assaulted the house of Jason, and sought to bring them out to the people.
కిన్తు విశ్వాసహీనా యిహూదీయలోకా ఈర్ష్యయా పరిపూర్ణాః సన్తో హటట్స్య కతినయలమ్పటలోకాన్ సఙ్గినః కృత్వా జనతయా నగరమధ్యే మహాకలహం కృత్వా యాసోనో గృహమ్ ఆక్రమ్య ప్రేరితాన్ ధృత్వా లోకనివహస్య సమీపమ్ ఆనేతుం చేష్టితవన్తః|
6 And when they found them not, they drew Jason and certain brethren to the rulers of the city, crying, These that have turned the world upside down have come here also;
తేషాముద్దేశమ్ అప్రాప్య చ యాసోనం కతిపయాన్ భ్రాతృంశ్చ ధృత్వా నగరాధిపతీనాం నికటమానీయ ప్రోచ్చైః కథితవన్తో యే మనుష్యా జగదుద్వాటితవన్తస్తే ఽత్రాప్యుపస్థితాః సన్తి,
7 Whom Jason hath received: and these all do contrary to the decrees of Caesar, saying that there is another king, one Jesus.
ఏష యాసోన్ ఆతిథ్యం కృత్వా తాన్ గృహీతవాన్| యీశునామక ఏకో రాజస్తీతి కథయన్తస్తే కైసరస్యాజ్ఞావిరుద్ధం కర్మ్మ కుర్వ్వతి|
8 And they troubled the people and the rulers of the city, when they heard these things.
తేషాం కథామిమాం శ్రుత్వా లోకనివహో నగరాధిపతయశ్చ సముద్విగ్నా అభవన్|
9 And when they had taken security of Jason, and of the others, they let them go.
తదా యాసోనస్తదన్యేషాఞ్చ ధనదణ్డం గృహీత్వా తాన్ పరిత్యక్తవన్తః|
10 And the brethren immediately sent away Paul and Silas by night to Berea: who coming there went into the synagogue of the Jews.
తతః పరం భ్రాతృగణో రజన్యాం పౌలసీలౌ శీఘ్రం బిరయానగరం ప్రేషితవాన్ తౌ తత్రోపస్థాయ యిహూదీయానాం భజనభవనం గతవన్తౌ|
11 These were more noble than those in Thessalonica, in that they received the word with all readiness of mind, and searched the scriptures daily, whether those things were so.
తత్రస్థా లోకాః థిషలనీకీస్థలోకేభ్యో మహాత్మాన ఆసన్ యత ఇత్థం భవతి న వేతి జ్ఞాతుం దినే దినే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాలోచనాం కృత్వా స్వైరం కథామ్ అగృహ్లన్|
12 Therefore many of them believed; also of honourable women who were Greeks, and of men, not a few.
తస్మాద్ అనేకే యిహూదీయా అన్యదేశీయానాం మాన్యా స్త్రియః పురుషాశ్చానేకే వ్యశ్వసన్|
13 But when the Jews of Thessalonica had knowledge that the word of God was preached by Paul at Berea, they came there also, and stirred up the people.
కిన్తు బిరయానగరే పౌలేనేశ్వరీయా కథా ప్రచార్య్యత ఇతి థిషలనీకీస్థా యిహూదీయా జ్ఞాత్వా తత్స్థానమప్యాగత్య లోకానాం కుప్రవృత్తిమ్ అజనయన్|
14 And then immediately the brethren sent away Paul to go as it were to the sea: but Silas and Timothy abode there still.
అతఏవ తస్మాత్ స్థానాత్ సముద్రేణ యాన్తీతి దర్శయిత్వా భ్రాతరః క్షిప్రం పౌలం ప్రాహిణ్వన్ కిన్తు సీలతీమథియౌ తత్ర స్థితవన్తౌ|
15 And they that conducted Paul brought him to Athens: and receiving a commandment to Silas and Timothy to come to him with all speed, they departed.
తతః పరం పౌలస్య మార్గదర్శకాస్తమ్ ఆథీనీనగర ఉపస్థాపయన్ పశ్చాద్ యువాం తూర్ణమ్ ఏతత్ స్థానం ఆగమిష్యథః సీలతీమథియౌ ప్రతీమామ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య తే ప్రత్యాగతాః|
16 Now while Paul waited for them at Athens, his spirit was stirred in him, when he saw the city wholly given to idolatry.
పౌల ఆథీనీనగరే తావపేక్ష్య తిష్ఠన్ తన్నగరం ప్రతిమాభిః పరిపూర్ణం దృష్ట్వా సన్తప్తహృదయో ఽభవత్|
17 Therefore he disputed in the synagogue with the Jews, and with the devout persons, and in the market daily with them that met with him.
తతః స భజనభవనే యాన్ యిహూదీయాన్ భక్తలోకాంశ్చ హట్టే చ యాన్ అపశ్యత్ తైః సహ ప్రతిదినం విచారితవాన్|
18 Then certain philosophers of the Epicureans, and of the Stoics, encountered him. And some said, What will this babbler say? some others, He seemeth to be a setter forth of strange gods: because he preached to them Jesus, and the resurrection.
కిన్త్విపికూరీయమతగ్రహిణః స్తోయికీయమతగ్రాహిణశ్చ కియన్తో జనాస్తేన సార్ద్ధం వ్యవదన్త| తత్ర కేచిద్ అకథయన్ ఏష వాచాలః కిం వక్తుమ్ ఇచ్ఛతి? అపరే కేచిద్ ఏష జనః కేషాఞ్చిద్ విదేశీయదేవానాం ప్రచారక ఇత్యనుమీయతే యతః స యీశుమ్ ఉత్థితిఞ్చ ప్రచారయత్|
19 And they took him, and brought him to Areopagus, saying, May we know what this new doctrine is, of which thou speakest?
తే తమ్ అరేయపాగనామ విచారస్థానమ్ ఆనీయ ప్రావోచన్ ఇదం యన్నవీనం మతం త్వం ప్రాచీకశ ఇదం కీదృశం ఏతద్ అస్మాన్ శ్రావయ;
20 For thou bringest certain strange things to our ears: we would know therefore what these things mean.
యామిమామ్ అసమ్భవకథామ్ అస్మాకం కర్ణగోచరీకృతవాన్ అస్యా భావార్థః క ఇతి వయం జ్ఞాతుమ్ ఇచ్ఛామః|
21 ( For all the Athenians and strangers who were there spent their time in nothing else, but either to tell, or to hear some new thing.)
తదాథీనీనివాసినస్తన్నగరప్రవాసినశ్చ కేవలం కస్యాశ్చన నవీనకథాయాః శ్రవణేన ప్రచారణేన చ కాలమ్ అయాపయన్|
22 Then Paul stood in the midst of Mars’ hill, and said, Ye men of Athens, I perceive that in all things ye are very religious.
పౌలోఽరేయపాగస్య మధ్యే తిష్ఠన్ ఏతాం కథాం ప్రచారితవాన్, హే ఆథీనీయలోకా యూయం సర్వ్వథా దేవపూజాయామ్ ఆసక్తా ఇత్యహ ప్రత్యక్షం పశ్యామి|
23 For as I passed by, and beheld your devotions, I found an altar with this inscription, TO THE UNKNOWN GOD. Whom therefore ye ignorantly worship, him declare I to you.
యతః పర్య్యటనకాలే యుష్మాకం పూజనీయాని పశ్యన్ ‘అవిజ్ఞాతేశ్వరాయ’ ఏతల్లిపియుక్తాం యజ్ఞవేదీమేకాం దృష్టవాన్; అతో న విదిత్వా యం పూజయధ్వే తస్యైవ తత్వం యుష్మాన్ ప్రతి ప్రచారయామి|
24 God that made the world and all things in it, seeing that he is Lord of heaven and earth, dwelleth not in temples made with hands;
జగతో జగత్స్థానాం సర్వ్వవస్తూనాఞ్చ స్రష్టా య ఈశ్వరః స స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతిః సన్ కరనిర్మ్మితమన్దిరేషు న నివసతి;
25 Neither is worshipped with men’s hands, as though he needed any thing, seeing he giveth to all life, and breath, and all things;
స ఏవ సర్వ్వేభ్యో జీవనం ప్రాణాన్ సర్వ్వసామగ్రీశ్చ ప్రదదాతి; అతఏవ స కస్యాశ్చిత్ సామగ్య్రా అభావహేతో ర్మనుష్యాణాం హస్తైః సేవితో భవతీతి న|
26 And hath made of one blood all nations of men to dwell on all the face of the earth, and hath determined the times before appointed, and the bounds of their habitation;
స భూమణ్డలే నివాసార్థమ్ ఏకస్మాత్ శోణితాత్ సర్వ్వాన్ మనుష్యాన్ సృష్ట్వా తేషాం పూర్వ్వనిరూపితసమయం వసతిసీమాఞ్చ నిరచినోత్;
27 That they should seek the Lord, if perhaps they might grope after him, and find him, though he is not far from every one of us:
తస్మాత్ లోకైః కేనాపి ప్రకారేణ మృగయిత్వా పరమేశ్వరస్య తత్వం ప్రాప్తుం తస్య గవేషణం కరణీయమ్|
28 For in him we live, and move, and have our being; as certain also of your own poets have said, For we are also his offspring.
కిన్తు సోఽస్మాకం కస్మాచ్చిదపి దూరే తిష్ఠతీతి నహి, వయం తేన నిశ్వసనప్రశ్వసనగమనాగమనప్రాణధారణాని కుర్మ్మః, పునశ్చ యుష్మాకమేవ కతిపయాః కవయః కథయన్తి ‘తస్య వంశా వయం స్మో హి’ ఇతి|
29 Being then the offspring of God, we ought not to think that the Godhead is like gold, or silver, or stone, formed by art and man’s device.
అతఏవ యది వయమ్ ఈశ్వరస్య వంశా భవామస్తర్హి మనుష్యై ర్విద్యయా కౌశలేన చ తక్షితం స్వర్ణం రూప్యం దృషద్ వైతేషామీశ్వరత్వమ్ అస్మాభి ర్న జ్ఞాతవ్యం|
30 And the times of this ignorance God overlooked; but now commandeth all men every where to repent:
తేషాం పూర్వ్వీయలోకానామ్ అజ్ఞానతాం ప్రతీశ్వరో యద్యపి నావాధత్త తథాపీదానీం సర్వ్వత్ర సర్వ్వాన్ మనః పరివర్త్తయితుమ్ ఆజ్ఞాపయతి,
31 Because he hath appointed a day, when he will judge the world in righteousness by that man whom he hath ordained; of which he hath given assurance to all men, in that he hath raised him from the dead.
యతః స్వనియుక్తేన పురుషేణ యదా స పృథివీస్థానాం సర్వ్వలోకానాం విచారం కరిష్యతి తద్దినం న్యరూపయత్; తస్య శ్మశానోత్థాపనేన తస్మిన్ సర్వ్వేభ్యః ప్రమాణం ప్రాదాత్|
32 And when they heard of the resurrection of the dead, some mocked: and others said, We will hear thee again concerning this matter.
తదా శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య కథాం శ్రుత్వా కేచిద్ ఉపాహమన్, కేచిదవదన్ ఏనాం కథాం పునరపి త్వత్తః శ్రోష్యామః|
33 So Paul departed from among them.
తతః పౌలస్తేషాం సమీపాత్ ప్రస్థితవాన్|
34 But certain men joined themselves to him, and believed: among whom was Dionysius the Areopagite, and a woman named Damaris, and others with them.
తథాపి కేచిల్లోకాస్తేన సార్ద్ధం మిలిత్వా వ్యశ్వసన్ తేషాం మధ్యే ఽరేయపాగీయదియనుసియో దామారీనామా కాచిన్నారీ కియన్తో నరాశ్చాసన్|
