Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. Lord, you have been our refuge throughout all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before the mountains were formed, or you formed the earth and the world, from everlasting to everlasting, you are God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 You return man to dust, and you say, “Return, you descendants of mankind.”
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in your sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 You sweep them away as with a flood and they sleep; in the morning they are like the grass that sprouts up.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it blooms and grows up; in the evening it withers and dries up.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 Truly, we are consumed in your anger, and in your wrath we are terrified.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 You have set our iniquities before you, our hidden sins in the light of your presence.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 Our life passes away under your wrath; our years quickly pass like a sigh.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Our years are seventy, or even eighty if we are healthy; but even our best years are marked by trouble and sorrow. Yes, they pass quickly, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knows the intensity of your anger, and your wrath that is equal to the fear of you?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 So teach us to consider our life so that we might live wisely.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Turn back, Yahweh! How long will it be? Have pity on your servants.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Satisfy us in the morning with your covenant faithfulness so that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Make us glad in proportion to the days you afflicted us and to the years we have experienced trouble.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let your servants see your work, and let our children see your majesty.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 May the favor of the Lord our God be ours; prosper the work of our hands; indeed, prosper the work of our hands.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
