Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. Lord, you have been our refuge throughout all generations.
Ginoo, ikaw mao ang among dapit-nga-puloy-anan Sa tanang mga kaliwatan.
2 Before the mountains were formed, or you formed the earth and the world, from everlasting to everlasting, you are God.
Sa wala pa patunghaa ang kabukiran, Kun ang yuta ug ang kalibutan nga imong gihimo, Bisan gikan sa walay sinugdan ngadto sa walay katapusan, ikaw mao ang Dios sa gihapon.
3 You return man to dust, and you say, “Return, you descendants of mankind.”
Ikaw nagapabalik sa tawo ngadto sa pagkalaglag, Ug nagaingon: Pamalik, kamong mga anak sa mga tawo,
4 For a thousand years in your sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Kay ang usa ka libo ka tuig sa imong pagtan-aw Maingon lamang sa kagahapon sa diha nga kini molabay na, Ug ingon sa usa ka pagtukaw sa kagabhion.
5 You sweep them away as with a flood and they sleep; in the morning they are like the grass that sprouts up.
Ginadala mo (sila) ingon sa usa ka baha; (sila) ingon sa usa ka paghikatulog. Sa pagkabuntag (sila) sama sa balili nga managpanubo.
6 In the morning it blooms and grows up; in the evening it withers and dries up.
Sa buntag kini molabong, ug motubo; Sa hapon ginaputol kini ug mangalaya.
7 Truly, we are consumed in your anger, and in your wrath we are terrified.
Kay kami ginaut-ut diha sa imong kapungot, Ug sa imong kaligutgut kami nangagubot.
8 You have set our iniquities before you, our hidden sins in the light of your presence.
Gibutang mo ang among mga kasalanan sa atubangan mo, Ang among mga sala nga tinago gipasilawan sa kahayag sa imong nawong.
9 Our life passes away under your wrath; our years quickly pass like a sigh.
Kay ang tanan namong mga adlaw nanagpangagi diha sa imong kaligutgut: Gitapus namo ang among katuigan ingon sa usa ka pagpanghupaw.
10 Our years are seventy, or even eighty if we are healthy; but even our best years are marked by trouble and sorrow. Yes, they pass quickly, and we fly away.
Ang mga adlaw sa among panuigon may kapitoan ka tuig, Kun bisan tungod sa kabaskug may kawaloan ka tuig; Bisan pa niana ang ilang garbo mao lamang ang kabudlay ug kasub-anan; Kay kini sa madali mosaylo, ug kami managpanlupad.
11 Who knows the intensity of your anger, and your wrath that is equal to the fear of you?
Kinsa ba ang makaila sa gahum sa imong kasuko, Ug sa imong kaligutgut sumala sa kahadlok nga angay kanimo?
12 So teach us to consider our life so that we might live wisely.
Busa tudloi kami sa pag-isip sa among mga adlaw, Aron makabaton kami ug usa ka kasingkasing nga manggialamon.
13 Turn back, Yahweh! How long will it be? Have pity on your servants.
Bumalik ka, Oh Jehova, hangtud anus-a ba? Ug pahinulsola kini kanimo mahitungod sa imong mga ulipon.
14 Satisfy us in the morning with your covenant faithfulness so that we may rejoice and be glad all our days.
Oh busga kami sa kabuntagon sa imong mahigugmaong-kalolot, Aron kami managmaya ug managkalipay sa tanan namong mga adlaw.
15 Make us glad in proportion to the days you afflicted us and to the years we have experienced trouble.
Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga ikaw nagsakit kanamo, Ug sa katuigan nga kami nakakita sa kadautan.
16 Let your servants see your work, and let our children see your majesty.
Ipakita ang imong buhat nganhi sa imong mga ulipon. Ug ang imong himaya ibabaw sa ilang mga anak.
17 May the favor of the Lord our God be ours; prosper the work of our hands; indeed, prosper the work of our hands.
Ug itugot nga ang kahimuot ni Jehova nga among Dios magapaibabaw kanamo; Ug lig-onon mo kanamo ang buhat sa among mga kamot; Oo, ang-buhat sa among mga kamot lig-onon mo kini.
