< Mark 11 >

1 Now as they came to Jerusalem, they were close to Bethphage and Bethany, at the Mount of Olives, and Jesus sent out two of his disciples
και οτε εγγιζουσιν εις ιερουσαλημ εις βηθσφαγη και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου
2 and said to them, “Go into the village opposite us. As soon as you enter it, you will find a colt that has never been ridden. Untie it and bring it to me.
και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ανθρωπων κεκαθικεν λυσαντες αυτον αγαγετε
3 If anyone says to you, 'Why are you doing this?' you should say, 'The Lord has need of it and will immediately send it back here.'”
και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθεως αυτον αποστελλει παλιν ωδε
4 They went away and found a colt tied at a door outside on the open street, and they untied it.
απηλθον δε και ευρον τον πωλον δεδεμενον προς την θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον
5 Some people were standing there and said to them, “What are you doing, untying that colt?”
και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον
6 They spoke to them as Jesus told them, and the people let them go their way.
οι δε ειπον αυτοις καθως ενετειλατο ο ιησους και αφηκαν αυτους
7 The two disciples brought the colt to Jesus and threw their cloaks on it so Jesus could ride it.
και ηγαγον τον πωλον προς τον ιησουν και επεβαλον αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτω
8 Many people spread their garments on the road, and others spread branches they had cut from the fields.
πολλοι δε τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στοιβαδας εκοπτον εκ των δενδρων και εστρωννυον εις την οδον
9 Those who went before him and those who followed shouted, “Hosanna! Blessed is the one who comes in the name of the Lord.
και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
10 Blessed is the coming kingdom of our father David! Hosanna in the highest!”
ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια εν ονοματι κυριου του πατρος ημων δαυιδ ωσαννα εν τοις υψιστοις
11 Then Jesus entered into Jerusalem and went into the temple and looked around at everything. Now, the time being late, he went out to Bethany with the twelve.
και εισηλθεν εις ιεροσολυμα ο ιησους και εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα
12 The next day, when they returned from Bethany, he was hungry.
και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν
13 Seeing from far away a fig tree that had leaves, he went to see if he could find any fruit on it, and when he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.
και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ου γαρ ην καιρος συκων
14 He spoke to it, “No one will ever eat fruit from you again.” And his disciples heard it. (aiōn g165)
και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εκ σου εις τον αιωνα μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου (aiōn g165)
15 They came to Jerusalem, and he entered the temple and began to cast out the sellers and the buyers in the temple. He turned over the tables of the money changers and the seats of those who sold pigeons.
και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εισελθων ο ιησους εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και τους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψεν
16 He did not allow anyone to carry anything through the temple that could be sold.
και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου
17 He taught them and said, “Is it not written, 'My house will be called a house of prayer for all the nations'? But you have made it a den of robbers.”
και εδιδασκεν λεγων αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
18 The chief priests and the scribes heard what he had said, and they looked for a way to kill him. For they feared him because the entire crowd was amazed at his teaching.
και ηκουσαν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις και εζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτον οτι πας ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου
19 When evening came, they left the city.
και οτε οψε εγενετο εξεπορευετο εξω της πολεως
20 As they walked by in the morning, they saw the fig tree withered away to its roots.
και παραπορευομενοι πρωι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων
21 Peter remembered and said, “Rabbi, look! The fig tree you cursed has withered away.”
και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται
22 Jesus answered them, “Have faith in God.
και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου
23 Truly I say to you that whoever says to this mountain, 'Get up and cast yourself into the sea,' and if he does not doubt in his heart but believes that what he said will happen, that is what God will do.
αμην γαρ λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευσει οτι α λεγει γινεται εσται αυτω ο εαν ειπη
24 Therefore I say to you: Everything you pray and ask for, believe that you received it, and it will be yours.
δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα αν προσευχομενοι αιτεισθε πιστευετε οτι λαμβανετε και εσται υμιν
25 When you stand and pray, you must forgive whatever you have against anyone, so that your Father who is in heaven will also forgive you your trespasses.”
και οταν στηκητε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων
ει δε υμεις ουκ αφιετε ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων
27 They came to Jerusalem again. As Jesus was walking in the temple, the chief priests, the scribes, and the elders came to him.
και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι
28 They said to him, “By what authority do you do these things, and who gave you the authority to do them?”
και λεγουσιν αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιης
29 Jesus said to them, “I will ask you one question. Tell me and I will tell you by what authority I do these things.
ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις επερωτησω υμας καγω ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
30 The baptism of John, was it from heaven or from men? Answer me.”
το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι
31 They discussed between themselves and argued and said, “If we say, 'From heaven,' he will say, 'Why then did you not believe him?'
και ελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει διατι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
32 But if we say, 'From men,' ... .” They were afraid of the people, for everyone was convinced that John was a prophet.
αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον λαον απαντες γαρ ειχον τον ιωαννην οτι προφητης ην
33 Then they answered Jesus and said, “We do not know.” Then Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
και αποκριθεντες λεγουσιν τω ιησου ουκ οιδαμεν και ο ιησους αποκριθεις λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω

< Mark 11 >