Luke 23
1 The whole company of them rose up and brought Jesus before Pilate.
Андин [кеңәшмидикиләрниң] һәммиси орнидин турушуп, уни [валий] Пилатусниң алдиға елип беришти.
2 They began to accuse him, saying, “We found this man perverting our nation, forbidding to give tribute to Caesar, and saying that he himself is Christ, a king.”
У йәрдә улар униң үстидин шикайәт қилип: — Өзини Мәсиһ, йәни падиша дәп ативелип, хәлқимизни аздуруп вә қутритип, Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшурушни тосқан бу адәмни байқап уни туттуқ, — дейишти.
3 Pilate asked him, saying, “Are you the King of the Jews?” Jesus answered him and said, “You say so.”
Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасимусән? — дәп сориди. У: — Ейтқиниңдәк, — дәп җавап бәрди.
4 Pilate said to the chief priests and the multitudes, “I find no fault in this man.”
Андин Пилатус баш каһинлар билән көпчиликкә: — Бу адәмдин бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим, — деди.
5 But they were insisting, saying, “He stirs up the people, teaching throughout all Judea, beginning from Galilee even to this place.”
Лекин улар техиму қәтъий һалда: — У Галилийәдин тартип таки бу йәргичә, пүткүл Йәһудийәдиму тәлим бериш билән хәлиқни қутритиду.
6 So when Pilate heard this, he asked whether the man was a Galilean.
Пилатус «Галилийә» дегән сөзни аңлап: — Бу киши Галилийәликму? — дәп сориди
7 When he discovered that he was under Herod's authority, he sent Jesus to Herod, who himself also was at Jerusalem in those days.
вә униң Һерод [ханниң] идарә килған өлкидин кәлгәнлигидин хәвәр тепип, уни Һеродқа йоллап бәрди (у күнләрдә Һеродму Йерусалимда еди).
8 When Herod saw Jesus, he was very glad, because he had wanted to see him for a long time. He had heard about him and he hoped to see some miracle done by him.
Һерод Әйсани көргәндә интайин хошал болди. Чүнки у узундин бери униңға даир көп ишларни аңлап, униңдин бир мөҗизә көрүш үмүтидә болуп, уни көрүш пурситини издәвататти.
9 Herod questioned Jesus in many words, but Jesus answered him nothing.
У Әйсадин көп соалларни сориди, лекин у Һеродқа бир еғизму җавап бәрмиди.
10 The chief priests and the scribes stood, violently accusing him.
Баш каһинлар вә Тәврат устазлири йеқин туруп униң үстидин һә дәп әрз-шикайәт қиливататти.
11 Herod with his soldiers insulted Jesus and they mocked him. Then they dressed him in elegant clothes and sent him back to Pilate.
Һерод хан вә униң ләшкәрлири уни харлап мәсқирә қилишип, униңға шаһанә тон-кийим кийдүрүп, уни йәнә Пилатусниң алдиға қайтуруп йоллиди.
12 For Herod and Pilate had become friends with each other that very day, for before this they had been enemies with each other.
Мана шу күндин башлап, Пилатус билән Һерод дост болуп қалди; чүнки илгири улар арисида адавәт болған еди.
13 Pilate then called together the chief priests and the rulers and the crowd of people,
Валий Пилатус баш каһинларни, [Йәһудий] һөкүмдарларни вә халайиқни жиғип,
14 and said to them, “You brought to me this man like a man who is leading the people to act badly, and see, I, having questioned him before you, find no fault in this man concerning those things of which you accuse him.
уларға: — Силәр бу адәмниң үстидин «Хәлиқни аздуриду вә қутритиду» дәп шикайәт қилип уни алдимға тартип кәлдиңлар. Мана, мән силәрниң алдиңларда уни сорақ қилғиним билән, униңдин силәр шикайәт қилған җинайәтләрдин бириниму тапалмидим.
15 No, nor does Herod, for he sent him back to us, and see, nothing worthy of death has been done by him.
Һеродму тапмиди; чүнки мән силәрни униң алдиға әвәттим. Мана, униңда өлүмгә лайиқ һеч қандақ җинайәт йоқ екән.
16 I will therefore punish him, and release him.”
Шуңа мән уни җазалап, андин қоюп беримән, — деди
(униң һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, [Йәһудий] [мәһбуслардин] бирини уларға қоюп бериш мәҗбурийити бар еди).
18 But they cried out all together, saying, “Away with this man, and release to us Barabbas!”
Лекин көпчилик тәңла чуқан селишип: — Буни йоқитиң! Бизгә Бараббасни қоюп бериң! — дейишти
19 Barabbas was a man who had been put into prison for a certain rebellion in the city and for murder.
(Бараббас болса шәһәрдә топилаң көтәргәнлиги вә қатиллиқ қилғанлиғи үчүн зинданға ташланған мәһбус еди).
20 Pilate addressed them again, desiring to release Jesus.
Шуниң билән Пилатус Әйсани қоюп беришни халап, көпчиликкә йәнә сөз қилғили турди.
21 But they shouted, saying, “Crucify him, crucify him.”
Лекин улар җававән йәнә чуқан селишип: — Крестлигин, уни крестлигин! — дәп вақирашти.
22 He said to them a third time, “Why, what evil has this man done? I have found nothing deserving the death penalty in him. Therefore after punishing him, I will release him.”
[Пилатус] үчинчи қетим уларға: — Немишкә? У зади немә яманлиқ қилған? Мән униңдин өлүмгә лайиқ һеч җинайәт тапалмидим. Шуниң үчүн мән уни җазалап, қоюп беримән, — деди.
23 But they were insistent with loud voices, demanding for him to be crucified. Their voices convinced Pilate.
Бирақ улар йәнила һә дәп чуқан селишип: «У крестләнсун!» дәп тәләп қилип чиң турувалди. Уларниң һәмдә баш каһинларниң чуқанлири ахир күчлүк кәлди.
24 So Pilate decided to grant their demand.
Пилатус уларниң тәливи бойичә ада қилинсун дәп һөкүм чиқарди.
25 He released the one they asked for who had been put in prison for rioting and murder. But he delivered up Jesus to their will.
Вә уларниң тилигинини, йәни топилаң көтириш вә қатиллиқ үчүн зинданға ташланғанни қоюп берип, Әйсани уларниң хаһишиға тапшуруп бәрди.
26 As they led him away, they seized one Simon of Cyrene, coming from the country, and they laid the cross on him to carry, following Jesus.
Вә улар уни елип кетиватқанда, йолда Курини шәһирилик Симон исимлиқ бир киши сәһрадин келивататти; улар уни тутувелип, крестни униңға көтәргүзүп, Әйсаниң кәйнидин маңдурди.
27 A great crowd of the people, and of women who grieved and mourned for him, were following him.
Әйсаниң кәйнидә зор бир топ хәлиқ, шундақла униңға ечинип жиға-зерә көтиришиватқан аялларму әгишип келивататти.
28 But turning to them, Jesus said, “Daughters of Jerusalem, do not weep for me, but weep for yourselves and for your children.
Лекин Әйса кәйнигә бурулуп уларға: — Әй Йерусалимниң қизлири! Мән үчүн жиғлимаңлар, бәлки өзүңлар вә балилириңлар үчүн жиғлаңлар!
29 For see, the days are coming in which they will say, 'Blessed are the barren and the wombs that did not bear, and the breasts that did not nurse.'
Чүнки силәргә шундақ еғир күнләр келидуки, кишиләр: «Туғмаслар, бала көтәрмигән қосақлар вә емитмигән әмчәкләр бәхитликтур!» — дейишиду.
30 Then they will begin to say to the mountains, 'Fall on us,' and to the hills, 'Cover us.'
Шу чағда кишиләр тағларға: «Үстимизгә өрүл!», дөңлүкләргә: «үстимизни яп!» дәп нида қилишиду.
31 For if they do these things while the tree is green, what will happen when it is dry?”
Чүнки адәмләр япйешил дәрәққә шундақ ишларни қилған йәрдә, қуруп кәткән дәрәққә немә ишлар болар?! — деди.
32 Other men, two criminals, were led away with him to be put to death.
Икки җинайәтчиму өлүмгә мәһкүм қилинғили униң билән тәң елип келингән еди.
33 When they came to the place that is called “The Skull,” there they crucified him, and the criminals—one on his right and one on his left.
Вә улар «баш сүйәк» дәп аталған җайға кәлгәндә, у йәрдә уни вә йәнә икки җинайәтчини, бирини униң оң йенида вә йәнә бирини сол йенида кресткә тартти.
34 Jesus said, “Father, forgive them, for they do not know what they are doing.” Then they cast lots, dividing up his garments.
Әйса: — И Ата, уларни кәчүргин, чүнки улар өзиниң немә қиливатқанлиғини билмәйду, — деди. [Ләшкәрләр] чәк ташлап, униң кийимлирини бөлүшүвалди.
35 The people stood watching while the rulers also were mocking him, saying, “He saved others. Let him save himself, if he is the Christ of God, the chosen one.”
Халайиқ қарап туратти, Йәһудий һөкүмдарларму йенида туруп униңға димиғини қеқип мәсқирә қилип: Башқиларни қутқузуптикән! Әгәр у растин Худаниң Мәсиһи, Униң талливалғини болса, өзини қутқузуп бақсун! — дейишти.
36 The soldiers also ridiculed him, approaching him, offering him vinegar,
Ләшкәрләрму уни мәсқирә қилишип, йениға берип униңға сиркә тәңләп:
37 and saying, “If you are the King of the Jews, save yourself.”
— Әгәр сән Йәһудийларниң Падишаси болсаң, өзүңни қутқузуп бақ! — дейишти.
38 There was also a sign over him, “This is the King of the Jews.”
Униң үстидики [тахтайға] грекчә, латинчә вә ибранийчә һәрипләр билән: «Бу киши Йәһудийларниң Падишасидур» дәп йезип қоюлған еди.
39 One of the criminals who was hanging there insulted him by saying, “Are you not the Christ? Save yourself and us.”
Униң билән биллә кресткә тартилған икки җинайәтчиниң бири уни һақарәтләп: — Сән Мәсиһ әмәсмидиң? Әнди өзүңниму, бизниму қутқузә! — деди.
40 But the other rebuked him, saying, “Do you not fear God, since you are under the same sentence?
Бирақ йәнә бири униң гепигә тәнбиһ берип: Сән өзүң охшаш һөкүмниң тегидә туруп Худадин қорқмамсән?
41 We indeed are here justly, for we are receiving what we deserve for our deeds. But this man did nothing wrong.”
Бизниң җазалинишимиз һәқлиқ, чүнки өз қилмишлиримизниң тегишлик җазасини тарттуқ; лекин бу киши һеч қандақ натоғра иш қилмиғанғу! — дәп җавап бәрди.
42 Then he said, “Jesus, remember me when you come into your kingdom.”
Андин, у Әйсаға: — И Рәб, падишалиғиң билән кәлгиниңдә, мени яд қилғин, — деди.
43 Jesus said to him, “Truly I say to you, today you will be with me in paradise.”
Әйса униңға: — Бәрһәқ, мән саңа ейтайки, бүгүн сән мән билән биллә җәннәттә болисән, — деди.
44 It was now about the sixth hour, and darkness came over the whole land until the ninth hour
Һазир алтинчи саат болуп, пүтүн зиминни тоққузинчи сааткичә қараңғулуқ басти.
45 as the sun's light failed. Then the curtain of the temple was split in two.
Қуяш нурини бәрмиди вә ибадәтханиниң пәрдиси тосаттин оттурисидин житилип икки парчә болуп кәтти.
46 Crying with a loud voice, Jesus said, “Father, into your hands I commit my spirit.” Having said this, he died.
Әйса қаттиқ аваз билән нида қилғандин кейин: — И Ата! Роһумни қолуңға тапшурдум, — деди-дә, тиниқи тохтап, җан үзди.
47 When the centurion saw what was done, he glorified God, saying, “Surely this was a righteous man.”
У йәрдә турған йүз беши йүз бәргән ишларни көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән дурус адәм екән! — дәп Худани улуқлиди.
48 When all the multitudes who came together to witness this sight saw the things that were done, they returned beating their breasts.
Вә бу мәнзирини көрүшкә жиғилған барлиқ хәлиқ йүз бәргән ишларни көрүп көкрәклиригә уруп өйлиригә қайтишти.
49 But all those who knew him, and the women who followed him from Galilee, stood at a distance, watching these things.
Вә уни тонуйдиған барлиқ кишиләр вә Галилийәдин униңға әгишип кәлгән аяллар жирақта туруп, бу вақиәләргә қарап турди.
50 Behold, there was a man named Joseph, who was a member of the Council. He was a good and righteous man.
Вә мана шу йәрдә кеңәшмидикиләрдин Йүсүп исимлиқ бири бар еди. У өзи ақкөңүл вә адил адәм болуп, уларниң мәслиһәтигә вә қилғиниға қошулмиған еди. Өзи Йәһудийә өлкисидики Ариматия дегән бир шәһәрдин болуп, Худаниң падишалиғини тәлмүрүп күтәтти.
51 This man had not agreed with the decision of the Council and their action. He was from the Judean town of Arimathea; and he was looking for the kingdom of God.
52 This man, approaching Pilate, asked for the body of Jesus.
У өзи Пилатусниң алдиға берип Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди;
53 He took it down, wrapped it in fine linen, and placed it in a tomb that was cut in stone, where no one had ever been laid.
Вә уни кресттин чүшүрүп канап билән кепәнләп, қорам таштин оюп ясалған, һеч ким қоюлмиған бир қәбиргә дәпнә қилди.
54 It was the Day of the Preparation, and the Sabbath was about to begin.
Бу «тәйярлиқ күни» болуп, шабат күни йеқинлишип қалған еди.
55 The women who had come with Jesus out of Galilee followed and saw the tomb and how his body was laid.
Вә униң билән Галилийәдин кәлгән аяллар [Йүсүпкә] әгишип, қәбирни вә униң җәсәтиниң қандақ қоюлғинини көрди.
56 They returned, and prepared spices and ointments. Then on the Sabbath they rested according to the commandment.
Андин йенип берип әтирләр вә хуш пурақлиқ буюмларни тәйяр қилди вә [Тәвраттики] әмир бойичә шабат күни арам елишти.
