Luke 14

1 It happened one Sabbath, when he went into the house of one of the leaders of the Pharisees to eat bread, that they were watching him closely.

Bir Şabat Günü İsa Ferisiler'in ileri gelenlerinden birinin evine yemek yemeye gitti. Herkes O'nu dikkatle gözlüyordu.

2 Behold, there in front of him was a man who was suffering from edema.

Önünde, vücudu su toplamış bir adam vardı.

3 Jesus asked the experts in the Jewish law and the Pharisees, “Is it lawful to heal on the Sabbath, or not?”

İsa, Kutsal Yasa uzmanlarına ve Ferisiler'e, “Şabat Günü bir hastayı iyileştirmek Kutsal Yasa'ya uygun mudur, değil midir?” diye sordu.

4 But they kept silent. So Jesus took hold of him, healed him, and sent him away.

Onlar ses çıkarmadılar. İsa adamı tutup iyileştirdi, sonra eve gönderdi.

5 He said to them, “Which of you who has a son or an ox that falls into a well on the Sabbath day will not immediately pull him out?”

İsa onlara şöyle dedi: “Hanginiz oğlu ya da öküzü Şabat Günü kuyuya düşer de hemen çıkarmaz?”

6 They were not able to give an answer to these things.

Onlar buna hiçbir karşılık veremediler.

7 When Jesus noticed how those who were invited chose the seats of honor, he spoke a parable, saying to them,

Yemeğe çağrılanların başköşeleri seçtiğini farkeden İsa, onlara şu benzetmeyi anlattı: “Biri seni düğüne çağırdığı zaman başköşeye kurulma. Belki senden daha saygın birini de çağırmıştır. İkinizi de çağıran gelip, ‘Yerini bu adama ver’ diyebilir. O zaman utançla kalkıp en arkaya geçersin.

8 “When you are invited by someone to a wedding feast, do not sit down in the place of honor, because someone may have been invited who is more honored than you.

9 When the person who invited both of you arrives, he will say to you, 'Give this other person your place,' and then in shame you will proceed to take the lowest place.

10 But when you are invited, go and sit down in the lowest place, so that when the one who has invited you comes, he may say to you, 'Friend, go up higher.' Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you.

Bir yere çağrıldığın zaman git, en arkada otur. Öyle ki, seni çağıran gelince, ‘Arkadaşım, daha öne buyurmaz mısın?’ desin. O zaman seninle birlikte sofrada oturan herkesin önünde onurlandırılmış olursun.

11 For everyone who exalts himself will be humbled, and he who humbles himself will be exalted.”

Kendini yücelten herkes alçaltılacak, kendini alçaltan yüceltilecektir.”

12 Jesus also said to the man who had invited him, “When you give a dinner or a banquet, do not invite your friends or your brothers or your relatives or your rich neighbors, as they may also invite you in return, and you will be repaid.

İsa kendisini yemeğe çağırmış olana da şöyle dedi: “Bir öğlen ya da akşam yemeği verdiğin zaman dostlarını, kardeşlerini, akrabalarını ve zengin komşularını çağırma. Yoksa onlar da seni çağırarak karşılık verirler.

13 But when you give a banquet, invite the poor, the crippled, the lame, and the blind,

Ama ziyafet verdiğin zaman yoksulları, kötürümleri, sakatları, körleri çağır.

14 and you will be blessed, because they cannot repay you. For you will be repaid in the resurrection of the just.”

Böylece mutlu olursun. Çünkü bunlar sana karşılık verecek durumda değildirler. Karşılığı sana, doğru kişiler dirildiği zaman verilecektir.”

15 When one of them who sat at the table with Jesus heard these things, he said to him, “Blessed is he who will eat bread in the kingdom of God!”

Sofrada oturanlardan biri bunu duyunca İsa'ya, “Tanrı'nın Egemenliği'nde yemek yiyecek olana ne mutlu!” dedi.

16 But Jesus said to him, “A certain man prepared a large dinner and invited many.

İsa ona şöyle dedi: “Adamın biri büyük bir şölen hazırlayıp birçok konuk çağırdı.

17 When the dinner was prepared, he sent his servant to say to those who were invited, 'Come, because everything is now ready.'

Şölen saati gelince davetlilere, ‘Buyurun, her şey hazır’ diye haber vermek üzere kölesini gönderdi.

18 They all alike began to make excuses. The first said to him, 'I have bought a field, and I must go out and see it. Please excuse me.'

“Ne var ki, hepsi anlaşmışçasına özür dilemeye başladılar. Birincisi, ‘Bir tarla satın aldım, gidip görmek zorundayım. Rica ederim, beni hoş gör’ dedi.

19 Another said, 'I have bought five pairs of oxen, and I am going to try them out. Please excuse me.'

“Bir başkası, ‘Beş çift öküz aldım, onları denemeye gidiyorum. Rica ederim, beni hoş gör’ dedi.

20 Then another man said, 'I have married a wife, and therefore I cannot come.'

“Yine bir başkası, ‘Yeni evlendim, bu nedenle gelemiyorum’ dedi.

21 The servant came and told his master these things. Then the master of the house became angry and said to his servant, 'Go out quickly into the streets and lanes of the town and bring in here the poor, the crippled, the blind, and the lame.'

“Köle geri dönüp durumu efendisine bildirdi. Bunun üzerine ev sahibi öfkelenerek kölesine, ‘Koş’ dedi, ‘Kentin caddelerine, sokaklarına çık; yoksulları, kötürümleri, körleri, sakatları buraya getir.’

22 The servant said, 'Master, what you commanded has been done, and yet there is still room.'

“Köle, ‘Efendim, buyruğun yerine getirilmiştir, ama daha yer var’ dedi.

23 The master said to the servant, 'Go out into the highways and hedges and compel them to come in, that my house may be filled.

“Efendisi köleye, ‘Çıkıp yolları ve çit boylarını dolaş, bulduklarını gelmeye zorla da evim dolsun’ dedi.

24 For I say to you, none of those men who were invited will taste my dinner.'”

‘Size şunu söyleyeyim, ilk çağrılan o adamlardan hiçbiri benim yemeğimden tatmayacaktır.’”

25 Now large crowds were going with him, and he turned and said to them,

Kalabalık halk toplulukları İsa'yla birlikte yol alıyordu. İsa dönüp onlara şöyle dedi: “Biri bana gelip de babasını, annesini, karısını, çocuklarını, kardeşlerini, hatta kendi canını bile gözden çıkarmazsa, öğrencim olamaz.

26 “If anyone comes to me and does not hate his own father, mother, wife, children, brothers and sisters, and even his own life, he cannot be my disciple.

27 Whoever does not carry his own cross and come after me cannot be my disciple.

Çarmıhını yüklenip ardımdan gelmeyen, öğrencim olamaz.

28 For which of you who desires to build a tower does not first sit down and count the cost to calculate if he has what he needs to complete it?

“Aranızdan biri bir kule yapmak isterse, bunu tamamlayacak kadar parası var mı yok mu diye önce oturup yapacağı masrafı hesap etmez mi?

29 Otherwise, when he has laid a foundation and is not able to finish, all who see it will begin to mock him,

Çünkü temel atıp da işi bitiremezse, durumu gören herkes, ‘Bu adam inşaata başladı, ama bitiremedi’ diyerek onunla eğlenmeye başlar.

30 saying, 'This man began to build and was not able to finish.'

31 Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and take advice about whether he is able with ten thousand men to fight the other king who comes against him with twenty thousand men?

“Ya da hangi kral başka bir kralla savaşa gittiğinde, üzerine yirmi bin askerle yürüyen düşmana on bin askerle karşı koyabilir miyim diye önce oturup bir değerlendirme yapmaz?

32 If not, while the other army is still far away, he sends a delegation and asks for conditions of peace.

Eğer karşı koyamayacaksa, öbürü henüz uzaktayken elçiler gönderip barış koşullarını ister.

33 So therefore, any one of you who does not give up all that he has cannot be my disciple.

Aynı şekilde sizden kim varını yoğunu gözden çıkarmazsa, öğrencim olamaz.

34 Salt is good, but if the salt has lost its taste, how can it be made salty again?

“Tuz yararlıdır. Ama tuz tadını yitirirse, bir daha nasıl o tadı kazanabilir?

35 It is of no use for the soil or even for the manure pile. It is thrown away. He who has ears to hear, let him hear.”

Ne toprağa, ne de gübreye yarar; onu çöpe atarlar. İşitecek kulağı olan işitsin.”