Romans 11
1 I saye then: hath god cast awaye his people? God forbyd. For even I verely am an Israelite of the seed of Abraha and of ye tribe of Beniamin
λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλιτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμιν
2 god hath not cast awaye his people which he knew before. Ether wote ye not what the scripture sayth by the mouth of Helias how he maketh intercession to god agaynst Israel sayinge:
ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ λεγων
3 Lorde they have kylled thy prophetes and dygged doune thyn alters: and I am lefte only and they seke my lyfe.
κυριε τους προφητας σου απεκτειναν και τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονος και ζητουσιν την ψυχην μου
4 But what sayth the answer of god to him agayne? I have reserved vnto me seven thousande men which have not bowed the knee to Baal.
αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχιλιους ανδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ
5 Even so at this tyme ys ther a remnanaunt lefte thorow the eleccion of grace.
ουτως ουν και εν τω νυν καιρω λειμμα κατ εκλογην χαριτος γεγονεν
6 Yf it be of grace the is it not of workes. For then were grace no moare grace. Yf it be of workes then is it no moare grace. For then were deservyng no lenger deservynge.
ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επει η χαρις ουκετι γινεται χαρις ει δε εξ εργων ουκετι εστιν χαρις επει το εργον ουκετι εστιν εργον
7 What then? Israel hath not obtayned that that he sought. No but yet the election hath obtayned it. The remnaunt are blynded
τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επωρωθησαν
8 accordynge as it is written: God hath geven the the sprete of vnquyetnes: eyes that they shuld not se and eares that they shuld not heare even vnto this daye.
καθως γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας
9 And David sayth: Let their table be made a snare to take them with all and an occasion to faule and a rewarde vnto them.
και δαυιδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις
10 Let their eyes be blynded that they se not: and ever bowe doune their backes.
σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον
11 I saye then: Have they therfore stombled that they shulde but faule only? God forbyd: but thorowe their faule is salvacio happened vnto the gentyls for to provoke the with all.
λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους
12 Wherfore yf the faule of them be the ryches of the worlde: and the mynysshynge of them the ryches of the gentyls: How moche more shuld it be so yf they all beleved.
ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων
13 I speake to you gentyls in as moche as I am the Apostle of ye gentyls I will magnify myn office
υμιν γαρ λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζω
14 that I myght provoke them which are my flesshe and myght save some of them.
ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων
15 For yf the castynge awaye of them be the reconcylynge of the worlde: what shall the receavynge of them be but lyfe agayne from deeth?
ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσληψις ει μη ζωη εκ νεκρων
16 For yf one pece be holy the whole heepe is holy. And yf the rote be holy the braunches are holy also.
ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι
17 Though some of the brauuches be broken of and thou beynge a wylde olyue tree arte graft in amonge them and made parttaker of ye rote and fatnes of the olyve tree
ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης και της πιοτητος της ελαιας εγενου
18 bost not thy selfe agaynst the brauches. For yf thou bost thy selfe remember that thou bearest not the rote but the rote the.
μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλ η ριζα σε
19 Thou wilt saye then: the brauches are broken of that I myght be grafte in.
ερεις ουν εξεκλασθησαν [ οι ] κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθω
20 Thou sayest well: because of vnbeleve they are broken of and thou stondest stedfast in fayth.
καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μη υψηλοφρονει αλλα φοβου
21 Be not hye mynded but feare seynge that God spared not the naturall braunches lest haply he also spare not the.
ει γαρ ο θεος των κατα φυσιν κλαδων ουκ εφεισατο μη πως ουδε σου φεισεται
22 Beholde ye kyndnes and rigorousnes of God: on the which fell rigorousnes: but towardes the kyndnes yf thou cotinue in his kyndnes. Or els thou shalt be hewen of
ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομιαν επι δε σε χρηστοτητα εαν επιμεινης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση
23 and they yf they byde not still in vnbelefe shalbe graffed in agayne. For God is of power to graffe them in agayne.
και εκεινοι δε εαν μη επιμεινωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονται δυνατος γαρ ο θεος εστιν παλιν εγκεντρισαι αυτους
24 For yf thou wast cut out of a naturall wilde olyve tree and wast graffed contrary to nature in a true olyve tree: how moche more shall the naturall brauches be graffed in their awne olyve tree agayne.
ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν εγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια
25 I wolde not that this secrete shuld be hyd fro you my brethren (lest ye shuld be wyse in youre awne consaytes) that partly blyndnes is happened in Israel vntyll ye fulnes of the gentyls be come in:
ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητε παρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν αχρι ου το πληρωμα των εθνων εισελθη
26 and so all Israel shalbe saved. As it is writte: There shall come oute of Sion he yt doth delyver and shall turne awaye the vngodlynes of Iacob.
και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενος και αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ
27 And this is my covenaunt vnto them when I shall take awaye their synnes.
και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτων
28 As cocernynge the gospell they are enemies for youre sakes: but as touchinge the election they are loved for ye fathers sakes.
κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογην αγαπητοι δια τους πατερας
29 For verely the gyftes and callynge of god are soche that it cannot repent him of them:
αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεου
30 for loke as ye in tyme passed have not beleved God yet have now obtayned mercy thorow their vnbelefe:
ωσπερ γαρ και υμεις ποτε ηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητε τη τουτων απειθεια
31 even so now have they not beleved the mercy which is happened vnto you that they also maye obtayne mercy.
ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινα και αυτοι ελεηθωσιν
συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απειθειαν ινα τους παντας ελεηση (eleēsē g1653)
33 O the depnes of the aboundaunt wysdome and knowledge of God: how vnserchable are his iudgementes and his wayes past findyng out.
ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξερευνητα τα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου
34 For who hath knowen the mynde of the lorde? or who was his counseller?
τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο
35 other who hath geven vnto him fyrst that he myght be recompensed agayne?
η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησεται αυτω
