Luke 19
1 And he entred in and went thorow Hierico.
| پس وارد اریحا شده، از آنجا می گذشت. | ۱ |
2 And beholde ther was a ma named Zacheus which was a ruler amoge the Publicans and was riche also.
| که ناگاه شخصی زکی نام که رئیس باجگیران و دولتمند بود، | ۲ |
3 And he made meanes to se Iesus what he shuld be: and coulde not for the preace because he was of a lowe stature.
| خواست عیسی را ببیند که کیست و از کثرت خلق نتوانست، زیرا کوتاه قد بود. | ۳ |
4 Wherfore he ran before and asceded vp into a wilde fygge tree to se him: for he shulde come that same waye.
| پس پیش دویده بردرخت افراغی برآمد تا او را ببیند. چونکه اومی خواست از آن راه عبور کند. | ۴ |
5 And when Iesus cam to the place he loked vp and sawe him and sayd vnto him: zache attonce come doune for to daye I must abyde at thy housse.
| و چون عیسی به آن مکان رسید، بالا نگریسته او را دید و گفت: «ای زکی بشتاب و به زیر بیا زیرا که باید امروز درخانه تو بمانم.» | ۵ |
6 And he came doune hastelye and receaved him ioyfully.
| پس به زودی پایین شده او را به خرمی پذیرفت. | ۶ |
7 And when they sawe that they all groudged sayinge: He is gone in to tary with a man that is a synner.
| و همه چون این را دیدند، همهمه‌کنان می‌گفتند که در خانه شخصی گناهکار به میهمانی رفته است. | ۷ |
8 And zache stode forth and sayd vnto ye Lorde: beholde Lorde ye haulfe of my gooddes I geve to the povre and if I have done eny ma wroge I will restore him fower folde.
| اما زکی برپا شده به خداوند گفت: «الحال‌ای خداوند نصف مایملک خود را به فقرامی دهم و اگر چیزی ناحق از کسی گرفته باشم، چهار برابر بدو رد می‌کنم.» | ۸ |
9 And Iesus sayd to him: this daye is healthe come vnto this housse for as moche as it also is become the chylde of Abraha.
| عیسی به وی گفت: «امروز نجات در این خانه پیدا شد. زیرا که این شخص هم پسر ابراهیم است. | ۹ |
10 For the sonne of ma is come to seke and to save that which was looste.
| زیرا که پسرانسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات‌بخشد.» | ۱۰ |
11 As they hearde these thinges he added ther to a similitude be cause he was nye to Hierusalem and because also they thought that the kyngdome of God shuld shortely appere.
| و چون ایشان این را شنیدند او مثلی زیادکرده آورد چونکه نزدیک به اورشلیم بود و ایشان گمان می‌بردند که ملکوت خدا می‌باید در همان زمان ظهور کند. | ۱۱ |
12 He sayde therfore: a certayne noble man wet into a farre countre to receave him a kyngdome and then to come agayne.
| پس گفت: «شخصی شریف به دیار بعید سفر کرد تا ملکی برای خود گرفته مراجعت کند. | ۱۲ |
13 And he called his ten servauntes and delyvered them ten pounde sayinge vnto them: by and sell till I come.
| پس ده نفر از غلامان خود راطلبیده ده قنطار به ایشان سپرده فرمود، تجارت کنید تا بیایم. | ۱۳ |
14 But his citesens hated him and sent messengers after him sayinge: We will not have this man to raygne over vs.
| اما اهل ولایت او، چونکه او رادشمن می‌داشتند ایلچیان در عقب او فرستاده گفتند، نمی خواهیم این شخص بر ما سلطنت کند. | ۱۴ |
15 And it came to passe when he was come agayne and had receaved his kyngdome he comaunded these servautes to be called to him (to whom he gave his money) to witt what every man had done.
| و چون ملک را گرفته مراجعت کرده بود، فرمود تا آن غلامانی را که به ایشان نقد سپرده بودحاضر کنند تا بفهمد هر یک چه سود نموده است. | ۱۵ |
16 Then came ye fyrst sayinge: Lorde thy pounde hath encreased ten poude.
| پس اولی آمده گفت، ای آقا قنطار تو ده قنطار دیگر نفع آورده است. | ۱۶ |
17 And he sayde vnto him: Well good servaute because thou wast faithfull in a very lytell thynge take thou auctorite over ten cities.
| بدو گفت آفرین‌ای غلام نیکو. چونکه بر چیز کم امین بودی بر ده شهر حاکم شو. | ۱۷ |
18 And the other came sayinge: Lorde thy poude hath encreased fyve pounde.
| و دیگری آمده گفت، ای آقاقنطار تو پنج قنطار سود کرده است. | ۱۸ |
19 And to ye same he sayde: and be thou also ruler ouer fyve cities.
| او را نیزفرمود بر پنج شهر حکمرانی کن. | ۱۹ |
20 And the thyrde came and sayde: Lorde beholde here thy pounde which I have kepte in a napkyn
| و سومی آمده گفت، ای آقا اینک قنطار تو موجود است، آن را در پارچه‌ای نگاه داشته‌ام. | ۲۰ |
21 for I feared the because thou arte a strayte man: thou takest vp that thou laydest not doune and repest that thou dyddest not sowe.
| زیرا که از توترسیدم چونکه مرد تندخویی هستی. آنچه نگذارده‌ای، برمی داری و از آنچه نکاشته‌ای درومی کنی. | ۲۱ |
22 And he sayde vnto him: Of thine awne mouth iudge I the thou evyll servaunt. knewest thou that I am a strayte man takinge vp that I layde not doune and repinge that I dyd not sowe?
| به وی گفت، از زبان خودت بر توفتوی می‌دهم، ای غلام شریر. دانسته‌ای که من مرد تندخویی هستم که برمیدارم آنچه رانگذاشته‌ام و درو می‌کنم آنچه را نپاشیده‌ام. | ۲۲ |
23 Wherfore then gavest not thou my money into the banke that at my cominge I might have required myne awne with vauntage?
| پس برای چه نقد مرا نزد صرافان نگذاردی تاچون آیم آن را با سود دریافت کنم؟ | ۲۳ |
24 And he sayde to them that stode by: take fro him that pounde and geve it him that hath ten poude.
| پس به حاضرین فرمود قنطار را از این شخص بگیرید وبه صاحب ده قنطار بدهید. | ۲۴ |
25 And they sayd vnto him: Lorde he hath ten pounde.
| به او گفتند‌ای خداوند، وی ده قنطار دارد. | ۲۵ |
26 I saye vnto you that vnto all the that have it shalbe geve: and from him yt hath not eve that he hath shalbe taken from him.
| زیرا به شمامی گویم به هر‌که دارد داده شود و هر‌که نداردآنچه دارد نیز از او گرفته خواهد شد. | ۲۶ |
27 Moreover those myne enemys which wolde not that I shuld raigne over them bringe hidder and slee them before me.
| اما آن دشمنان من که نخواستند من بر ایشان حکمرانی نمایم، در اینجا حاضر ساخته پیش من به قتل رسانید.» | ۲۷ |
28 And when he had thus spoken he proceded forthe before a ssendinge vp to Ierusalem.
| و چون این را گفت، پیش رفته متوجه اورشلیم گردید. | ۲۸ |
29 And it fortuned when he was come nye to Bethphage and Bethany besydes moute olivete he sent two of his disciples
| و چون نزدیک بیت‌فاجی وبیت عنیا بر کوه مسمی به زیتون رسید، دو نفر ازشاگردان خود را فرستاده، | ۲۹ |
30 sayinge: Goo ye in to the toune which is over agaynste you. In the which assone as ye are come ye shall finde a colte tyed wheron yet never man sate. Lowse him and bringe him hider.
| گفت: «به آن قریه‌ای که پیش روی شما است بروید و چون داخل آن شدید، کره الاغی بسته خواهید یافت که هیچ‌کس بر آن هرگز سوار نشده. آن را باز کرده بیاورید. | ۳۰ |
31 And if eny man axe you why that ye loowse him: thus saye vnto him ye lorde hath nede of him.
| و اگر کسی به شما گوید، چرا این راباز می‌کنید، به وی گویید خداوند او را لازم دارد.» | ۳۱ |
32 They that were sent went their waye and founde eve as he had sayde vnto the.
| پس فرستادگان رفته آن چنانکه بدیشان گفته بود یافتند. | ۳۲ |
33 And as they were aloosinge ye coolte the owners sayde vnto the: why lowse ye ye coolte?
| و چون کره را باز می‌کردند، مالکانش به ایشان گفتند چرا کره را باز می‌کنید؟ | ۳۳ |
34 And they sayde: for ye Lorde hath nede of him.
| گفتند خداوند او را لازم دارد. | ۳۴ |
35 And they brought him to Iesus. And they cast their raymet on ye colte and set Iesus thero.
| پس او را به نزد عیسی آوردند و رخت خود را بر کره افکنده، عیسی را سوار کردند. | ۳۵ |
36 And as he wet they spredde their clothes in ye waye.
| و هنگامی که او می‌رفت جامه های خود را در راه می‌گستردند. | ۳۶ |
37 And when he was now come wheare he shuld goo doune fro the moute olivete ye whole multitude of ye disciples began to reioyce and to lawde God with a loude voyce for all ye miracles yt they had sene
| و چون نزدیک به‌سرازیری کوه زیتون رسید، تمامی شاگردانش شادی کرده، به آوازبلند خدا را حمد گفتن شروع کردند، به‌سبب همه قواتی که از او دیده بودند. | ۳۷ |
38 sayinge: Blessed be the kynge that cometh in the name of the Lorde: peace in heave and glory in the hyest.
| و می‌گفتند مبارک باد آن پادشاهی که می‌آید، به نام خداوند سلامتی در آسمان و جلال در اعلی علیین باد. | ۳۸ |
39 And some of ye Pharises of the copany sayde vnto him: Master rebuke thy disciples.
| آنگاه بعضی از فریسیان از آن میان بدو گفتند: «ای استاد شاگردان خود را نهیب نما.» | ۳۹ |
40 He answered and sayde vnto the: I tell you yf these shuld holde their peace the stones wold crye.
| او درجواب ایشان گفت: «به شما می‌گویم اگراینها ساکت شوند، هرآینه سنگها به صداآیند.» | ۴۰ |
41 And when he was come neare he behelde the citie and wept on it
| و چون نزدیک شده، شهر را نظاره کرد برآن گریان گشته، | ۴۱ |
42 sayinge: Yf thou haddest dest knowen those thinges which belonge vn thy peace eve at this thy tyme. But now are they hydde from thyne eyes.
| گفت: «اگر تو نیز می‌دانستی هم در این زمان خود آنچه باعث سلامتی تومیشد، لاکن الحال از چشمان تو پنهان گشته است. | ۴۲ |
43 For the dayes shall come vpo the that thy enemys shall cast a banke aboute the and copasse the rounde and kepe the in on every syde
| زیرا ایامی بر تو می‌آید که دشمنانت گرد تو سنگرها سازند و تو را احاطه کرده از هرجانب محاصره خواهند نمود. | ۴۳ |
44 and make the even with the grounde with thy chyldren which are in the. And they shall not leve in the one stone vpo another because thou knewest not the tyme of thy visitacion.
| و تو را وفرزندانت را در اندرون تو بر خاک خواهند افکندو در تو سنگی بر سنگی نخواهند گذاشت زیرا که ایام تفقد خود را ندانستی.» | ۴۴ |
45 And he went in to the temple and begane to cast out them that solde therin and them that bought
| و چون داخل هیکل شد، کسانی را که درآنجا خرید و فروش می‌کردند، به بیرون نمودن آغاز کرد. | ۴۵ |
46 sayinge vnto them yt is written: my housse is the housse of prayer: but ye have made it a den of theves.
| و به ایشان گفت: «مکتوب است که خانه من خانه عبادت است لیکن شما آن را مغاره دزدان ساخته‌اید.» | ۴۶ |
47 And he taught dayly in the temple. The hye Prestes and the Scribes and the chefe of the people went about to destroye him:
| و هر روز در هیکل تعلیم می‌داد، اما روسای کهنه و کاتبان و اکابر قوم قصدهلاک نمودن او می‌کردند. | ۴۷ |
48 but coulde not finde what to do. For all the people stacke by him and gave him audience.
| و نیافتند چه کنندزیرا که تمامی مردم بر او آویخته بودند که از اوبشنوند. | ۴۸ |
