Hebrews 4
1 Let vs feare therfore lest eny of vs forsakynge the promes of entrynge into his rest shulde seme to come behinde.
φοβηθωμεν ουν μη ποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι
2 For vnto vs was it declared as well as vnto them. But it proffited not them that they hearde the worde because they which hearde it coupled it not with fayth.
και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκραμενους τη πιστει τοις ακουσασιν
3 But we which have beleved do enter into his rest as contrarywyse he sayde to the other: I have sworne in my wrath they shall not enter into my rest. And that spake he verely longe after that the workes were made and the foudacio of ye worlde layde.
εισερχομεθα γαρ εις την καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
4 For he spake in a certayne place of ye seveth daye on this wyse: And god did rest ye seventh daye fro all his workes.
ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
5 And in this place agayne: They shall not come into my rest.
και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
6 Seynge therfore it foloweth that some muste enter therinto and they to who it was fyrst preached entred not therin for vnbeleves sake.
επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν
7 Agayne he apoynteth in David a certayne present daye after so longe a tyme sayinge as it is rehearsed: this daye if ye heare his voyce be not harde herted.
παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυιδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως ειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων
8 For if Iosue had geven them rest then wolde he not afterwarde have spoke of another daye.
ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
9 There remayneth therfore yet a rest to ye people of God.
αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεου
10 For he yt is is entred into his rest doth cease from his awne workes as god did from his.
ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
11 Let vs study therfore to entre into that rest lest eny man faule after the same ensample in to vnbelefe.
σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας
12 For the worde of god is quycke and myghty in operacion and sharper then eny two edged swearde: and entreth through even vnto the dividynge asonder of the soule and the sprete and of the ioyntes and the mary: and iudgeth the thoughtes and the intentes of the herte:
ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης τε και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
13 nether is there eny creature invisible in the sight of it. For all thynges are naked and bare vnto the eyes of him of who we speake.
και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
14 Seynge then that we have a great hye prest whych is entred into heven (I meane Iesus the sonne of God) let vs holde oure profession.
εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας
15 For we have not an hye prest which can not have compassion on oure infirmities: but was in all poyntes tempted lyke as we are: but yet with out synne.
ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειραμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας
16 Let vs therfore goo boldely vnto the seate of grace that we maye receave mercy and fynde grace to helpe in tyme of nede.
προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεον και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν
