Hebrews 11
1 Fayth is a sure confidence of thynges which are hoped for and a certayntie of thynges which are not sene.
วิศฺวาส อาศํสิตานำ นิศฺจย: , อทฺฤศฺยานำ วิษยาณำ ทรฺศนํ ภวติฯ
2 By it ye elders were well reported of.
เตน วิศฺวาเสน ปฺราญฺโจ โลกา: ปฺรามาณฺยํ ปฺราปฺตวนฺต: ฯ
3 Thorow fayth we vnderstonde that the worlde was ordeyned by the worde of god: and that thynges which are sene were made of thynges which are not sene. (aiōn g165)
อปรมฺ อีศฺวรสฺย วาเกฺยน ชคนฺตฺยสฺฤชฺยนฺต, ทฺฤษฺฏวสฺตูนิ จ ปฺรตฺยกฺษวสฺตุโภฺย โนทปทฺยนฺไตตทฺ วยํ วิศฺวาเสน พุธฺยามเหฯ (aiōn g165)
4 By fayth Abell offered vnto god a more plenteous sacrifice then Cayn: by which he obteyned witnes that he was righteous god testifyinge of his gyftes: by which also he beynge deed yet speaketh.
วิศฺวาเสน หาพิลฺ อีศฺวรมุทฺทิศฺย กาพิล: เศฺรษฺฐํ พลิทานํ กฺฤตวานฺ ตสฺมาจฺเจศฺวเรณ ตสฺย ทานานฺยธิ ปฺรมาเณ ทตฺเต ส ธารฺมฺมิก อิตฺยสฺย ปฺรมาณํ ลพฺธวานฺ เตน วิศฺวาเสน จ ส มฺฤต: สนฺ อทฺยาปิ ภาษเตฯ
5 By fayth was Enoch traslated yt he shuld not se deeth: nether was he founde: for God had taken him awaye. Before he was taken awaye he was reported of that he had pleased God:
วิศฺวาเสน หโนกฺ ยถา มฺฤตฺยุํ น ปเศฺยตฺ ตถา โลกานฺตรํ นีต: , ตโสฺยทฺเทศศฺจ เกนาปิ น ปฺราปิ ยต อีศฺวรสฺตํ โลกานฺตรํ นีตวานฺ, ตตฺปฺรมาณมิทํ ตสฺย โลกานฺตรีกรณาตฺ ปูรฺวฺวํ ส อีศฺวราย โรจิตวานฺ อิติ ปฺรมาณํ ปฺราปฺตวานฺฯ
6 but with out fayth it is vnpossible to please him. For he that commeth to God must beleve that God is and that he is a rewarder of them that seke him.
กินฺตุ วิศฺวาสํ วินา โก'ปีศฺวราย โรจิตุํ น ศกฺโนติ ยต อีศฺวโร'สฺติ สฺวาเนฺวษิโลเกภฺย: ปุรสฺการํ ททาติ เจติกถายามฺ อีศฺวรศรณาคไต รฺวิศฺวสิตวฺยํฯ
7 By fayth Noe honored God after that he was warned of thinges which were not sene and prepared the arcke to the savinge of his houssholde thorowe the which arcke he condempned the worlde and became heyre of the rightewesnes which commeth by fayth.
อปรํ ตทานีํ ยานฺยทฺฤศฺยานฺยาสนฺ ตานีศฺวเรณาทิษฺฏ: สนฺ โนโห วิศฺวาเสน ภีตฺวา สฺวปริชนานำ รกฺษารฺถํ โปตํ นิรฺมฺมิตวานฺ เตน จ ชคชฺชนานำ โทษานฺ ทรฺศิตวานฺ วิศฺวาสาตฺ ลภฺยสฺย ปุณฺยสฺยาธิการี พภูว จฯ
8 By fayth Abraha whe he was called obeyed to goo out into a place which he shuld afterwarde receave to inheritaunce and he wet out not knowynge whether he shuld goo.
วิศฺวาเสเนพฺราหีมฺ อาหูต: สนฺ อาชฺญำ คฺฤหีตฺวา ยสฺย สฺถานสฺยาธิการเสฺตน ปฺราปฺตวฺยสฺตตฺ สฺถานํ ปฺรสฺถิตวานฺ กินฺตุ ปฺรสฺถานสมเย กฺก ยามีติ นาชานาตฺฯ
9 By fayth he removed into the londe yt was promysed him as into a straunge countre and dwelt in tabernacles: and so dyd Isaac and Iacob heyres with him of the same promes.
วิศฺวาเสน ส ปฺรติชฺญาเต เทเศ ปรเทศวตฺ ปฺรวสนฺ ตสฺยา: ปฺรติชฺญายา: สมานำศิภฺยามฺ อิสฺหากา ยากูพา จ สห ทูษฺยวาสฺยภวตฺฯ
10 For he loked for a citie havinge a foundacio whose bylder and maker is God.
ยสฺมาตฺ ส อีศฺวเรณ นิรฺมฺมิตํ สฺถาปิตญฺจ ภิตฺติมูลยุกฺตํ นครํ ปฺรไตฺยกฺษตฯ
11 Thorow fayth Sara also receaved stregth to be with chylde and was delivered of a chylde when she was past age because she iudged him faythfull which had promysed.
อปรญฺจ วิศฺวาเสน สารา วโยติกฺรานฺตา สนฺตฺยปิ ครฺภธารณาย ศกฺตึ ปฺราปฺย ปุตฺรวตฺยภวตฺ, ยต: สา ปฺรติชฺญาการิณํ วิศฺวาสฺยมฺ อมนฺยตฯ
12 And therfore spronge therof one (and of one which was as good as deed) so many in multitude as the starres of ye skye and as the sond of the see shore which is innumerable.
ตโต เหโต รฺมฺฤตกลฺปาทฺ เอกสฺมาตฺ ชนาทฺ อากาศียนกฺษตฺราณีว คณนาตีตา: สมุทฺรตีรสฺถสิกตา อิว จาสํขฺยา โลกา อุตฺเปทิเรฯ
13 And they all dyed in fayth and receaved not the promyses: but sawe them a farre of and beleved them and saluted them: and confessed that they were straungers and pilgrems on the erthe.
เอเต สรฺเวฺว ปฺรติชฺญายา: ผลานฺยปฺราปฺย เกวลํ ทูราตฺ ตานิ นิรีกฺษฺย วนฺทิตฺวา จ, ปฺฤถิวฺยำ วยํ วิเทศิน: ปฺรวาสินศฺจาสฺมห อิติ สฺวีกฺฤตฺย วิศฺวาเสน ปฺราณานฺ ตตฺยชุ: ฯ
14 They that saye soche thinges declare that they seke a coutre.
เย ตุ ชนา อิตฺถํ กถยนฺติ ไต: ไปตฺฤกเทโศ 'สฺมาภิรนฺวิษฺยต อิติ ปฺรกาศฺยเตฯ
15 Also yf they had bene myndfull of that countre from whence they came oute they had leasure to have returned agayne.
เต ยสฺมาทฺ เทศาตฺ นิรฺคตาสฺตํ ยทฺยสฺมริษฺยนฺ ตรฺหิ ปราวรฺตฺตนาย สมยมฺ อลปฺสฺยนฺตฯ
16 But now they desyre a better that is to saye a hevenlye. Wherfore God is not ashamed of them even to be called their God: for he hath prepared for them a citie.
กินฺตุ เต สรฺโวฺวตฺกฺฤษฺฏมฺ อรฺถต: สฺวรฺคียํ เทศมฺ อากางฺกฺษนฺติ ตสฺมาทฺ อีศฺวรสฺตานธิ น ลชฺชมานเสฺตษามฺ อีศฺวร อิติ นาม คฺฤหีตวานฺ ยต: ส เตษำ กฺฤเต นครเมกํ สํสฺถาปิตวานฺฯ
17 In fayth Abraham offered vp Isaac whe he was tempted and he offered him beinge his only begotten sonne which had receaved the promyses
อปรมฺ อิพฺราหีม: ปรีกฺษายำ ชาตายำ ส วิศฺวาเสเนสฺหากมฺ อุตฺสสรฺช,
18 of who it was sayde in Isaac shall thy seed be called:
วสฺตุต อิสฺหากิ ตว วํโศ วิขฺยาสฺยต อิติ วาคฺ ยมธิ กถิตา ตมฺ อทฺวิตียํ ปุตฺรํ ปฺรติชฺญาปฺราปฺต: ส อุตฺสสรฺชฯ
19 for he cosidered that God was able to rayse vp agayne fro deeth. Wherfore receaved he him for an ensample.
ยต อีศฺวโร มฺฤตานปฺยุตฺถาปยิตุํ ศกฺโนตีติ ส เมเน ตสฺมาตฺ ส อุปมารูปํ ตํ เลเภฯ
20 In fayth Isaac blessed Iacob and Esau concerninge thinges to come.
อปรมฺ อิสฺหากฺ วิศฺวาเสน ยากูพฺ เอษาเว จ ภาวิวิษยานธฺยาศิษํ ทเทาฯ
21 By fayth Iacob when he was a dyinge blessed both the sonnes of Ioseph and bowed him selfe towarde the toppe of his cepter.
อปรํ ยากูพฺ มรณกาเล วิศฺวาเสน ยูษผ: ปุตฺรโยเรไกกไสฺม ชนายาศิษํ ทเทา ยษฺฏฺยา อคฺรภาเค สมาลมฺพฺย ปฺรณนาม จฯ
22 By fayth Ioseph when he dyed remebred the departinge of the chyldren of Israel and gave commaundement of his bones.
อปรํ ยูษผฺ จรมกาเล วิศฺวาเสเนสฺราเยลฺวํศียานำ มิสรเทศาทฺ พหิรฺคมนสฺย วาจํ ชคาท นิชาสฺถีนิ จาธิ สมาทิเทศฯ
23 By fayth Moses when he was borne was hid thre monethes of his father and mother be cause they sawe he was a proper chylde: nether feared they the kynges commaundemet.
นวชาโต มูสาศฺจ วิศฺวาสาตฺ ตฺรานฺ มาสานฺ สฺวปิตฺฤภฺยามฺ อโคปฺยต ยตเสฺตา สฺวศิศุํ ปรมสุนฺทรํ ทฺฤษฺฏวนฺเตา ราชาชฺญาญฺจ น ศงฺกิตวนฺเตาฯ
24 By fayth Moses when he was great refused to be called ye sonne of Pharaos doughter
อปรํ วย: ปฺราปฺโต มูสา วิศฺวาสาตฺ ผิเราโณ เทาหิตฺร อิติ นาม นางฺคีจการฯ
25 and chose rather to suffre adversitie wt the people of God then to enioye the pleasurs of synne for a ceason
ยต: ส กฺษณิกาตฺ ปาปชสุขโภคาทฺ อีศฺวรสฺย ปฺรชาภิ: สารฺทฺธํ ทุ: ขโภคํ วเวฺรฯ
26 and estemed the rebuke of Christ greater ryches then the treasure of Egypt. For he had a respect vnto ye rewarde.
ตถา มิสรเทศียนิธิภฺย: ขฺรีษฺฏนิมิตฺตำ นินฺทำ มหตีํ สมฺปตฺตึ เมเน ยโต เหโต: ส ปุรสฺการทานมฺ อไปกฺษตฯ
27 By fayth he forsoke Egypt and feared not the fearcenes of the kynge. For he endured even as he had sene him which is invisible.
อปรํ ส วิศฺวาเสน ราชฺญ: โกฺรธาตฺ น ภีตฺวา มิสรเทศํ ปริตตฺยาช, ยตเสฺตนาทฺฤศฺยํ วีกฺษมาเณเนว ไธรฺยฺยมฺ อาลมฺพิฯ
28 Thorow fayth he ordeyned the ester lambe and the effusion of bloud lest he that destroyed the fyrst borne shuld touche them.
อปรํ ปฺรถมชาตานำ หนฺตา ยตฺ สฺวียโลกานฺ น สฺปฺฤเศตฺ ตทรฺถํ ส วิศฺวาเสน นิสฺตารปรฺวฺวียพลิจฺเฉทนํ รุธิรเสจนญฺจานุษฺฐิตาวานฺฯ
29 By fayth they passed thorow the reed see as by drye londe which when the Egypcians had assayed to do they were drouned.
อปรํ เต วิศฺวาสาตฺ สฺถเลเนว สูผฺสาคเรณ ชคฺมุ: กินฺตุ มิสฺรียโลกาสฺตตฺ กรฺตฺตุมฺ อุปกฺรมฺย โตเยษุ มมชฺชุ: ฯ
30 By fayth the walles of Ierico fell doune after they were copased about seven dayes.
อปรญฺจ วิศฺวาสาตฺ ไต: สปฺตาหํ ยาวทฺ ยิรีโห: ปฺราจีรสฺย ปฺรทกฺษิเณ กฺฤเต ตตฺ นิปปาตฯ
31 By fayth ye harlot Raab perisshed not with the vnbelevers whe she had receaved the spyes to lodgynge peaseably.
วิศฺวาสาทฺ ราหพฺนามิกา เวศฺยาปิ ปฺรีตฺยา จารานฺ อนุคฺฤหฺยาวิศฺวาสิภิ: สารฺทฺธํ น วินนาศฯ
32 And what shall I more saye ye tyme wold be to short for me to tell of Gedeo of Barach and of Samson and of Iephthae: also of David and Samuel and of the Prophetes:
อธิกํ กึ กถยิษฺยามิ? คิทิโยโน พารก: ศิมฺโศโน ยิปฺตโห ทายูทฺ ศิมูเยโล ภวิษฺยทฺวาทินศฺไจเตษำ วฺฤตฺตานฺตกถนาย มม สมยาภาโว ภวิษฺยติฯ
33 which thorowe fayth subdued kyngdomes wrought righteousnes obteyned the promyses stopped the mouthes of lyons
วิศฺวาสาตฺ เต ราชฺยานิ วศีกฺฤตวนฺโต ธรฺมฺมกรฺมฺมาณิ สาธิตวนฺต: ปฺรติชฺญานำ ผลํ ลพฺธวนฺต: สึหานำ มุขานิ รุทฺธวนฺโต
34 queched the violence of fyre escaped the edge of the swearde of weake were made stroge waxed valient in fight turned to flyght the armyes of the alientes.
วเหฺนรฺทาหํ นิรฺวฺวาปิตวนฺต: ขงฺคธาราทฺ รกฺษำ ปฺราปฺตวนฺโต เทารฺพฺพเลฺย สพลีกฺฤตา ยุทฺเธ ปรากฺรมิโณ ชาตา: ปเรษำ ไสนฺยานิ ทวยิตวนฺตศฺจฯ
35 And the wemen receaved their deed raysed to lyfe agayne. Other were racked and wolde not be delyvered that they myght receave a better resurreccion.
โยษิต: ปุนรุตฺถาเนน มฺฤตานฺ อาตฺมชานฺ เลภิเร, อปเร จ เศฺรษฺโฐตฺถานสฺย ปฺราปฺเตราศยา รกฺษามฺ อคฺฤหีตฺวา ตาฑเนน มฺฤตวนฺต: ฯ
36 Other tasted of mockynges and scourginginges morover of bondes and presonmet:
อปเร ติรสฺกาไร: กศาภิ รฺพนฺธไน: การยา จ ปรีกฺษิตา: ฯ
37 were stoned were hewen a sunder were tepted were slayne with sweardes walked vppe and doune in shepes skynnes in gotes skynnes in nede tribulacio and vexacio
พหวศฺจ ปฺรสฺตราฆาไต รฺหตา: กรปไตฺร รฺวา วิทีรฺณา ยนฺไตฺร รฺวา กฺลิษฺฏา: ขงฺคธาไร รฺวา วฺยาปาทิตา: ฯ เต เมษาณำ ฉาคานำ วา จรฺมฺมาณิ ปริธาย ทีนา: ปีฑิตา ทุ: ขารฺตฺตาศฺจาภฺรามฺยนฺฯ
38 which ye worlde was not worthy of: they wadred in wildernes in moutaynes in dennes and caves of the erth.
สํสาโร เยษามฺ อโยคฺยเสฺต นิรฺชนสฺถาเนษุ ปรฺวฺวเตษุ คหฺวเรษุ ปฺฤถิวฺยาศฺฉิเทฺรษุ จ ปรฺยฺยฏนฺฯ
39 And these all thorow fayth obtayned good reporte and receaved not the promes
เอไต: สรฺไวฺว รฺวิศฺวาสาตฺ ปฺรมาณํ ปฺราปิ กินฺตุ ปฺรติชฺญายา: ผลํ น ปฺราปิฯ
40 God provydinge a better thinge for vs that they with out vs shuld not be made parfecte.
ยตเสฺต ยถาสฺมานฺ วินา สิทฺธา น ภเวยุสฺตไถเวศฺวเรณาสฺมากํ กฺฤเต เศฺรษฺฐตรํ กิมปิ นิรฺทิทิเศฯ
