Acts 17
1 As they made their iorney thorow Amphipolis and Appolonia they came to Thessalonica where was a synagoge of the Iewes.
Кала онэ прожыле Амфиполи тай Аполония, авиле андэ Фесалоника, кай сас иудеёско синагога.
2 And Paul as his maner was went in vnto them and thre saboth doyes declared oute of the scripture vnto them
Павло, сар вов и терэлас всавори вряма, жыля кордэ и трин суботы сикавэлас лэнди андав Пистросаримос,
3 openynge and allegynge that Christ must nedes have suffred and rysen agayne from deeth and that this Iesus was Christ whom (sayde he) I preache to you.
роспхэнэлас и допхэнэлас, со Христости трэбуй сас тэ грыжолпэ тай тэ жундёл андай мулэ. — Исусо, пала Саво мэ тумэнди пхэнав, исин Христосо, — пхэнэлас Павло.
4 And some of them beleved and came and companyed with Paul and Sylas: also of the honourable Grekes a greate multitude and of the chefe wemen not a feawe.
Лэнди патяйле коискачи иудеёря, кадя ж бут грекоря, савэ тэлёнас лэ Дэвлэсти и бут жанглэ жувля. Ай всаворэ онэ жыле палав Павло и Сила.
5 But the Iewes which beleved not havynge indignacio toke vnto the evyll men which were vagabondes and gadered a company and set all the cite on a roore and made asaute vnto the housse of Iason and sought to bringe the out to the people.
Авэр иудеёря холяйле пала када, онэ аракхле пэ тарго найлашэн манушэн, линэ лэн пэса, стидэ бут манушэн и вазгле всаворо форо. Онэ прастае кав чер Иасоноско, кай тэ родэн котэ Павлос и Силас тай тэ выандярэн лэн манушэндэ.
6 But when they founde them not they drue Iason and certayne brethren vnto the heedes of the cite cryinge: these that trouble the worlde are come hydder also
Нэ кала на аракхле лэн котэ, онэ поцырдэ Иасонос и аврэн пхралэн кай форостирэ пхурэдэра. — Кала мануша ваздэн лэ манушэн пай всавори люма, ай икхатар авиле и кардэ, — цыписавэнас онэ,
7 which Iason hath receaved prevely. And these all do contrary to the elders of Cesar affirmynge another kynge one Iesus.
— ай Иасоно приля лэн андо пэско чер. Онэ отжан лэ императоростирэ упхэнимастар и пхэнэн, со исин авэр тхагар, Савэс акхарэн Исусо.
8 And they troubled the people and the officers of the cite when they hearde these thinges.
Народо и форостирэ пхурэдэра ашундэ када тай здарайле.
9 And when they were sufficiently answered of Iason and of the other they let the goo.
Онэ линэ лав и ловэ пав Иасоно и аврэн, ко сас лэса тай отмукле лэн.
10 And the brethren immediatly sent awaye Paul and Sylas by nyght vnto Berrea. Which when they were come thyther they entred into ye synagoge of the Iewes.
Тунчи, сар качи авиля и рят, пхрала отбишалдэ лэ Павлос и Силас андэ Верия. Кала онэ авиле кордэ, жыле андэ иудеёндири синагога.
11 These were the noblest of byrthe amonge the of Thessalonia which receaved the worde wt all diligence of mynde and searched ye scriptures dayly whether those thinges were even so.
Верийцоря сас майотпхэрнадэ воденца, сар и фесалоникийцоря. Онэ всаворя зораса прилинэ кода, со пхэнэлас Павло, и кажно дес розлэнас Пистросаримос, кай тэ полэн, када чячимос чи нат.
12 And many of the beleved: also of worshipfull weme which were Grekes and of men not a feawe.
Бут лэндар патяйле, кадя ж патяйле пативалэ гречянки и бут грекоря.
13 When the Iewes of Thessalonia had knowledge that ye worde of God was preached of Paul at Berrea they came there and moved the people.
Нэ кала иудеёря андэ Фесалоника ужангле пала кода, со Павло роспхэнэл лав Дэвлэско андэ Верия, онэ авиле кордэ и ашыле тэ ваздэн и тэ холярэн лэ манушэн.
14 And then by and by ye brethre sent awaye Paul to goo as it were to ye see: but Sylas and Timotheus abode there still.
Тунчи и пхрала бишалдэ лэ Павлос кай море, ай о Сила и Тимофеё ашылепэ андо форо.
15 And they that gyded Paul brought him vnto Attens and receaved a comaundment vnto Sylas and Timotheus for to come to him at once and came their waye.
Кола, ко проандярэлас лэ Павлос, авиле лэса андэ Афиноря, ай тунчи жыле палпалэ, колэсти со Павло дя лэнди запхэнимос, соб о Сила и Тимофеё майсыго тэ авэн лэстэ.
16 Whyll Paul wayted for them at Attens his sprete was moved in him to se the cite geven to worshippinge of ymages.
Кала Павло ажутярэлас лэн андэ Афиноря, вов дикхля, со кадя бут идолоря андэ кадва форо и калэстар лэсти сас наймишто по води.
17 Then he disputed in the synagoge wt the Iewes and with the devout persones and in the market dayly with the that came vnto him.
Вов дэлас дума андэ синагога лэ иудеёнца и колэнца, савэ тэлёнас лэ Дэвлэсти, ай кадя ж кажно дес пэ тарго колэнца, ко авэлас кордэ.
18 Certayne philosophers of ye Epicures and of ye stoyckes disputed with him. And some ther were which sayde: what will this babler saye. Other sayd: he semeth to be a tydynges bringer of newe devyls because he preached vnto them Iesus and the resurreccion.
Лэса дэнас дума коисавэ философоря — эпикурейцоря и стоикоря. Екх пушэнас: — Со кадва шыбало камэл тэ пхэнэл? Ай авэр пхэнэнас: — Вов пхэнэл амэнди пала авэр дэвла, — колэсти со Павло роспхэнэлас Радосаво Лав палав Исусо и Жундимос.
19 And they toke him and brought him into Marsestrete sayinge: maye we not knowe what this newe doctrine wher of thou speakest is?
Онэ андэ Павлос андо Ареопаго и мангле: — Роспхэн амэнди, со када за нэво сытяримос, саво ту дэс дума?
20 For thou bringest straunge tydynges to oure eares. We wolde knowe therfore what these thinges meane.
Ту роспхэнэс пала варисо, со амэ на полас, и амэнди камэлпэ тэ жанас, со када кацаво исин.
21 For all the Attenians and straungers which were there gave the selves to nothinge els but ether to tell or to heare newe tydynges.
Афиняноря и мануша авэр пхувьятар, савэ жувэнас котэ, майфэдэр камэнас тэ дэн дума чи тэ ашунэн варисо нэво.
22 Paul stode in the myddes of Marse strete and sayde: ye men of Attens I perceave that in all thinges ye are to supersticious.
Тунчи Павло вщиля помашкар Ареопаго тай пхэндя: — Афиняноря! Мэ дикхав, со тумэ майбут всаворэндар тэлён лэ дэвлэнди.
23 For as I passed by and behelde the maner how ye worship youre goddes I founde an aultre wher in was written: vnto ye vnknowen god. Whom ye then ignoratly worship him shewe I vnto you.
Мэ аракхлем екх жэртвенико, пэ саво сас пистросардо: «НАЙЖАНГЛЭ ДЭВЛЭСТИ». Мэ роспхэнав тумэнди пала Калэс Дэвлэс, Савэс тумэ на жанэн, ай всаекх тэлён Лэсти.
24 God that made the worlde and all that are in it seynge that he is Lorde of heven and erth he dwelleth not in temples made with hondes
О Дэл, Саво тердя всавори люма и вся, со пэр латэ, исин Рай болыбнаско и пхувьяко. Вов на жувэл андэ храморя, савэ тердэ вастэнца мануша.
25 nether is worshipped with mennes hondes as though he neded of eny thinge seinge he him selfe geveth lyfe and breeth to all men every where
Лэ Дэвлэсти на трэбуй, соб и мануша тэ терэн бути Лэсти пэстирэ вастэнца, сар наче Лэсти варисо на хутилэл. Вов Ежэно дэл всаворэнди манушэнди жувимос, зор и вся авэр.
26 and hath made of one bloud all nacions of men for to dwell on all the face of the erthe and hath assigned before how longe tyme and also the endes of their inhabitacion
Екхэ манушэстар Вов тердя всаворэ манушэн, соб онэ тэ жувэн пай всавори пхув, и пхэндя кай и кала онэ авэна тэ жувэн.
27 that they shuld seke God yf they myght fele and fynde him though he be not farre from every one of vs.
Вов тердя када, соб мануша тэ родэн тай тэ аракхэн Дэвлэс, нэ Вов чячес исин найдур кажнонэс амэндар.
28 For in him we lyve move and have oure beynge as certayne of youre awne Poetes sayde. For we are also his generacion.
Акэ, андэр Лэстэ амэ жувас, пхирас тай исин андэ люма, сар пхэнэн коисавэ тумарэ поэторя: «Ай амэ исин Лэско родо».
29 For as moche then as we are the generacion of God we ought not to thynke that the godhed is lyke vnto golde silver or stone graven by crafte and ymaginacion of man.
Ай кала амэ родо Дэвлэско, амэнди на трэбуй тэ гындосарас, со о Дэл мэзимэ пэ кода, со тердо сомнакастар, рупэстар чи барэстар вастэнца тай годяса манушэндиряса.
30 And the tyme of this ignoraunce God regarded not: but now he byddeth all men every where repent
Майанглал мануша на жанэнас Дэвлэс и Вов запхандэлас пэ када якха, нэ икхатар Вов припхэнэл всаворэнди пай всавори пхув тэ каисавэн.
31 because he hath apoynted a daye in the which he will iudge the worlde acordynge to ryghtewesses by that man whom he hath apoynted and hath offered faith to all men after that he had raysed him from deeth.
Вов тховдя дес, кала Вов авэла тэ сындосарэл всавори люма пав чячимос, тай вытидя Манушэс, Саво и авэла сындомари. Вов допхэндя када всаворэнди, кала жундярдя Лэс андай мулэ!
32 When they hearde of ye resurreccion from deeth some mocked and other sayde: we will heare the agayne of this matter.
Кала онэ ашундэ палай кода, со жундёна и мулэ, коисавэ лэндар ашыле тэ асан, ай авэр пхэндэ: — Пала када амэ поашунаса тут андэ авэр вряма.
33 So Paul departed from amonge them.
Тунчи Павло жылятар котар.
34 Howbeit certayne men clave vnto Paul and beleved amonge the which was Dionysius a senatour and a woman named Damaris and other with them.
Коискачи манушэн екхпатив патяйле тай жыле лэ Павлоса. Машкар лэндэ сас Дионисиё, мануш андав Ареопаго, инке жувли, савя акхарэнас Дамарь, и авэр.
