< Luke 7 >

1 When Jesus had brought to a conclusion all that he had then had to say to the people, he entered Capernaum.
Goude m'en devoa Jezuz peurlavaret ar c'homzoù-mañ dirak ar bobl a oa ouzh e selaou, ez eas e Kafarnaoum.
2 A Captain in the Roman army had a slave whom he valued, and who was seriously ill — almost at the point of death.
Mevel ur c'hantener, karet mat gantañ, a oa klañv, hag a yae da vervel.
3 And, hearing about Jesus, he sent some Jewish Councillors to him, with the request that he would come and save his slave’s life.
Ar c'hantener, o vezañ klevet komz diwar-benn Jezuz, a gasas d'e gavout henaourien eus ar Yuzevien, da bediñ anezhañ da zont da yac'haat e servijer.
4 When they found Jesus, they earnestly implored him to do so. “He is a man who deserves that you should show him this favour,” they said,
Ar re-mañ eta, o vezañ deuet da gavout Jezuz, a bedas anezhañ start en ur lavarout: Din eo ma rafes kement-se dezhañ,
5 “For he is devoted to our nation, and himself built our Synagogue for us.”
rak karout a ra hor pobl; eñ eo, en deus lakaet sevel hor sinagogenn deomp.
6 So Jesus went with them. But, when he was no great distance from the house, the Captain sent some friends with the message — “Do not trouble yourself, Sir; for I am unworthy to receive you under my roof.
Jezuz eta a yeas ganto. Ha pa ne oa ken pell eus an ti, ar c'hantener a gasas etrezek ennañ mignoned, da lavarout dezhañ: Aotrou, na gemer ket a boan, rak n'on ket din e teufes dindan va zoenn.
7 That was why I did not even venture to come to you myself; but speak, and let my manservant be cured.
Abalamour da-se, ne'm eus ket kavet e oan din va-unan da vont betek ennout; met lavar ur ger, ha va mevel a vo yac'haet.
8 For I myself am a man under the orders of others, with soldiers under me; and if I say to one of them ‘Go,’ he goes, and to another ‘Come,’ he comes, and to my slave ‘Do this,’ he does it.”
Rak me va-unan a zo un den lakaet dindan galloud re all, ha dindanon em eus soudarded, hag e lavaran da unan: Kae! hag ez a; d'egile: Deus! Hag e teu; ha da'm mevel: Gra kement-mañ! Hag en gra.
9 Jesus was surprised to hear these words from him; and, turning to the crowd which was following him, he said: “I tell you, nowhere in Israel have I met with such faith as this!”
Jezuz, o vezañ klevet kement-se, a voe souezhet, hag, o tistreiñ, a lavaras d'ar bobl en heulie: Me a lavar deoc'h penaos ne'm eus ket kavet ur feiz ken bras, zoken en Israel.
10 And, when the messengers returned to the house, they found the slave recovered.
Pa zistroas d'ar gêr ar re a oa bet kaset, e kavjont yac'h ar mevel a oa bet klañv.
11 Shortly after, Jesus went to a town called Nain, his disciples and a great crowd going with him.
An deiz war-lerc'h, Jezuz a yeas d'ur gêr anvet Nain; kalz eus e ziskibien hag ur bobl vras a yae gantañ.
12 Just as he approached the gate of the town, there was a dead man being carried out for burial — an only son, and his mother was a widow. A large number of the people of the town were with her.
Evel ma tostaent ouzh dor kêr, setu e touged d'an douar unan marv, mab nemetañ e vamm, a oa intañvez; un niver bras a dud eus kêr a oa ganti.
13 When he saw her, the Master was moved with compassion for her, and he said to her: “Do not weep.”
An Aotrou, o vezañ he gwelet, en devoe truez outi, hag a lavaras dezhi: Na ouel ket!
14 Then he went up and touched the bier, and the bearers stopped; and Jesus said: “Young man, I am speaking to you — Rise!”
O vezañ tostaet, e stokas an arched, hag ar re en douge a arsavas; hag e lavaras: Den yaouank, me en lavar dit, sav!
15 The dead man sat up and began to talk, and Jesus restored him to his mother.
An hini marv a azezas hag en em lakaas da gomz. Jezuz en roas d'e vamm.
16 Every one was awe-struck and began praising God. “A great Prophet has arisen among us,” they said; “and God has visited his people.”
Ar spont a grogas enno holl, hag e rojont gloar da Zoue, en ur lavarout: Ur profed bras a zo bet savet en hon touez, ha Doue a zo deuet da welout e bobl.
17 And this story about Jesus spread all through Judea, and in the neighbouring countries as well.
Ar vrud-se en em skuilhas dre holl Judea, ha dre an holl vro tro-war-dro.
18 All these events were reported to John by his disciples.
An holl draoù-mañ a voe lavaret da Yann gant e ziskibien.
19 So he summoned two of them, and sent them to the Master to ask — “Are you ‘The Coming One,’ or are we to look for some one else?”
Yann a c'halvas daou eus e ziskibien hag o c'hasas da gavout Jezuz evit lavarout dezhañ: Bez' out an hini a dle dont, pe e tleomp gortoz unan all?
20 When these men found Jesus, they said: “John the Baptist has sent us to you to ask — ‘Are you ‘The Coming One,’ or are we to look for somebody else?’”
An dud-mañ eta, o vezañ deuet da gavout Jezuz, a lavaras dezhañ: Yann-Vadezour en deus hon degaset da'z kavout evit lavarout dit: Bez' out an hini a dle dont, pe e tleomp gortoz unan all?
21 At that very time Jesus had cured many people of diseases, afflictions, and wicked spirits, and had given many blind people their sight.
En eur-se zoken, Jezuz a yac'haas kalz a dud eus o c'hleñvedoù, eus o mac'hagnoù hag eus an drouk-speredoù, hag e roas ar gweled da veur a hini dall.
22 So his answer to the question was: “Go and report to John what you have witnessed and heard — the blind recover their sight, the lame walk, the lepers are made clean, and the deaf hear, the dead are raised to life, the Good News is told to the poor.
Neuze en ur respont, e lavaras dezho: It ha lavarit da Yann ar pezh hoc'h eus gwelet ha klevet: ar re dall a wel, ar re gamm a vale, ar re lovr a zo glanaet, ar re vouzar a glev, ar re varv a adsav da vev, ar c'helou mat a zo prezeget d'ar beorien.
23 And blessed is the man who finds no hindrance in me.”
Eürus eo an neb ne gavo ket a skouer fall ennon.
24 When John’s messengers had left, Jesus, speaking to the crowds, began to say with reference to John:
Ar re en devoa Yann degaset o vezañ aet kuit, Jezuz en em lakaas da lavarout d'ar bobl diwar-benn Yann: Petra oc'h aet da welout el lec'h distro? Ur bennduenn hejet gant an avel?
25 “What did you go out into the Wilderness to look at? A reed waving in the wind? If not, what did you go out to see? A man dressed in rich clothing? Why, those who are accustomed to fine clothes and luxury live in royal palaces.
Met petra oc'h aet da welout? Un den gwisket gant dilhad kaer? Setu, ar re a zo gwisket gant dilhad kaer hag a vev er plijadurioù, a zo e tiez ar rouaned.
26 What then did you go to see? A Prophet? Yes, I tell you, and far more than a Prophet.
Met petra oc'h aet da welout? Ur profed? Ya a lavaran deoc'h, ha muioc'h eget ur profed.
27 This is the very man of whom Scripture says — ‘Behold, I am sending my Messenger before thy face, And he shall prepare thy way before thee.’
Eñ eo an hini a zo skrivet diwar e benn: Setu, e kasan va c'hannad dirak da zremm, hag a gempenno an hent a-raok dit.
28 There is, I tell you, no one born of a woman who is greater than John; and yet the lowliest in the Kingdom of God is greater than he.”
Me a lavar deoc'h penaos e-touez ar re a zo bet ganet gant gwragez, n'eus profed ebet brasoc'h eget Yann-Vadezour; ha koulskoude, ar bihanañ e rouantelezh Doue a zo brasoc'h egetañ.
29 (All the people, when they heard this, and even the tax-gatherers, having accepted John’s baptism, acknowledged the justice of God.
An holl dud o deus e glevet, hag ar bublikaned ivez; disklêriet o deus reizhder Doue o vezañ bet badezet gant badeziant Yann.
30 But the Pharisees and the Students of the Law, having rejected John’s baptism, frustrated God’s purpose in regard to them.)
Met ar farizianed ha doktored al lezenn, o vezañ n'o deus ket graet o badeziñ gantañ, o deus disprizet menoz Doue evito.
31 “To what then,” Jesus continued, “shall I compare the people of the present generation? What are they like?
Neuze an Aotrou a lavaras: Ouzh piv e keñverin tud ar rummad-mañ? Ouzh piv int heñvel?
32 They are like some little children who are sitting in the market-place and calling out to one another — ‘We have played the flute for you, but you have not danced; We have wailed, but you have not wept!’
Heñvel int ouzh bugale azezet war al leurgêr, hag a gri an eil d'egile, o lavarout: Ni hon eus sonet deoc'h ar fleüt, ha n'hoc'h eus ket dañset; ni hon eus kanet deoc'h hirvoudoù, ha n'hoc'h eus ket gouelet.
33 For now that John the Baptist has come, not eating bread or drinking wine, you are saying ‘He has a demon in him’;
Rak Yann-Vadezour a zo deuet, hep debriñ bara, hag hep evañ gwin, hag e lavarit: Un diaoul a zo ennañ.
34 and now that the Son of Man has come, eating and drinking, you are saying ‘Here is a glutton and a wine-drinker, a friend of tax-gatherers and outcasts.’
Mab an den a zo deuet, o tebriñ hag oc'h evañ, hag e lavarit: Setu un debrer hag un ever, ur mignon d'ar bublikaned ha d'an dud a vuhez fall.
35 And yet Wisdom is vindicated by all her children.”
Met ar furnez a zo bet reishaet gant he holl vugale.
36 One of the Pharisees asked Jesus to dine with him, so Jesus went to his house and took his place at table.
Ur farizian, o vezañ e bedet da zebriñ en e di, Jezuz a yeas e ti ar farizian, hag en em lakaas ouzh taol.
37 Just then a woman, who was an outcast in the town, having ascertained that Jesus was at table in the Pharisee’s house, brought an alabaster jar of perfume,
Ur wreg eus kêr, ur wreg a vuhez fall, o vezañ gouezet e oa ouzh taol e ti ar farizian, a zegasas ul lestr alabastr, leun a c'hwez-vat,
38 and placed herself behind Jesus, near his feet, weeping. Then she began to make his feet wet with her tears, and she dried them with the hair of her head, repeatedly kissing his feet and anointing them with the perfume.
hag oc'h en em zerc'hel a-dreñv, ouzh treid Jezuz, o ouelañ, en em lakaas da zourañ e dreid gant he daeroù, ha d'o zorchañ gant blev he fenn; pokat a rae d'e dreid, hag ec'h eoulie anezho gant ar c'hwezh-vat.
39 When the Pharisee who had invited Jesus saw this, he said to himself: “Had this man been ‘The Prophet,’ he would have known who, and what sort of woman, this is who is touching him, and that she is an outcast.”
Ar farizian en devoa e bedet, o welout kement-se, a lavaras ennañ e-unan: Ma vije an den-mañ profed, e ouije piv eo a wreg a stok ennañ, ha penaos eo a vuhez fall.
40 But, addressing him, Jesus said: “Simon, I have something to say to you.” “Pray do so, Teacher,” Simon answered; and Jesus began:
Neuze Jezuz, o kemer ar gomz, a lavaras dezhañ: Simon, bez' em eus un dra bennak da lavarout dit. Eñ a lavaras dezhañ: Lavar anezhañ, Mestr.
41 “There were two people who were in debt to a money-lender; one owed fifty pounds, and the other five.
Ur c'hredour en devoa daou zleour, unan a zlee dezhañ pemp kant diner, hag egile hanter-kant.
42 As they were unable to pay, he forgave them both. Which of them, do you think, will love him the more?”
Evel n'o devoa ket peadra da baeañ, eñ a bardonas o dle dezho o-daou. Lavar din eta pehini anezho o-daou en karo ar muiañ.
43 “I suppose,” answered Simon, “it will be the man to whom he forgave the greater debt.” “You are right,” said Jesus,
Simon a respontas: Me a gav din ez eo an hini a zo bet pardonet ar muiañ dezhañ. Jezuz a lavaras dezhañ: barnet mat ec'h eus.
44 and then, turning to the woman, he said to Simon: “Do you see this woman? I came into your house — you gave me no water for my feet, but she has made my feet wet with her tears and dried them with her hair.
Neuze, o tistreiñ ouzh ar wreg, e lavaras da Simon: Gwelet a rez ar wreg-mañ? Deuet on ez ti, ha ne'c'h eus ket roet a zour din evit gwalc'hiñ va zreid; met hi he deus o douret gant he daeroù, hag he deus o sec'het gant he blev.
45 You did not give me one kiss, but she, from the moment I came in, has not ceased to kiss my feet.
Te, ne'c'h eus ket roet ur pok din; met hi, abaoe ma'z on deuet en ti, n'he deus ket paouezet da bokat da'm zreid.
46 You did not anoint even my head with oil, but she has anointed my feet with perfume.
Te, ne'c'h eus ket skuilhet a eoul war va fenn; met hi, he deus skuilhet eoul a c'hwezh-vat war va zreid.
47 And for this, I tell you, her sins, many as they are, have been pardoned, because she has loved greatly; but one who has little pardoned him, loves but little.”
Dre-se e lavaran dit, he fec'hedoù niverus a zo bet pardonet dezhi, rak karet he deus kalz; met an neb a bardoner nebeut dezhañ, a gar nebeut.
48 Then he said to the woman: “Your sins have been pardoned.”
Neuze e lavaras dezhi: Da bec'hedoù a zo pardonet dit.
49 On this, those at table began to say to one another: “Who is this man who even pardons sins?”
Ar re a oa ouzh taol gantañ en em lakaas da lavarout enno oc'h-unan: Piv eo hemañ, hag a bardon memes ar pec'hedoù?
50 But Jesus said to the woman: “Your faith has delivered you; go, and peace be with you.”
Met eñ a lavaras d'ar wreg: Da feiz he deus da saveteet; kae e peoc'h.

< Luke 7 >