Luke 4
1 On returning from the Jordan, full of the Holy Spirit, Jesus was led by the power of the Spirit through the Wilderness for forty days, tempted by the Devil.
Ket ni Hesus nga napnoan iti Espiritu Santo, nagsubli manipud Karayan Jordan, ket indalan ti Espiritu idiay let-ang
2 All that time he ate nothing; and, when it was over, he became hungry.
iti uppat a pulo nga aldaw ket sinulisog iti diablo sadiay. Kadagita nga al-aldaw, saan isuna nga nangan iti uray ania, ket iti ileleppas ti dayta nga tiempo ket nabisinan isuna.
3 So the Devil said to him: “If you are God’s Son, tell this stone to become a loaf of bread.”
Kinuna ti diablo kenkuana, “No sika iti Anak ti Dios, bilinem daytoy a bato nga agbalin nga tinapay.”
4 And Jesus answered him: “Scripture says — ‘It is not on bread alone that man is to live.’”
Simmungbat ni Hesus kenkuana, “Isu iti naisurat, 'Saan nga agbiag iti tao iti tinapay laeng.'”
5 And the Devil led Jesus up, and showing him in a single moment all the kingdoms of the earth, said to him:
Ket inturong ti diablo isuna iti nangato nga lugar, ket iti apagdarikmat a tiempo impakitana amin nga pagarian ti lubong.
6 “I will give you all this power, and the splendour of them; for it has been given into my hands and I give it to whom I wish.
Kinuna ti diablo kenkuana, “Itedko kenka iti pannakabalin nga agturay kadagitoy nga pagarian, kasta met dagiti amin a kinadayagda. Kabaelak daytoy agsipud ta naited kaniak dagitoy nga iturayak, ket mabalinko nga ited iti siasinoman nga kayatko a pangtedan.
7 If you, therefore, will do homage before me, it shall all be yours.”
Isu nga no agrukbabka kaniak ken dayawennak, kukuamto amin dagitoy.”
8 And Jesus answered him: “Scripture says — ‘Thou shalt do homage to the Lord thy God, and worship him only.’”
Ngem simmungbat ni Hesus ket kinunana kenkuana, “Isu iti naisurat, 'Masapul nga dayawem ti Apo a Diosmo, ken isuna laeng ti pagserbiam.'”
9 The Devil next led him into Jerusalem, and, placing him on the parapet of the Temple, said: “If you are God’s Son throw yourself down from here,
Sumaruno, inturong ti diablo ni Hesus idiay Jerusalem ket impanna iti kangatoan nga tukad ti templo, ket kinunana kenkuana, “No sika iti Anak ti Dios, tumapwakka manipud ditoy.
10 for Scripture says — ‘He will give his angels commands about thee, to guard thee safely,’
Ta isu iti naisurat, 'Mandaranna dagiti anghelesna nga aywanandaka, nga salaknibandaka.'
11 And ‘On their hands they will upbear thee, Lest ever thou shouldst strike thy foot against a stone.’”
ken, 'Ingatodaka kadagiti im-imada, tapno saanmo nga maitama dagita sakam iti bato.'”
12 But Jesus answered him: “It is said — ‘Thou shalt not tempt the Lord thy God.’”
Simmungbat ni Hesus ket kinunana kenkuana, “Iti naibaga, 'Saan a rumbeng nga suotem ti Apo a Diosmo.'”
13 When he had tried every kind of temptation, the Devil left Jesus, till another opportunity.
Idi nalpas ti diablo iti panangsulisogna ken ni Hesus, pimmanaw isuna ket imbatina isuna agingga iti sumaruno nga tiempo.
14 Moved by the power of the Spirit, Jesus returned to Galilee. Reports about him spread through all that neighbourhood;
Ket nagsubli ni Hesus idiay Galilea nga addaan iti pannakabalin ti Espiritu, ket nagdinnamag ti maipanggep kenkuana iti intero nga aglawlaw nga rehion.
15 and he began to teach in their Synagogues, and was honoured by everyone.
Nangisuro isuna kadagiti sinagogada ket dinaydayaw isuna iti tunggal maysa.
16 Coming to Nazareth, where he had been brought up, Jesus, as was his custom, went on the Sabbath into the Synagogue, and stood up to read the Scriptures.
Iti maysa nga aldaw immay isuna idiay Nazaret, nga siudad a dimmakelanna. Kas iti gagangay nga ugalina, simrek isuna iti sinagoga iti Aldaw a Panaginana, ken timmakder tapno basaenna ti sursurat.
17 The book given him was that of the Prophet Isaiah; and Jesus opened the book and found the place where it says —
Naiyawat kenkuana ti libro ni propeta Isaias, isu nga linukatanna iti libro ket nasarakanna ti nakaisuratan iti,
18 ‘The Spirit of the Lord is upon me, For he has consecrated me to bring Good News to the poor, He has sent me to proclaim release to captives and restoration of sight to the blind, To set the oppressed at liberty,
“Ti Espiritu ti Dios ket adda kaniak, agsipud ta pinulotannak nga mangikasaba iti naimbag nga damag kadagiti marigrigat. Imbaonnak a mangiwaragawag iti pannakawayawaya kadagiti balud, ken pannakaisubli ti panagkita dagiti bulsek, ken mangwayawaya kadagiti maparparigat,
19 to proclaim the accepted year of the Lord.’
ken mangiwaragawag iti naparaburan nga tawen ti Apo.”
20 Then, closing the book and returning it to the attendant, he sat down. The eyes of all in the Synagogue were fixed upon him,
Ket inserrana ti libro, insublina iti agbanbantay ti sinagoga, ken nagtugaw. Dagiti mata dagiti amin nga tattao idiay sinagoga ket nakaturong kenkuana.
21 and Jesus began: “This very day this passage has been fulfilled in your hearing.”
Nangrugi nga agsao kadakuada, “Iti inkayo panagdengngeg, natungpalen daytoy nga sursurat ita nga aldaw.”
22 All who were present spoke well of him, and were astonished at the beautiful words that fell from his lips. “Is not he Joseph’s son?” they asked.
Tunggal maysa nga adda sadiay ket naimatanganda ti imbagana ken aminda ket nagsiddaawda kadagiti makaay-ayo nga balikas nga nagtaud iti ngiwatna. Kunkunada, “Anak laeng ni Jose daytoy, saan kadi?”.
23 “Doubtless,” said Jesus, “you will remind me of the saying — ‘Doctor, cure yourself;’ and you will say ‘Do here in your own country all that we have heard that has been done at Capernaum.’
Kinuna ni Hesus kadakuada, “Sigurado a kunaenyonto daytoy a mamasirib nga sarsarita kaniak, 'Mangngagas, paimbagem ta bagim. Aniaman a nangngegannmi nga inar-aramidmo sadiay Capernaum, aramidem met ditoy ilim.'”
24 I tell you,” he continued, “that no Prophet is acceptable in his own country.
Kinunana pay, “Pudno ibagak kadakayo, awan ti propeta nga naawat iti bukodna nga pagilian.
25 There were, doubtless, many widows in Israel in Elijah’s days, when the heavens were closed for three years and six months, and a severe famine prevailed throughout the country;
Ngem ibagak kadakayo nga sipupudno nga adu dagiti balo a babbai iti Israel idi panawen ni Elias, idi nagrekep iti langit ket awan pulos ti tudo iti las-ud ti tallo ket kagudua nga tawen, idi adda iti nakaro unay nga panagbisin iti intero nga pagilian.
26 and yet it was not to one of them that Elijah was sent, but to a widow at Zarephath in Sidonia.
Ngem saan a naibaon ni Elias iti siasinoman kadakuada, no di ket iti maysa laeng nga balo nga agnanaed idiay Zarepat nga asideg iti siudad ti Sidon.
27 And there were many lepers in Israel in the time of the Prophet Elisha, yet it was not one of them who was made clean, but Naaman the Syrian.”
Adu met dagiti agketong idiay Israel idi panawen ni Eliseo nga propeta, ngem awan kadakuada iti naimbagan no di laeng ni Naaman nga taga-Siria.”
28 All the people in the Synagogue, as they listened to this, became enraged.
Nakapungtot dagiti amin nga tattao idiay sinagoga idi nangngeganda dagitoy a banbanag.
29 Starting up, they drove Jesus out of the town, and led him to the brow of the hill on which their town stood, intending to hurl him down.
Timmakderda ket pinilitda nga pinapanaw isuna iti siudad, ket impanda iti teppang iti bantay a nakabangonan ti siudadda tapno itinnagda iti derraas.
30 But he passed through the middle of the crowd and went on his way.
Ngem nagna laeng isuna iti nagbabaetanda ket pimmanaw.
31 Then Jesus went down to Capernaum, a city in Galilee. On the Sabbath he taught the people.
Ket simmalog ni Hesus idiay Capernaum, maysa nga siudad iti Galilea. Maysa nga aldaw iti Panaginana, agisursuro isuna kadagiti tattao iti sinagoga.
32 They were amazed at his teaching, because his words were spoken with authority.
Nagsiddaawda kadagiti sursurona, agsipud ta nagsao isuna nga addaan iti turay.
33 In the Synagogue there was a man with the spirit of a foul demon in him, who called out loudly:
Iti dayta nga aldaw idiay sinagoga, adda iti maysa nga lalaki nga addaan iti espiritu ti narugit a demonyo, ket impukkawna nga imbaga,
34 “Stop! What do you want with us, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are — the Holy One of God!”
“Ania ti pakibianganmi kenka, Hesus nga taga-Nazaret? Immayka kadi nga mangdadael kadakami? Ammok no siasinoka! Sika ti Nasantoan iti Dios!”
35 But Jesus rebuked the demon. “Be silent! Come out from him,” he said. The demon flung the man down in the middle of the people, and then came out from him, without causing him further harm.
Tinubngar ni Hesus ti demonio ket kinunana, “Agulimekka ket pumanawka kenkuana!” Idi impuruak ti demonyo iti lalaki idiay nagtetengngaan dagiti tattao, rimuar manipud kenkuana nga dina inan-ano isuna.
36 And they were all lost in amazement, and kept saying to one another: “What words are these? For he gives his commands to the foul spirits with a marvellous authority, and they come out.”
Amin dagiti tattao ket kasta unay ti siddaawda ket ti maipanggep iti dayta lattan ti pagsasaritaan iti tunggal maysa. Kunada, “Ania nga kita ti sasao dagitoy? Ta bilinenna dagiti narugit nga espiritu nga addaan turay ken pannakabalin ket rumuarda?”
37 And rumours about Jesus traveled through every place in the neighbourhood.
Ket nangrugin nga agdinamag iti amin nga paset iti aglawlaw nga rehion ti maipanggep kenkuana.
38 On leaving the Synagogue, Jesus went into Simon’s house. Now Simon’s mother-in-law was suffering from a severe attack of fever, and they asked Jesus to cure her.
Ket pimmanaw ni Hesus idiay sinagoga ket simrek iti balay ni Simon. Itatta ti katugangan a babai ni imon ket nakaro ti gurigorna, ket nakipakpakaasida ken ni Hesus a maigapu kenkuana.
39 Bending over her, he rebuked the fever; the fever left her, and she immediately got up and began to wait upon them.
Isunga timmakder ni Hesus iti sibayna ket tinubngarna ti gurigor, ket pimmanaw daytoy kenkuana. Dagus isuna nga timmakder ket inrugina nga pinagserbianna ida.
40 At sunset, all who had friends suffering from various diseases took them to Jesus; and he placed his hands upon every one of them and cured them.
Idi lumlumneken ti init, inyeg dagiti tattao ken ni Hesus iti tunggal maysa nga agsaksakit iti nadumaduma nga saksakit. Impatayna ti imana iti tunggal maysa kadakuada ket pinaimbagna ida.
41 And even demons came out from many people, screaming ‘You are the Son of God.’ Jesus rebuked them, and would not allow them to speak, because they knew that he was the Christ.
Rimmuar met dagiti demonio iti kaaduan kadakuada, agik-ikkis nga kinunada, “Sika iti Anak ti Dios!” Tinubngar ni Hesus dagiti demonio ket linappedanna isuda nga agsao, gapu ta ammoda nga isuna ti Kristo.
42 At daybreak, Jesus went out and walked to a lonely spot. But crowds of people began to look for him; and they came to where he was and tried to detain him and prevent his leaving them.
Idi immay ti parbangon, napan ni Hesus iti lugar nga awan matagtagitao. Adu a tattao ti mangbirbiruk kenkuana ket immayda iti disso nga ayanna. Pinadasda nga linapdan ti panangpanawna kadakuada.
43 Jesus, however, said to them: “I must take the Good News of the Kingdom of God to the other town also, for that was why I was sent.”
Ngem kinunana kadakuada, “Masapul met nga ikasabak iti naimbag nga damag a maipanggep iti pagarian ti Dios kadagiti dadduma pay nga adu a siudad, gapu ta isu iti nakaibaonak ditoy.”
44 And he continued to make his proclamation in the Synagogues of Judea.
Ket intuloyna iti nangasaba kadagiti sinagoga iti intero nga probinsia ti Judea.
