Luke 10
1 After this, the Master appointed seventy-two other disciples, and sent them on as his Messengers, two and two, in advance, to every town and place that he was himself intending to visit.
Ngayon, pagkatapos ng mga bagay na ito, ang Panginoon ay naghirang ng pitumpung iba pa, at isinugo sila nang dalawahan para mauna sa kaniya sa bawat lungsod at lugar na ninanais niyang puntahan.
2 “The harvest,” he said, “is abundant, but the labourers are few. Therefore pray to the Owner of the harvest to send labourers to gather in his harvest.
Sinabi niya sa kanila, “Marami ang aanihin, ngunit ang manggagawa ay kakaunti. Kaya nga madaliing manalangin sa Panginoon ng ani, upang magpadala siya ng manggagawa sa kaniyang ani.
3 Now, go. Remember, I am sending you out as my Messengers like lambs among wolves.
Humayo kayo sa inyong lakad. Tingnan, Sinusugo ko kayo bilang mga tupa sa gitna ng mga lobo.
4 Do not take a purse with you, or a bag, or sandals; and do not stop to greet any one on your journey.
Huwag kayong magdala ng lalagyan ng pera, lalagyang panglakbay, ni mga sandalyas, at huwag ninyong batiin ang sinuman sa daan.
5 Whatever house you go to stay at, begin by praying for a blessing on it.
Anumang mga bahay na inyong tutuluyan, una ninyong sabihin, 'Magkaroon nawa ng kapayapaan sa bahay na ito.'
6 Then, if any one there is deserving of a blessing, your blessing will rest upon him; but if not, it will come back upon yourselves.
Kung ang isang taong payapa ay naroon, ang inyong kapayapaan ay mapapasakaniya, ngunit kung hindi, ito ay babalik sa iyo.
7 Remain at that same house, and eat and drink whatever they offer you; for the worker is worth his wages. Do not keep changing from one house to another.
Manatili kayo sa bahay na iyon, kumain at uminom ng anumang ibigay nila, sapagkat ang manggagawa ay karapat-dapat sa kaniyang sahod. Huwag kayong magpalipat-lipat ng bahay.
8 Whatever town you visit, if the people welcome you, eat what is set before you;
Sa lungsod na inyong tutuluyan, at kayo ay tinanggap, kumain kayo ng anumang ihain sa inyong harapan,
9 cure the sick there, and tell people ‘The Kingdom of God is close at hand.
at pagalingin ninyo ang may sakit na naroroon. Sabihin niyo sa kanila, 'Ang kaharian ng Diyos ay malapit na sa inyo.'
10 But, whatever town you go to visit, if the people do not welcome you, go out into its streets and say
Ngunit sa anumang mga lungsod na inyong pupuntahan, at hindi nila kayo tinanggap, pumunta kayo sa mga lansangan nito at sabihin,
11 ‘We wipe off the very dust of your town which has clung to Our feet; still, be assured that the Kingdom of God is close at Hand.’
'Kahit ang alikabok mula sa inyong lungsod na kumapit sa aming mga paa ay aming pinupunasan laban sa inyo! Ngunit alamin ito, ang kaharian ng Diyos ay malapit na.'
12 I tell you that the doom of Sodom will be more bearable on ‘That Day’ than the doom of that town.
Sinasabi ko sa inyo na sa araw ng paghuhukom, higit na mapagtitiisan ang Sodoma kaysa sa lungsod na iyon.
13 Alas for you, Chorazin! Alas for you, Bethsaida! For, if the Miracles which have been done in you had been done in Tyre and Sidon, they would have sat in sackcloth and ashes and repented long ago.
Aba sa inyo, Corazin! Aba sa inyo Betsaida! Kung ang makapangyarihang mga gawa na nagawa sa inyo ay nagawa sa Tiro at Sidon, matagal na sana silang nagsisi, na nakaupo sa telang magaspang at sa mga abo.
14 Yet the doom of Tyre and Sidon will be more bearable at the Judgment than yours.
Ngunit mapagtitiisan pa ang Tiro at Sidon sa panahon ng paghuhukom kaysa sa inyo.
15 And you, Capernaum! Will you ‘exalt yourself to heaven’? ‘You shall go down to the Place of Death.’ (Hadēs g86)
Ikaw, Capernaum, naiisip mo ba na ikaw ay itataas sa langit? Hindi, kayo ay ibababa sa Hades. (Hadēs g86)
16 He who listens to you is listening to me, and he who rejects you is rejecting me; while he who rejects me is rejecting him who sent me as his Messenger.”
Ang nakikinig sa inyo ay nakikinig sa akin, at ang tumatanggi sa inyo ay tumatanggi sa akin, at ang tumatanggi sa akin ay tumatanggi sa nagsugo sa akin.”
17 When the seventy-two returned, they exclaimed joyfully: “Master, even the demons submit to us when we use your name.”
Bumalik ang pitumpu na may kagalakan, nagsasabing, “Panginoon, kahit ang mga demonyo ay nagpasakop sa amin sa iyong pangalan.”
18 And Jesus replied: “I have had visions of Satan, fallen, like lightning from the heavens.
Sinabi ni Jesus sa kanila, “Pinanood ko si Satanas na nahulog mula sa langit gaya ng kidlat.
19 Remember, I have given you the power to ‘trample upon serpents and scorpions,’ and to meet all the strength of the Enemy. Nothing shall ever harm you in any way.
Tingnan, binigyan ko kayo ng kapangyarihan na tapakan ang mga ahas, at ang mga alakdan, at sa lahat ng kapangyarihan ng kaaway, at walang makapananakit sa inyo sa anumang paraan.
20 Yet do not rejoice in the fact that the spirits submit to you, but rejoice that your names have been enrolled in Heaven.”
Gayon pa man huwag kayong magalak lamang sa mga ito, na ang mga espiritu ay sumusunod sa inyo, ngunit higit na magalak na ang inyong mga pangalan ay nakasulat sa langit.”
21 At that same time, moved to exultation by the Holy Spirit, Jesus said: “I thank thee, Father, Lord of Heaven and earth, that, though thou hast hidden these things from the wise and learned, thou hast revealed them to the childlike! Yes, Father, I thank thee that this has seemed good to thee.
Sa parehong oras na iyon, siya ay nagalak nang lubusan sa Banal na Espiritu, at sinabi, “Pinupuri kita, O Ama, Panginoon ng langit at lupa, dahil itinago mo ang mga bagay na ito mula sa matatalino at nakakaunawa, at ipinahayag ang mga ito sa mga walang muwang, tulad ng mga maliliit na bata. Oo, Ama, sapagkat ito ay nakalulugod sa inyong paningin.”
22 Everything has been committed to me by my Father; nor does any one know who the Son is, except the Father, or who the Father is, except the Son and those to whom the Son may choose to reveal him.”
''Ang lahat ng mga bagay ay ipinagkatiwala sa akin mula sa aking Ama, at walang nakakakilala sa Anak maliban sa Ama, at walang nakakakilala sa Ama maliban sa Anak, at kanino man na naisin ng Anak na ipahayag siya.”
23 Then, turning to his disciples, Jesus said to them alone: “Blessed are the eyes that see what you are seeing;
Nang humarap siya sa mga alagad, sinabi niya nang bukod, “Pinagpala ang mga nakakakita sa mga bagay na nakikita ninyo.
24 for, I tell you, many Prophets and Kings wished for the sight of the things which you are seeing, yet never heard them.”
Sinasabi ko sa inyo, maraming mga propeta at mga hari na hinangad na makita ang mga bagay na inyong nakikita, at hindi nila ito nakita, at marinig ang mga bagay na inyong naririnig, at hindi nila narinig.”
25 Just then a Student of the Law came forward to test Jesus further. “Teacher,” he said, “what must I do if I am to ‘gain Immortal Life’?” (aiōnios g166)
Masdan ito, may isang guro ng kautusan ng Judio na tumindig at sinubukan siya, sinabi, “Guro, anong dapat kong gawin upang magmana ng walang hanggang buhay?” (aiōnios g166)
26 “What is said in the Law?” answered Jesus. “What do you read there?”
Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Ano ang nakasulat sa kautusan? Paano mo ito binabasa?”
27 His reply was — “‘Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy strength, and with all thy mind; and thy neighbour as thou dost thyself.’”
Sumagot na nagsabi siya, “Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso, nang buong kaluluwa, nang buong lakas, at nang buong kaisipan, at ang iyong kapwa gaya ng iyong sarili.”
28 “You have answered right,” said Jesus; “do that, and you shall live.”
Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Tama ang iyong sinabi. Gawin mo ito, at mabubuhay ka.”
29 But the man, wanting to justify himself, said to Jesus: “And who is my neighbour?”
Ngunit ang guro na naghahangad na na bigyang katuwiran ang kaniyang sarili, ay nagsabi kay Jesus, “At sino ang aking kapwa?”
30 To which Jesus replied: “A man was once going down from Jerusalem to Jericho when he fell into the hands of robbers, who stripped him of everything, and beat him, and went away leaving him half dead.
Sumagot na nagsabi si Jesus, “May isang tao na bumaba sa Jerico mula sa Jerusalem. Nahulog siya sa kamay ng mga magnanakaw, na sumamsam sa kaniyang mga ari-arian, at binugbog siya, at iniwan siyang halos patay na.
31 As it chanced, a priest was going down by that road. He saw the man, but passed by on the opposite side.
Nagkataon na may isang pari ang bumaba sa daang iyon, at nang siya ay nakita nito, siya ay dumaan sa kabila ng daan.
32 A Levite, too, did the same; he came up to the spot, but, when he saw the man, passed by on the opposite side.
Gayon din naman sa isang Levita, nang siya ay dumating sa lugar at nakita siya, ay dumaan sa kabila ng daan.
33 But a Samaritan, traveling that way, came upon the man, and, when he saw him, he was moved with compassion.
Ngunit isang Samaritano, sa kaniyang paglalakbay, ay dumating sa kinaroroonan niya. Nang makita siya, siya ay nahabag.
34 He went to him and bound up his wounds, dressing them with oil and wine, and then put him on his own mule, and brought him to an inn, and took care of him.
Lumapit siya sa kaniya at binendahan ang kaniyang mga sugat, nilagyan ng langis at alak ang mga ito. Sinakay siya sa kaniyang sariling hayop, at dinala siya sa bahay-panuluyan, at inalagaan siya.
35 The next day he took out four shillings and gave them to the inn-keeper. ‘Take care of him,’ he said, ‘and whatever more you may spend I will myself repay you on my way back.’
Nang sumunod na araw, siya ay kumuha ng dalawang denaryo, at ibinigay sa katiwala ng bahay-panuluyan, at sinabi, 'Alagaan mo siya at anumang magagastos mong labis, sa aking pagbalik, babayaran kita.'
36 Now which, do you think, of these three men,” asked Jesus, “proved himself a neighbour to the man who fell into the robbers’ hands?”
Sino sa tatlong ito, sa tingin mo, ang naging isang kapwa sa kaniya na nahulog sa mga magnanakaw?”
37 “The one that took pity on him,” was the answer; on which Jesus said: “Go and do the same yourself.”
Sinabi ng guro, “Ang nagpakita ng awa sa kaniya.” Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Humayo ka at gayon din ang gawin mo.”
38 As they continued their journey, Jesus came to a village, where a woman named Martha welcomed him to her house.
Ngayon sa pagpapatuloy ng kanilang paglalakbay, siya ay pumunta sa isang nayon, at isang babaeng nagngangalang Marta ang tumanggap sa kaniya sa loob ng kaniyang bahay.
39 She had a sister called Mary, who seated herself at the Master’s feet, and listened to his teaching;
Mayroon siyang isang kapatid na nagngangalang Maria, na nakaupo sa paanan ng Panginoon at nakinig sa kaniyang salita.
40 but Martha was distracted by the many preparations that she was making. So she went up to Jesus and said: “Master, do you approve of my sister’s leaving me to make preparations alone? Tell her to help me.”
Ngunit si Marta ay sobrang abala sa paghahanda ng pagkain. Lumapit siya kay Jesus, at sinabi, “Panginoon, pababayaan mo ba na iniwan ako ng aking kapatid na mag-isang maglingkod? Kaya sabihin mo sa kaniya na tulungan ako.”
41 “Martha, Martha,” replied the Master, “you are anxious and trouble yourself about many things;
Ngunit sumagot ang Panginoon at sinabi sa kaniya, “Marta, Marta, masyado kang abala tungkol sa maraming bagay,
42 but only a few are necessary, or rather one. Mary has chosen the good part, and it shall not be taken away from her.”
ngunit iisang bagay lamang ang kinakailangan. Pinili ni Maria kung ano ang pinakamabuti, na hindi makukuha mula sa kaniya.”
