John 3
1 Now there was a Pharisee named Nicodemus, who was a leading man among the Jews.
Йәһудийлар [кеңәшмисиниң] Пәрисийләрдин болған Никодим исимлиқ бир йолбашчиси бар еди.
2 This man came to Jesus by night, and said to him: “Rabbi, we know that you are a Teacher come from God; for no one could give such signs as you are giving, unless God were with him.”
Бу адәм бир кечиси Әйсаниң алдиға келип: — Устаз, сениң Худадин кәлгән тәлим бәргүчи екәнлигиңни билимиз. Чүнки Худа униң билән биллә болмиса, һеч кимниң сән көрсәткән бу мөҗизилик аламәтләрни көрситиши қәтъий мүмкин әмәс, — деди.
3 “In truth I tell you,” exclaimed Jesus, “unless a man is reborn, he cannot see the Kingdom of God.”
Әйса униңға җававән: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән саңа шуни ейтип қояйки, һеч ким жуқуридин туғулмиғичә, Худаниң падишалиғини көрәлмәс! — деди.
4 “How can a man,” asked Nicodemus, “be born when he is old? Can he be born a second time?”
Никодим: — Адәм қериғинида қандақму қайтидин туғулсун? Анисиниң қосиғиға қайта кирип туғулуши мүмкинму?! — дәп сориди.
5 “In truth I tell you,” answered Jesus, “unless a man owes his birth to Water and Spirit, he cannot enter the Kingdom of God.
Әйса мундақ җавап бәрди: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән саңа шуни ейтип қояйки, һәм судин, һәм Роһтин туғулмиғичә, һеч ким Худаниң падишалиғиға кирәлмәс!
6 All that owes its birth to human nature is human, and all that owes its birth to the Spirit is spiritual.
Әттин туғулған болса әттур; роһтин туғулған болса роһтур.
7 Do not wonder at my telling you that you all need to be reborn.
Саңа: «Жуқиридин туғулушуңлар керәк» дегинимгә һәйран қалма.
8 The wind blows where it wills, and you can hear the sound of it, but you do not know whence it comes, or where it goes; it is the same with every one that owes his birth to the Spirit.”
Шамал халиған тәрәпкә соқиду, сән униң авазини аңлайсән, лекин қәйәрдин келип, қәйәргә баридиғинини билмәйсән. Роһтин туғулған һәр бириму шундақтур.
9 “How can that be?” asked Nicodemus.
Никодим йәнә җававән Әйсаға: — Бу ишлар қандақму мүмкин болар? — деди.
10 “What! You a teacher of Israel,” exclaimed Jesus, “and yet do not understand this!
Әйса униңға җававән мундақ деди: — «Сән Исраилниң өлимаси туруп, буниму билмәмсән?
11 In truth I tell you that we speak of what we know, and state what we have seen; and yet you do not accept our statements.
Бәрһәқ, бәрһәқ, мән саңа шуни ейтип қояйки, биз билгинимизни ейтимиз вә көргинимизгә гувалиқ беримиз, лекин силәр бизниң гувалиғимизни қобул қилмайсиләр.
12 If, when I tell you earthly things, you do not believe me, how will you believe me when I tell you of heavenly things?
Силәргә зиминдики ишларни ейтсам ишәнмигән йәрдә, әрштики ишларни ейтсам қандақму ишинисиләр?
13 No one has ascended to Heaven, except him who descended from Heaven — the Son of Man himself.
Өзи әрштә болуп, әрштин чүшкүчидин, йәни Инсаноғлидин башқа һеч ким әршкә чиқмиди.
14 And, as Moses lifted up the serpent in the desert, so must the Son of Man be lifted up;
Муса чөлдә [туч] иланни көтәргәндәк, Инсаноғлиму охшашла шундақ егиз көтирилиши керәк.
Шундақ болғанда, униңға етиқат қилғанларниң һәммиси һалак болмай, мәңгүлүк һаятқа еришәләйду». (aiōnios g166)
16 For God so loved the world, that he gave his only Son, that every one who believes in him may not be lost, but have Immortal Life. (aiōnios g166)
Чүнки Худа дуниядики инсанларни шу қәдәр сөйидуки, Өзиниң бирдин-бир йеганә Оғлини пида болушқа бәрди. Мәхсити, униңға етиқат қилған һәр бириниң һалак болмай, мәңгүлүк һаятқа еришиши үчүндур. (aiōnios g166)
17 For God did not send his Son into the world to condemn the world, but that the world might be saved through him.
Худа Оғлини дуниядики инсанларни гунаға бекитиш үчүн әмәс, бәлки уларниң у арқилиқ қутқузулуши үчүн дунияға әвәтти.
18 He who believes in him escapes condemnation, while he who does not believe in him is already condemned, because he has not believed in the only Son of God.
Кимки униңға етиқат қилғучи болса, гунаға бекитилмәйду; лекин етиқат қилмиғучи болса аллиқачан гунаға бекитилгәндур; чүнки у Худаниң йәккә-йеганә Оғлиниң намиға етиқат қилмиған.
19 The ground of his condemnation is this, that though the Light has come into the world, men preferred the darkness to the Light, because their actions were wicked.
Вә гунаға бекитиш сәвәви мана шуки, нур дунияға кәлгән болсиму, инсанлар нурни әмәс, бәлки қараңғулуқни яхши көрди; чүнки уларниң әмәллири рәзил еди.
20 For he who lives an evil life hates the light, and will not come to it, for fear that his actions should be exposed;
Чүнки рәзиллик қилғучи һәр бири нурни яман көрүп вә өзиниң қилған-әткәнлириниң ашкарә қилинмаслиғи үчүн нурға кәлмәйду;
21 but he who acts up to the truth comes to the light, that his actions may be shown to have been done in dependence upon God.
лекин һәқиқәтни жүргүзгүчи болса, әмәллирини Худаға тайинип қилғанлиғи аян болсун дәп, нурға келиду.
22 After this, Jesus went with his disciples into the country parts of Judea; and there he stayed with them, and baptized.
Бу ишлардин кейин, Әйса мухлислири билән Йәһудийә зиминиға барди; у у йәрдә улар билән биллә туруп, кишиләрни чөмүлдүрди.
23 John, also, was baptizing at Aenon near Salim, because there were many streams there; and people were constantly coming and being baptized.
Шу чағда Йәһя [пәйғәмбәрму] Салим йезисиниң йенидики Айнон дегән йәрдә кишиләрни чөмүлдүрүвататти. Чүнки у йәрниң сүйи мол еди. Кишиләр униң алдиға келишип, чөмүлдүрүшни қобул қилишатти
24 (For John had not yet been imprisoned).
(чүнки шу чағда Йәһя техи зинданға ташланмиған еди).
25 Now a discussion arose between some of John’s disciples and a Jew on the subject of ‘purification;’
[шу вақитларда] Йәһяниң мухлислири бир Йәһудий киши билән таһарәт қаидилири тоғрисида бәс-муназирә қилишип қалди.
26 and the disciples came to John and said: “Rabbi, the man who was with you on the other side of the Jordan, and to whom you have yourself borne testimony — he, also, is baptizing, and everybody is going to him.”
Андин мухлислар Йәһяниң йениға келип: — Устаз, Иордан дәриясиниң у қетида сән билән биргә болған, өзүң [тәрипләп] гувалиқ бәргән һелиқи киши мана һазир өзи кишиләрни чөмүлдүрүватиду, вә һәммә адәм униң йениға кетишиватиду, — деди.
27 John’s answer was — “A man can gain nothing but what is given him from Heaven.
Йәһя мундақ җавап бәрди: — Әгәр униңға әрштин ата қилинмиған болса, инсан һеч нәрсигә егә болалмайду.
28 You are yourselves witnesses that I said ‘I am not the Christ,’ but ‘I have been sent before him as a Messenger.’
Мениң силәргә: «Мән Мәсиһ әмәс, пәқәт униң алдида әвәтилгәнмән» дегинимгә өзүңлар гувачисиләр.
29 It is the bridegroom who has the bride; but the bridegroom’s friend, who stands by and listens to him, is filled with joy when he hears the bridegroom’s voice. This joy I have felt to the full.
Келинчәкни әмригә алғучи жигиттур; қолдиши жигитниң авазини күтиду; қолдаш униң авазини аңлап, қәлбидә толиму хурсән болиду. Шуниңға охшаш, мәндиму хурсәнлик толуп ташиду.
30 He must become greater, and I less.”
Униң жүксилиши, мениң аҗизлишишим муқәррәрдур.
31 He who comes from above is above all others; but a child of earth is earthly, and his teaching is earthly, too. He who comes from Heaven is above all others.
Үстүндин кәлгүчи һәммидин үстүндур. Зиминдин кәлгүчи зиминға тәвә болуп зиминдики ишларни сөзләйду. Әрштин кәлгүчи һәммидин үстүндур;
32 He states what he has seen and what he heard, and yet no one accepts his statement.
өзиниң [әрштә] көргән вә аңлиғанлири болса, у булар тоғрилиқ гувалиқ бериду; бирақ һеч ким униң гувалиқини қобул қилмайду.
33 They who did accept his statement attested the fact that God is true.
[Һалбуки], кимки униң гувалиқини қобул қилған болса, Худаниң һәқ екәнлигигиму мөһүрини басқан болиду.
34 For he whom God sent as his Messenger gives us God’s own teaching, for God does not limit the gift of the Spirit.
Чүнки Худа әвәткини Худаниң сөзлирини сөзләйду; чүнки Худа Роһни [униңға] өлчәм билән кәмләп бәрмәс.
35 The Father loves his Son, and has put everything in his hands.
Ата Оғулни сөйиду вә һәммә ишларни униң қолиға тапшурғандур.
36 He who believes in the Son has Immortal Life, while he who rejects the Son will not even see that Life, but remains under ‘God’s displeasure.’ (aiōnios g166)
Оғулға етиқат қилғучи мәңгүлүк һаятқа егидур. Лекин Оғулға итаәт қилмиғучи һаятни һеч көрмәйду, бәлки Худаниң ғәзиви шундақларниң үстидә туриду. (aiōnios g166)
