< Psalms 44 >

1 God, we ourselves have heard what our parents and grandparents told us. They told us about the miracles that you performed long ago.
Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.
2 [They told us] how you expelled the ungodly people and enabled us to live in their land. [They told us] that you punished those ungodly people and enabled your own people to prosper [IDM].
Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.
3 It was not by using their own swords that they conquered the people that lived in that land, and it was not by their own power that they were victorious; it was only by your power [MTY, DOU] [that they did those things]; and they were sure that you were with them, and that showed that you were pleased with them.
Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.
4 You are my King and my God; it is you who enable us, your people [MTY], to defeat our enemies.
Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.
5 It is by your power that we knock our enemies down and tramp on them.
Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.
6 I do not trust that I will be saved by using my bow [and arrows] and my sword.
Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.
7 No, it is you who have rescued us from our enemies, it is you who have caused those who hate us to become ashamed [because they were defeated].
Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.
8 We have continually boasted about what God [has done for us], and we will thank him [MTY] forever.
Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)
9 But [now] you have rejected us and caused us to be disgraced; when our armies march out [to fight a battle], you no [longer] go with them.
Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.
10 You have caused us to run away from our enemies, with the result that they captured the things that belonged to us.
Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.
11 You have allowed us to become like [MET] sheep that were ready to be slaughtered; you scattered us [far away] among [other].
Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.
12 [It is as though] [MET] you sold us, your people, [to our enemies] for a very small price, and you did not gain much profit from selling us!
Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.
13 People who live in nations near us make fun of us; they laugh at us and deride/belittle us.
Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.
14 They make jokes using the name of [our country], they shake their heads [to indicate that they despise us].
Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.
15 All day I feel disgraced; from seeing my face, people know that I am ashamed.
Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.
16 I hear what those who sneer at me and revile me say; I am ashamed in front of my enemies and those who want to harm me.
Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.
17 All these things have happened to us [even] though we have not forgotten you, and we are not the ones who disobeyed the agreement you made with [our ancestors].
Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.
18 We have not stopped being loyal to you, and we have not stopped doing what you want us to do [IDM].
Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.
19 But [it is as though] you have allowed us to be helpless among wild animals, and abandoned us in a deep dark [ravine].
Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.
20 If we had forgotten to worship [MTY] our God, or if we had spread out our hands to [worship] a foreign god,
Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,
21 you certainly would have known that, because you know [even] what we secretly think.
Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.
22 But it is because we belong to you, [that our enemies] are constantly killing us. They act toward us as though we were only sheep to be slaughtered.
Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.
23 [So], Yahweh, arise! Why are you asleep [RHQ]? Get up! Do not reject us forever!
Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.
24 Why are you not looking at us? Why are you forgetting that we are suffering and being oppressed [by our enemies]?
Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?
25 We are pushed down to the ground and we cannot get up.
Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.
26 Arise, and come and help us! Rescue us because you faithfully love us!
Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.

< Psalms 44 >