Psalms 44
1 God, we ourselves have heard what our parents and grandparents told us. They told us about the miracles that you performed long ago.
O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
2 [They told us] how you expelled the ungodly people and enabled us to live in their land. [They told us] that you punished those ungodly people and enabled your own people to prosper [IDM].
Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
3 It was not by using their own swords that they conquered the people that lived in that land, and it was not by their own power that they were victorious; it was only by your power [MTY, DOU] [that they did those things]; and they were sure that you were with them, and that showed that you were pleased with them.
ës sate, sepse të pëlqenin.
4 You are my King and my God; it is you who enable us, your people [MTY], to defeat our enemies.
Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
5 It is by your power that we knock our enemies down and tramp on them.
Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
6 I do not trust that I will be saved by using my bow [and arrows] and my sword.
Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
7 No, it is you who have rescued us from our enemies, it is you who have caused those who hate us to become ashamed [because they were defeated].
Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
8 We have continually boasted about what God [has done for us], and we will thank him [MTY] forever.
Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
9 But [now] you have rejected us and caused us to be disgraced; when our armies march out [to fight a battle], you no [longer] go with them.
Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
10 You have caused us to run away from our enemies, with the result that they captured the things that belonged to us.
Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
11 You have allowed us to become like [MET] sheep that were ready to be slaughtered; you scattered us [far away] among [other].
Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
12 [It is as though] [MET] you sold us, your people, [to our enemies] for a very small price, and you did not gain much profit from selling us!
Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
13 People who live in nations near us make fun of us; they laugh at us and deride/belittle us.
Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
14 They make jokes using the name of [our country], they shake their heads [to indicate that they despise us].
Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
15 All day I feel disgraced; from seeing my face, people know that I am ashamed.
Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
16 I hear what those who sneer at me and revile me say; I am ashamed in front of my enemies and those who want to harm me.
për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
17 All these things have happened to us [even] though we have not forgotten you, and we are not the ones who disobeyed the agreement you made with [our ancestors].
Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
18 We have not stopped being loyal to you, and we have not stopped doing what you want us to do [IDM].
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
19 But [it is as though] you have allowed us to be helpless among wild animals, and abandoned us in a deep dark [ravine].
por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
20 If we had forgotten to worship [MTY] our God, or if we had spread out our hands to [worship] a foreign god,
Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
21 you certainly would have known that, because you know [even] what we secretly think.
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
22 But it is because we belong to you, [that our enemies] are constantly killing us. They act toward us as though we were only sheep to be slaughtered.
Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
23 [So], Yahweh, arise! Why are you asleep [RHQ]? Get up! Do not reject us forever!
Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
24 Why are you not looking at us? Why are you forgetting that we are suffering and being oppressed [by our enemies]?
Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
25 We are pushed down to the ground and we cannot get up.
Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
26 Arise, and come and help us! Rescue us because you faithfully love us!
Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
