Numbers 12
1 [Moses’/My older sister] Miriam and [his/my older brother] Aaron were saying this: “Is Moses the only one to whom Yahweh has spoken messages to tell to us [RHQ]? Does Yahweh not speak messages to us two also?” [They told people that] they were saying that because Moses/I had married a woman who was a descendant of the Cush people-group, [but they were really saying that because they (were jealous/did not want Moses/me to be the only leader of the Israeli people)]. But Yahweh heard what they were saying.
Мәрийәм билән Һарун Мусаниң һәбәшлик қизни хотунлуққа алғини үчүн униңға қарши сөз қилди (чүнки у һәбәшлик бир қизни алған еди).
Улар: — Пәрвәрдигар пәқәт Муса биләнла сөзлишип, биз билән сөзләшмәптиму? — дейишти. Бу гәпни Пәрвәрдигар аңлиди.
3 [The truth was that] Moses/I was very humble. He/I was more humble than anyone else on the earth [and Moses/I had not appointed himself/myself to be their leader].
Муса дегән бу адәм интайин кәмтәр-мөмин адәм болуп, бу тәрәптә йәр йүзидикиләр арисида униң алдиға өтидиғини йоқ еди.
4 So immediately Yahweh spoke to Moses/me and to Aaron and Miriam. He said, “All three of you must go and stand at the Sacred Tent.” So they/we did that.
Пәрвәрдигар Муса, Һарун вә Мәрийәмгә туюқсиз: — Силәр үчүңлар җамаәт чедириға келиңлар, — деди. Үчилиси чиқип кәлди.
5 Then Yahweh descended to the entrance of the tent in a cloud [that resembled a huge white] pillar. He told Aaron and Miriam to step forward, so they did.
Андин Пәрвәрдигар [әрштин] булут түврүги ичидә чүшүп, җамаәт чедириниң алдида тохтап, Һарун билән Мәрйәмни қичқиривиди, улар алдиға кәлди.
6 Then he said to them, “Listen to me! When a prophet is among you, I [usually] reveal myself to him by allowing him to see visions, and I speak to him in dreams.
У уларға: — Әнди силәр гепимни аңлаңлар, әгәр силәрниң араңларда пәйғәмбәр болса, Мән Пәрвәрдигар аламәт көрүнүштә униңға Өзүмни аян қилимән, чүшидә униң билән сөзлишимән.
7 But that is not the way I speak to my servant Moses. I trust that he will lead my people [well].
Лекин қулум Мусаға нисбәтән ундақ әмәс; у барлиқ аиләм ичидә толиму садиқтур;
8 So I talk to him face-to-face. I speak to him (clearly/using words that he will understand easily), not using parables. He has even seen what I look like. So you should be afraid to criticize my servant Moses!”
Мән униң билән тепишмақ ейтип олтармай, йүзму йүз туруп беваситә сөзлишимән; у Мән Пәрвәрдигарниң қияпитини көрәләйду. Әнди силәр немишкә қулум Муса тоғрилиқ яман гәп қилиштин қорқмидиңлар? — деди.
9 Yahweh was very angry with Miriam and Aaron, and he left.
Пәрвәрдигарниң отлуқ ғәзиви уларға қозғалди вә у кетип қалди.
10 When the cloud rose up from the Sacred Tent, Aaron looked at Miriam, and he saw that her skin was [as white] as snow, because she now had leprosy.
Шуниң билән булут җамаәт чедири үстидин кәтти, вә мана, Мәрйәм худди аппақ қардәк песә-мохо болуп кәтти; Һарун бурулуп Мәрйәмгә қаривиди, мана, у песә-мохо болуп қалған еди.
11 Aaron said to Moses/me, “My master, please do not punish us for this sin that we have foolishly committed.
Һарун Мусаға: — Вай ғоҗам! Наданлиқ қилип гуна өткүзүп қойғанлиғимиз сәвәвидин бу гунани бизниң үстимизгә артмиғайсән.
12 Do not allow Miriam to be like a baby that is already dead when it is born, whose flesh is already half decayed!”
У худди анисиниң қосиғидин чиққандила бәдини йерим чирик, өлүк туғулған балидәк болуп қалмиғай! — деди.
13 So Moses/I cried out to Yahweh, saying, “God, I plead with you to heal her!”
Шуниң билән Муса Пәрвәрдигарға: — И Тәңри, униң кесилини сақайтивәткән болсаң, — дәп нида қилди.
14 But Yahweh replied, “If her father had [rebuked her for doing something wrong by] spitting in her face, she would have been ashamed for seven days. [She should be ashamed because of what she has done]. So send her outside the camp for seven days. Then [she will not have leprosy any more, and] she may return to the camp.”
Пәрвәрдигар Мусаға: — Әгәр атиси униң йүзигә түкүргән болса, у йәттә күн хиҗилчилиқ ичидә турған болатти әмәсму? Әнди у баргаһниң сиртиға йәттә күн қамап қоюлсун, андин у қайтип кәлсун, — деди.
15 So they sent her outside the camp for seven days. (The people/We) did not move [to another location] until she returned.
Шуниң билән Мәрйәм баргаһ сиртиға йәттә күн қамап қоюлди, таки Мәрйәм қайтип кәлгичә хәлиқ йолға чиқмай туруп турди.
16 But after [she returned], they/we left Hazeroth and moved [north] in the Paran Desert and set up their/our tents there.
Андин кейин хәлиқ Һазироттин йолға чиқип, Паран чөлидә баргаһ қурди.
