Lamentations 3
1 I [, the one who am writing this, ] am a man who has been afflicted/punished [MTY] by Yahweh because he was angry.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 [It was as though] he caused me to walk in a very dark place without any light [at all].
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 He has punished [IDM] me many times, all day, [every] day.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 He has caused my skin and my flesh to become old. He has broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He has surrounded me [DOU] with bitterness and suffering.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 [It is as though] he has buried me in a dark place like [SIM] [the graves of] those who have been dead for a long time.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 [It is as though] [MET] he has built a wall around me, and fastened/tied me with heavy chains, and I cannot escape.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Although I call out and cry out for him to help me, he does not pay attention to my prayers.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 [It is as though] he has blocked my path with a [high] stone [wall] and has caused my path to become crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 He has waited to attack me like [SIM] a bear or a lion hides and waits [to attack other animals].
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 [It is as though] he has dragged me off the path and (mauled me/torn me into pieces), and left me without help.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 [It is as though] [MET] he bent his bow and caused me to become the target [at which he shot] his arrows.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 [It is as though] he shot his arrows deep into my body.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 All my relatives laugh at me; all day, [every] day they sing songs that make fun of me.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He has filled me with (bitterness/great suffering), [like] [MET] someone who drinks a very bitter liquid suffers.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 [It is as though] he has caused me to chew gravel that broke my teeth, and he has trampled me in the dirt.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 Things no longer go well for me; I no longer remember being prosperous.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 I [continued to] say [to myself], “I no longer expect to live much longer; I no longer confidently expect [to receive good things] from Yahweh!”
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 When I think about my suffering and my wandering [away from home], [it is like drinking] a very bitter [DOU] liquid.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 I will never forget this time when I feel very depressed/discouraged [IDM].
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 However, I confidently expect [Yahweh to do good things for me again] when I think about this:
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 Yahweh never stops faithfully loving [us], and he never stops being kind to us.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 [He is the one whom we can] always trust/lean on. Every morning he is merciful [to us again].
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 [So] I say to myself, “Yahweh is all that I need; so I will confidently wait for him [to do good things for me].”
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 Yahweh is good to [all] those who depend on him, to those who seek his [help].
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 [So] it is good for us to wait quietly for Yahweh to save/rescue [us].
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 And it is good for us to [patiently] endure [suffering] while we are young.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Those [who seek his help] should sit by themselves, silently, [knowing that] it is Yahweh who has allowed/caused them to suffer.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 They should lie in the dirt, with their faces on the ground, [because] they can still hope [that Yahweh will help them].
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 If someone strikes us on one cheek, we should turn the other cheek toward that person [in order that he may strike it, too], and accept/endure it when we are insulted.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 Yahweh does not abandon [us his people] forever.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 Sometimes he causes us to suffer, but sometimes he is kind [to us] because he continually and faithfully loves [us].
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 And he is not happy about causing human beings to suffer or to be sad.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 If people (mistreat all the prisoners/crush all the prisoners under their feet)
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 or if they rebel against God by refusing to give to people the things that it is right for them [to receive],
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 or if they cause judges to decide matters unjustly, (does Yahweh not see all those things?/Yahweh certainly sees all those things!) [RHQ]
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 No one can [RHQ] command something to happen [and then cause it to happen] if Yahweh has not already decided that it should happen.
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 God in heaven [MTY] is [RHQ] the one who causes disasters to happen, and he [also] causes good things to happen.
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 [So] it is certainly not [RHQ] right for us, who are only humans, to complain when he punishes us for the sins that we have committed.
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Instead, we should (examine/think carefully about) our behavior; we should turn back to Yahweh.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 We should pray [IDM] sincerely and lift up our arms toward God in heaven, [and say, ]
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 “We have sinned and rebelled [against you], and you have not forgiven [us].
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 You have surrounded us with your anger and pursued us; you have slaughtered [us] without pitying us.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 You have hidden yourself in a cloud, with the result that you do not hear [us] when we pray.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 You have caused [the people of other] nations to consider us to be only garbage [DOU].
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 All our enemies have insulted us.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 We are constantly afraid [DOU], [because] we have experienced disasters and ruin [DOU].”
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 I cry a lot because my people have been destroyed.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My tears continually flow; they will not stop
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 until Yahweh looks down from heaven and sees [us].
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 I am very grieved because of [what has happened to] the women of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Those who are my enemies hunted for me like [SIM] [people hunt for] a bird [to kill it] [even though] there was no reason [for them to do that].
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They threw me into a pit to kill me, and they threw stones on top of me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 The water [in the pit] rose above my head, and I said [to myself], “I am about to die/drown!”
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 But from the bottom of the pit I cried out to you [MTY], “Yahweh, [help me]!”
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 I pleaded with you, “Do not refuse to heed [MTY] me while I cry out to you!”
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Then you answered me and said, “Do not be afraid!”
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Yahweh, you defended me; you did not allow me to die.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 [Now], Yahweh, you have seen the evil things that my enemies have done to me, [so] decide my case [and show that I am right]!
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 You know the evil things that they have planned to do to me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Yahweh, you have heard them insult [me] and what they have planned to do to me.
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 Every day they whisper and mutter things about me, all day long.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Look at them! Whether they are standing or sitting they make fun of me with the songs that they sing.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Yahweh, cause them to suffer in return for their causing [me] to suffer!
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Curse them [IDM] [for] their being very stubborn [IDM].
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Because you are angry with them, pursue them and get rid of them, [until none of them remain] on the earth.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
