Job 32
1 Then those three men stopped answering Job, because [they could not convince Job that he was wrong in claiming that] he had not done anything that was wrong.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then Elihu, the son of Barachel, a descendant of Buz, from the clan of Ram, became very angry at Job. He was angry because Job continued to claim that he was righteous/innocent, and that God was wrong [to punish him].
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 He was also angry with Job’s three friends, because they had declared that Job must have done many things that were wrong, but they were unable to convince Job [that what they said was true]. As a result, [it seemed to Elihu that] God did what was wrong by punishing Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Elihu was younger than the others, so he waited [until they had finished speaking] before he replied to Job.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 But when Elihu realized that the three men had no more to say [MTY] to Job, he became angry.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And this is what he said: “I am young, and you all are much older than I am. So, I was timid, and I was afraid to tell you what I was thinking.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I thought, ‘Let those [PRS] who are much older speak, because older people [should be able to] say things that are wise.’
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But the Spirit of Almighty [God] is within people, and it is he who enables them to be wise.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not people becoming old that enables them to be wise; not [all] old people understand what is right.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 “So, I say, ‘Listen to me, and allow me to say what I think.’
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 I waited for you all to speak; I wanted to hear the wise things that you would say. I waited while you thought carefully about what [would be the right things] to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 I paid attention carefully, but surprisingly, none of you were able to prove that what Job said was wrong.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 So, do not say [to yourselves], ‘We have discovered what is wise!’ It is God who must (refute Job/show that what Job said was wrong), because you three have not been able to do that.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Job was replying to you, [not to me], but I will not reply to him by saying what you three said.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 “You three are dismayed [because you have not been able to convince him that he was wrong], so you are not saying any more to him [DOU].
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 But because you do not speak, I certainly will not wait any longer [RHQ]; you merely stand there and do not reply any more.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 So [now] I also will reply [to Job] and say what I think.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 I have plenty to say, and my spirit compels me to say it.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 My inner being is like [SIM] a (wineskin/bag that has (new/fermenting) wine in it), and it will soon burst.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I must speak [MTY], in order that I do not have to keep holding what I want to say; I must say something [MTY] to reply [to you all].
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 I will speak [fairly], not favoring any of you, and I will not try to flatter anyone.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 I [really] do not know how to flatter people; and if I did that, God would soon get rid of me.”
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
