Job 30
1 “But now men who are younger than I am make fun of me— men whose fathers I greatly despised, with the result that I would not even have allowed them to help my dogs guard my sheep.
Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
2 They were men who were old and (weak/worn out); so (what could I gain from them working for me?/I would have gained nothing from them working for me.) [RHQ]
Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
3 They were very poor and hungry, with the result that they chewed on roots [at night] in dry and desolate places.
Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
4 They pulled up plants in the desert [and ate them] and warmed themselves by [burning] the roots of broom trees.
Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
5 Everyone shouted at them as though they were thieves and expelled them [from their areas].
El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
6 They were forced to live in caves in the hills, in holes in the ground, and in the sides of cliffs.
En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
7 In the bushes they howled [like animals because they were hungry], and they huddled together under thornbushes.
Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
8 They were people without good sense, whose names no one knows; they have been expelled from the land [where they were born].
Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
9 “And now their [children] sing songs to make fun of me. They tell jokes about me.
Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
10 They are disgusted with me, and they [usually] stay away from me, [but when they see me, ] they are happy to spit in my face.
Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
11 Because [it is as though] [MET] God has cut my bowstring, [he has caused me to be unable to defend myself, ] and he has humbled me, and my enemies have done to me whatever they wanted.
Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
12 (Gangs/Groups of violent youths) attack me and force me to run away; they prepare to destroy me.
Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
13 They prevent me from escaping, and they [do] not [need] anyone to help them (OR, there is no one to help me).
Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
14 [It is as though I am a city wall and] [SIM] they have broken through the wall, and they have come crashing down on me.
Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
15 I am very terrified; My dignity/honor has been taken away as though [SIM] [it has been] blown away by the wind, and my prosperity has disappeared like [SIM] clouds disappear.
Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
16 “And now I [SYN] am about to die [IDM]; I suffer every day.
Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
17 My bones ache during the night, and the pain that torments me never stops.
En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
18 [It is as though God] seizes my clothes and chokes me with the collar of my coat.
Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
19 He has thrown me into the mud; I am [not worth anything more than] dust and ashes.
Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
20 “I cry out to God, but he does not answer/help me; I stand up [and pray], but he does not pay any attention.
Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
21 He acts very cruelly toward me; with all of his power [MTY] he causes me to suffer.
Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
22 He [allows] the wind to lift me up and blow me away, and he tosses me up and down in a violent storm.
Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
23 I know that he will cause me to die, which is what happens to everyone [MTY] who is alive.
Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
24 “When people experience disasters, and they sit on a pile of ruins and cry out for help, others surely [RHQ] reach out their hand to help them.
Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
25 [That is what I did previously]. I wept for people who were experiencing troubles, and I felt sorry for poor/needy people.
Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
26 But when I expected good things [to happen to me], evil things happened; when I waited for light/happiness, all I experienced was darkness/unhappiness [MET].
Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
27 I am very distressed [IDM], all the time; I suffer every day.
Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
28 I go about very discouraged; I stand up and plead for people to help me.
Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
29 My wailing sounds as sad as [MET] the cries of jackals/foxes and ostriches.
Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
30 My skin has become dark/black and is peeling off, and I have a fever [which causes my body to feel like it is] burning.
Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
31 Previously, I played joyful music on my harp and with my flute, but now I play only the sad music of those who mourn.”
Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.
