Job 19
1 Then Job replied:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 “How long will you [three] torment me and crush my spirit by saying to me [that I am wicked]?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 You have already insulted me many [HYP] times; (are you not ashamed for saying these things to me?/you should be ashamed for saying these things to me.) [RHQ]
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 Even if it were true that I have done things that are wrong, I have not injured you!
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If you truly think that you are better than I am, and you think that my being miserable now proves that I (am guilty/have committed many sins),
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 you need to realize that it is God who has caused me to suffer. [It is as though] he has trapped me with his net.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 “I cry out, ‘Help me!’, but no one answers me. I call out loudly, but there is no one, [not even God, ] who acts fairly toward me.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 [It is as though] [MET] God has blocked my way, with the result that I cannot go where I want to; [it is as though] he has forced me to try to find my way in the darkness.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 He has (taken away my good reputation/caused people not to honor me any more); [it is as though] he removed [MET] a crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He batters me from every side, and I will soon die. He has caused me to no longer confidently expect [him to do good things for me].
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 He attacks me because he is extremely angry with me [MET], and he considers that I am his enemy.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 [It is as though] he sends his army to attack me; they surround my tent, preparing to attack me.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 “God has caused my brothers to abandon me, and all those who know me act like strangers to me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 All my relatives and good friends have left me.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 The people who were guests in my house have forgotten me, and my female servants consider that I am a stranger or that I am a foreigner.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 When I summon my servants, they do not answer; I plead with them to come [to help me, but they do not come].
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My wife does not want to come close to me because my breath [smells very bad], and even my brothers detest me.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Even young children despise me; when I stand up [to talk to them], they laugh at me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 My dearest friends detest me, and those whom I love [very much] have turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 My body is [only] skin and bones; I am barely alive [IDM].
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 [“I plead with] you, my [three] friends, pity me, because God has (struck [EUP] me with his hand/caused me to suffer greatly).
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do you cause me to suffer like God does? Why do you continue to slander [MET] me?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 “I wish/desire that someone would take these words of mine and write them permanently in a book [in order that people can read them].
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 Or else, I wish that he would carve them on a rock with (a chisel/an iron tool) in order that they would last forever.
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 But I know that the one who vindicates/defends me in court is alive, and that some day he will stand [here] on the earth [and make the final decision about whether I deserve to be punished].
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And even after diseases have eaten away my skin, while I still have my body, I will see God.
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 I will see him myself; I will see him with my own eyes! I am overwhelmed [as I think about that]!
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 “If you three men say, ‘What more can we do to cause Job to suffer?’ and if you say, ‘He has caused his own [troubles],’
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 you should be afraid that God will punish [MTY] you; he punishes those [like you] with whom he is angry; and when that happens, you will know that there is [someone who] judges [people].”
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
