Isaiah 20

1 One year King Sargon of Assyria sent the chief commander of his army [to take his soldiers] to capture Ashdod [city in Philistia].

En la jaro, kiam Tartan venis Aŝdodon, kien lin sendis Sargon, reĝo de Asirio, kaj li militis kontraŭ Aŝdod kaj prenis ĝin,

2 At that time, Yahweh told me, “Take off the rough sackcloth that you have been wearing and take off your sandals.” [So] I did what he told me to do, and [then] I walked around naked and barefoot [for three years].

en tiu tempo la Eternulo parolis per Jesaja, filo de Amoc, dirante: Iru, kaj demetu la sakaĵon de via lumbo, kaj demetu la ŝuojn de viaj piedoj. Kaj li faris tiel; li iris nuda kaj nudpieda.

3 [Then] Yahweh said this [to the people of Judah]: “My servant Isaiah has been walking around naked and barefoot for the past three years. That is to show the terrible disasters that [I will cause the people of] Egypt and Ethiopia to experience.

Kaj la Eternulo diris: Kiel Mia servanto Jesaja iris nuda kaj nudpieda por trijara montrado kaj antaŭdirado pri Egiptujo kaj Etiopujo,

4 What will happen is that the [army of the] King of Assyria will [invade those countries and capture many of the people and] take them away as their prisoners. They will force all them, including both the young ones and the old ones, to walk naked and barefoot. They will [also] force them to have no clothes around their buttocks, which will cause [the people of] Egypt to be ashamed.

tiel la reĝo de Asirio kondukos la kaptitajn Egiptojn kaj la ekzilitajn Etiopojn, junulojn kaj maljunulojn, nudajn kaj nudpiedajn kaj kun nudaj hontaj partoj, malhonore por la Egiptoj.

5 Then the people of other countries who trusted that the armies of Egypt and Ethiopia would be able to help them will be very dismayed/confused and afraid/disappointed.

Kaj ili havos teruron kaj honton pro Etiopujo, kiun ili fidis, kaj pro Egiptujo, pri kiu ili fanfaronis.

6 They will say, ‘We trusted that the armies of Egypt and Ethiopia [would help us and defend us, but they have been destroyed], so there is no way [RHQ] that we can escape from [being destroyed by the army of] the King of Assyria!’”

Kaj en tiu tempo diros la loĝantoj de tiu apudmara lando: Jen kia estas nia fidita lando, kien ni kuris, por serĉi helpon, por savi nin kontraŭ la reĝo de Asirio; kiamaniere ni nun savos nin?