Hebrews 4

1 [The Israelites did not enter the place where they would rest]. But [God] has still promised us that we can enter the place of resting [in heaven eternally]. So we must beware [of the possibility] that [God] may consider that some of you have failed to enter the [place of] resting [eternally as the Israelites did not enter the place where they would rest].

૧એ માટે આપણે ડરવું જોઈએ એમ ન થાય, કે તેમના વિશ્રામમાં પ્રવેશ પામવાનું આશાવચન હજી એવું ને એવું હોવા છતાં તમારામાંનો કોઈ કદાચ ત્યાં પહોંચવામાં નિષ્ફળ થાય.

2 We have heard the message [about Christ], just like [the Israelites] heard [what God promised]. But [just like] the message did not benefit [most of] those who heard it because they did not believe it as [Joshua and Caleb did, it] will not [benefit us eternally if we do not keep believing it].

૨કેમ કે જેમ ઇઝરાયલીઓને તેમ આપણને પણ સુવાર્તા પ્રગટ કરવામાં આવેલી છે; પણ સાંભળેલી વાત તેઓને લાભકારક થઈ નહિ. જેઓએ ધ્યાન દઈને સાંભળ્યું તેઓની સાથે તેઓ વિશ્વાસમાં સહમત થયા નહિ.

3 We who have believed [in Christ] are able to enter the place of resting [eternally. We know there is a place where we will rest eternally] because God said, Because I was angry with them, I solemnly declared, “They will not enter [the land where] I would let them rest.” [God said that] even though he ceased his work [of creating things] after he created the world.

૩આપણે વિશ્વાસ કરનારાઓ વિશ્રામમાં પ્રવેશ પામીએ છીએ, જેમ તેમણે કહ્યું છે કે, ‘મેં મારા ક્રોધાવેશમાં સમ ખાધા કે, તેઓ મારા વિશ્રામમાં પ્રવેશ પામશે નહિ,’ જોકે કે કામો તો સૃષ્ટિના આરંભથી પૂર્ણ થયેલાં હતાં.

4 What someone wrote somewhere [in the Scriptures] about the seventh day [after he had spent six days creating the world], supports that: Then, on the seventh day, God rested from his work [of creating everything].

૪કેમ કે સાતમા દિવસ વિષે એક જગ્યાએ તેમણે એવું કહેલું છે કે, ‘સાતમે દિવસે ઈશ્વરે પોતાનાં સર્વ કામથી વિશ્રામ લીધો.’”

5 But note again what God said about the Israelites [in the] passage that I quoted previously: They will not enter [the land where] I would let them rest.

૫અને એ જ જગ્યાએ તે ફરી કહે છે કે, ‘તેઓ મારા વિશ્રામમાં પ્રવેશ પામશે નહિ.’”

6 Some people experience entering that [place of resting eternally. But] those [Israelites] who first had the good message preached to them {first heard the good message} [about what God promised them] did not enter [that place of resting], because they refused to believe [God].

૬તેથી કેટલાકને તેમાં પ્રવેશ કરવાનું બાકી રહેલું છે અને જેઓને પહેલી સુવાર્તા પ્રગટ કરવામાં આવી હતી, તેઓએ આજ્ઞાભંગ કર્યો. તેથી તેઓ પ્રવેશ પામી શક્યા નહિ,

7 [But God] appointed another time [when we may enter that place of resting]. That time is now! [We know that is true because] much later than when [the Israelites rebelled against God in the desert], he caused [King] David to write what I have already quoted, Now, when you understand what God is saying [to you], do not stubbornly disobey him.

૭માટે એટલી બધી વાર પછી ફરી નીમેલો દિવસ ઠરાવીને જેમ અગાઉથી કહેવામાં આવ્યું તેમ તે દાઉદ દ્વારા કહે છે કે, જો ‘આજે તમે તેની વાણી સાંભળો, તો તમે તમારાં હૃદયોને કઠણ ન કરો.’”

8 If Joshua had led the Israelites to enter the place of resting, God would not have spoken later about another [time when we could rest] [MET]. [So we know God was speaking about another time when some people would enter that place of resting eternally].

૮કેમ કે જો યહોશુઆએ તેઓને તે વિશ્રામ આપ્યો હોત, તો તે પછી બીજા દિવસ સંબંધી ઈશ્વરે કહ્યું ન હોત.

9 So, just like [God rested on] the seventh day [after he finished making everything], there remains a time when God’s people will rest eternally.

૯એ માટે ઈશ્વરના લોકોને માટે વિશ્રામનો વાર હજી બાકી રહેલો છે.

10 Specifically, whoever enters God’s place of resting has ceased doing things [to gain God’s favor], just like God ceased doing his work [of creating everything].

૧૦કેમ કે જેમ ઈશ્વરે પોતાનાં કામોથી વિશ્રામ લીધો તેમ ઈશ્વરના વિશ્રામમાં જેણે પ્રવેશ કર્યો છે, તેણે પણ પોતાનાં કામથી વિશ્રામ લીધો છે.

11 God severely punished the [Israelites because they disbelieved his message]. So we must strive to experience entering that [place of] resting [eternally], in order that he will not severely punish any of us for not believing [his message].

૧૧એ માટે આપણે તે વિશ્રામમાં પ્રવેશવાને ખંતથી યત્ન કરીએ કે, એમ ન થાય કે આજ્ઞાભંગના એ જ ઉદાહરણ પ્રમાણે કોઈ પતિત થાય.

12 [Beware of being insincere about doing this], because the message God [has given us] very powerfully penetrates our thinking more than a two-edged sword [penetrates flesh] [MET]. It penetrates [deeply] into our souls and spirits, as [a sharp sword can penetrate] into our joints and marrow. That [is, by his message God] [PRS] discerns all that we think about, and he discerns all that we desire [to do] [MTY] (OR, [His message] exposes [to us] all our thoughts and all our desires).

૧૨કેમ કે ઈશ્વરનું વચન જીવંત, સમર્થ તથા બેધારી તલવાર કરતાં પણ વધારે તીક્ષ્ણ છે, તે જીવ, આત્મા, સાંધા તથા મજ્જાને જુદાં કરે એટલે સુધી વીંધનારું છે; અને હૃદયના વિચારોને તથા લાગણીઓને પારખી લેનારું છે.

13 God knows everything about everyone. Everything is completely exposed [DOU] to him, [and he is] the one [SYN] who will say whether he approves of what we have done.

૧૩ઉત્પન્ન કરેલું કંઈ તેની આગળ ગુપ્ત નથી; પણ જેમની સાથે આપણને કામ છે, તેમની દ્રષ્ટિમાં આપણે સઘળાં તદ્દન ઉઘાડાં છીએ.

14 We have a great Supreme Priest who ascended through the heavens [when he returned to God’s presence]. He is Jesus, (God’s Son/the man who is also God). So let us firmly profess [what we believe about him].

૧૪તો ઈશ્વરના પુત્ર ઈસુ જે સ્વર્ગમાં પ્રવેશ પામ્યા છે, એવા મહાન પ્રમુખ યાજક આપણને મળ્યા છે, માટે આપણે જે સ્વીકાર્યું છે તેને દૃઢતાથી પકડી રાખીએ.

15 Our Supreme Priest can indeed [LIT] compassionately deal with us who tend to sin easily, because he also was tempted [to sin] in every way that we are [tempted to sin], and yet he did not sin.

૧૫કેમ કે આપણી નિર્બળતા પર જેમને દયા ન આવે એવા નહિ, પણ તે સર્વ પ્રકારે આપણી જેમ પરીક્ષણ પામેલા છતાં નિષ્પાપ રહ્યા એવા આપણા પ્રમુખ યાજક છે.

16 So, let us come boldly to [Christ] [MTY], who rules [MET] [from heaven] and does for us what we do not deserve, in order that we might experience [his acting] mercifully [toward us], and in order that we might experience his helping us in a kind way whenever we need [help].

૧૬એ માટે દયા પામવાને તથા યોગ્ય સમયે સહાયને માટે કૃપા પામવા સારુ આપણે હિંમતથી કૃપાસનની પાસે આવીએ.