Acts 6

1 During that time, many more people were becoming believers. [Some of them were from other countries and spoke only the Greek language, but most of them had always lived in Israel and spoke the Hebrew language]. Those who spoke Greek began to complain about those who spoke Hebrew. They were saying. “When [you Hebrew-speaking believers] distribute [food or money] to widows every day, you are not giving fair amounts to the widows who speak Greek!”

Kaj en tiuj tagoj, kiam la nombro de la disĉiploj multiĝis, fariĝis murmurado de la Grekaj Judoj kontraŭ la Hebreaj pro tio, ke iliaj vidvinoj estas preterlasataj en la ĉiutaga servado.

2 So, [after the] twelve [apostles had heard what they were complaining about], they summoned all the [other] believers [in Jerusalem to meet] together. Then the apostles said [to those other believers], “We [(exc)] would not be doing right if we stopped [preaching and teaching] God’s message [about Jesus] in order to distribute food [MTY] [and money to the widows]!

Kaj la dek du, alvokinte la amason de la disĉiploj, diris: Ne estas dezirinde, ke ni forlasu la vorton de Dio, por servi ĉe tabloj.

3 So, fellow believers, carefully choose seven men from among you, men whom [you] know that the Spirit [of God] controls completely and who are very wise. Then we [(exc)] will appoint them to do this work,

Tial elserĉu, fratoj, el inter vi sep homojn, bone atestatajn, plenajn de la Spirito kaj de saĝo, kiujn ni difinos por tiu afero.

4 and we [(exc)] will devote our time to pray and to preach and teach the message [about Jesus].”

Sed ni persistos en preĝado kaj la servado de la Vorto.

5 What the apostles recommended pleased all of the [other] believers. So they group chose Stephen. He was a man who strongly believed [in God] and whom the Holy Spirit controlled completely. [They also chose] Philip, Procorus, Nicanor, Timon, Parmenas, and Nicolas who was from Antioch [city]. Nicolas had accepted the Jewish religion [before he had believed in Jesus].

Kaj tiu diro plaĉis al la tuta amaso; kaj ili elektis Stefanon, viron plenan de fido kaj de la Sankta Spirito, kaj Filipon kaj Proĥoron kaj Nikanoron kaj Timonon kaj Parmenason, kaj Nikolaon, prozeliton el Antioĥia;

6 They brought these [seven] men to the apostles. Then after the apostles prayed [for those men], they placed their hands on [the heads of each one of] them [to appoint them to do that work].

tiujn ili starigis antaŭ la apostoloj; kaj ĉi tiuj, preĝinte, metis sur ilin la manojn.

7 So [the believers] continued to tell many people the message from God. (The number of people in Jerusalem who believed [in Jesus] was increasing greatly./More and more people in Jerusalem were believing in Jesus.) [Among them] were many [Jewish] priests who were believing the message [about Jesus].

Kaj la vorto de Dio kreskis, kaj la nombro de la disĉiploj multiĝis treege en Jerusalem, kaj granda aro el la pastroj obeis al la fido.

8 God was enabling Stephen to do many things by God’s power. He was doing many amazing miracles among the [Jewish] people.

Kaj Stefano, plena de graco kaj potenco, faris grandajn mirindaĵojn kaj signojn inter la popolo.

9 However, some people opposed Stephen. They were Jews from a group [that regularly met together in a Jewish meeting place that was] {[that people]} called the Freedmen’s Meeting Place. [Those people were from] Cyrene and Alexandria [cities] and [also] from Cilicia and Asia [provinces]. They all began to argue with Stephen.

Sed stariĝis iuj el la sinagogo nomata la Sinagogo de la Liberigitoj, kaj el la Kirenanoj kaj el la Aleksandrianoj kaj el la homoj el Kilikio kaj Azio; kaj ili diskutis kun Stefano.

10 But they were not able (to refute [what he said/to prove that what he said was wrong]), [because God’s] Spirit enabled him to speak very wisely.

Kaj ili ne povis rezisti al la saĝeco kaj la Spirito, per kiu li parolis.

11 Then that group secretly persuaded [some] men to [falsely accuse Stephen. saying], “We [(exc)] heard him say bad things about Moses and God.”

Tiam ili subinstigis virojn, kiuj diris: Ni aŭdis lin paroli blasfemajn vortojn kontraŭ Moseo kaj kontraŭ Dio.

12 So, [by saying that], they made the [other Jewish] people angry [at Stephen, including] the elders and the teachers of the [Jewish] laws. Then [they all] seized Stephen and took him to the Jewish Council.

Kaj ili incitis la popolon kaj la pliaĝulojn kaj la skribistojn, kaj venis sur lin kaj kaptis lin, kaj kondukis lin al la sinedrio,

13 They [also] brought in some other men who accused Stephen falsely [about several things]. They said, “This fellow continually says bad things about this holy Temple and about the laws [that Moses received from God].

kaj starigis mensogajn atestantojn, kiuj diris: Ĉi tiu homo ne ĉesas paroli vortojn kontraŭ ĉi tiu sankta loko kaj la leĝo;

14 Specifically, we [(exc)] have heard him say that this Jesus from Nazareth [town] will destroy this Temple and will tell us to obey different customs than Moses [taught our ancestors].”

ĉar ni aŭdis lin diri, ke ĉi tiu Jesuo, la Nazaretano, detruos ĉi tiun lokon, kaj ŝanĝos la kutimojn, kiujn Moseo transdonis al ni.

15 When all [the people] who were sitting in the Council [room heard that, and as they] all stared at Stephen, they saw that his face was [shining] [SIM] like the face of an angel.

Kaj ĉiuj, kiuj sidis en la sinedrio, fikse rigardante lin, vidis lian vizaĝon kvazaŭ vizaĝon de anĝelo.