2 Corinthians 7
1 My friends, whom I love, because [God] has promised [to accept us(inc) as his children], we [(inc)] must stop doing anything that is sinful. We must not do sinful things with our bodies, and we must not [think] sinful thoughts. [Because] we greatly revere God, we must strive to [live] a completely pure life. By doing that we will become the kind of people that he wants us to be.
၁ချစ်မိတ်ဆွေတို့၊ ဤကတိတော်များကားငါ တို့၏အတွက်ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ငါတို့သည်မိမိ တို့ကိုယ်ကိုကာယအညစ်အကြေးနှင့်ဝိညာဉ် အညစ်အကြေးရှိသမျှနှင့်ကင်းစင်စေ၍ ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့ရိုသေခြင်းအား ဖြင့် မိမိတို့ကိုယ်ကိုလုံးဝဖြူစင်သန့်ရှင်းစေ ကြကုန်အံ့။
2 So, as I just wrote, I want you to love me (OR, us [IDM] [who are true apostles of Christ]). I/we [(exc)] have never done anything wrong to any of you. I/we have not done anything to harm any one of you spiritually or financially. And I/we have not tried to get money from [you] (for myself/for ourselves).
၂ငါတို့အားသင်တို့စိတ်နှလုံးကိုဖွင့်ထားကြ လော့။ ငါတို့သည်အဘယ်သူ့ကိုမျှမပြစ်မှားခဲ့။ မည်သူ့ကိုမျှအကျိုးနည်းအောင်မပြုခဲ့။ မည်သူ့အပေါ်တွင်မျှအခွင့်ကောင်းကိုမယူခဲ့။-
3 [It is true that some people among you have said that I have done such things. Nevertheless], I am not trying to make you all feel ashamed because, as I wrote before, I will continue to love you all very much [IDM], whether I live with you or die with you. I am very confident about you.
၃ဤသို့ဆိုရာ၌သင်တို့အားပြစ်တင်ရှုတ်ချ လို၍မဟုတ်။ ယခင်ကဖော်ပြခဲ့သည်အတိုင်း ငါတို့သည်သင်တို့နှင့်သေအတူရှင်မကွဲ ဖြစ်လိုသည်တိုင်အောင် သင်တို့အားချစ်သော ကြောင့်ဖြစ်၏။-
4 I am very pleased with you. You have greatly encouraged me, so that I am now very joyful in spite of all the hardships that I have endured.
၄ငါသည်သင်တို့အားယုံကြည်စိတ်ချ၏။ သင် တို့အတွက်များစွာဂုဏ်ယူဝါကြွား၏။ အမျိုး မျိုးသောဆင်းရဲဒုက္ခများကိုငါတို့ခံရသော် လည်း ငါသည်အားတက်လျက်အတိုင်းထက် အလွန်ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်၏။
5 Now [I will write more about what I was saying about Titus]. When I [left Troas and] came [here to] Macedonia [province], I still did not get any rest. Everywhere we [(exc)] went, [people were constantly] causing us trouble. [And not only were] people [constantly causing us] trouble, but I was greatly concerned [about you all].
၅မာကေဒေါနိပြည်သို့ရောက်ရှိသောအခါ၌ ပင်လျှင် ငါတို့သည်စိတ်သက်သာမှုကိုမရကြ။ အရပ်ရပ်တွင်အခက်အခဲများရှိ၏။ အငြင်း ပွားမှုများရှိ၏။ ငါတို့၌လည်းကြောက်စိတ်ရှိ၏။-
6 But God, who always encourages his people when they are discouraged, encouraged us by [sending] Titus back to us.
၆သို့ရာတွင်စိတ်ညှိုးငယ်သူကိုအားပေးတော်မူသော ဘုရားသခင်သည်ငါတို့ထံရောက်ရှိလာသောတိတု အားဖြင့် ငါတို့ကိုအားပေးတော်မူ၏။ တိတုရောက်ရှိ လာသည့်အတွက်ကြောင့်သာမက၊ တိတုအားသင် တို့ကအားပေးကြသည့်သတင်းကိုကြားသိရ သည့်အတွက်ကြောင့်လည်း ငါတို့သည်အားတက်ရ ကြပေသည်။-
7 I was encouraged by [seeing] Titus, [but when I heard how] you had encouraged him, that encouraged me even more. He told me how much you wanted [to see me. He told me] that you were very sorry [that you had made me so unhappy. He also told me] that you are very eager for me [to continue to serve as your apostle. When Titus told me those things], I was very, very happy.
၇တိတုကသင်တို့သည်ငါ့ကိုအလွန်တွေ့လိုကြ ကြောင်း၊ အလွန်ဝမ်းနည်းလျက်ရှိကြကြောင်းတို့ ကိုပြောပြသဖြင့်ငါသည်ပို၍ပင်ဝမ်းမြောက်၏။
8 Even though what [I wrote] in my letter (distressed you/made you sad), I am not sorry [that I wrote it]. For a while I was sorry that I had written it, [because I knew that it would distress you]. Now [Titus has also told] me that it did distress you [when you read it], but you were distressed only for a short time.
၈အကယ်၍ငါ၏စာသည်သင်တို့အားစိတ်မချမ်း မသာဖြစ်စေခဲ့လျှင် ထိုစာကိုရေးမိသည့်အတွက် ယခုငါဝမ်းမနည်း။ ထိုစာကြောင့်ခေတ္တမျှသင် တို့စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ကြသည်ကိုတွေ့စဉ် အခါကငါဝမ်းနည်းမိခဲ့လျှင်လည်း၊-
9 [So now] I am happy [that I wrote it]. I am not happy that you were distressed {that [I] distressed you}, but [I am happy] because, when you became distressed, you felt sorry for what you had done and [you asked God to forgive you. What I mean is that you felt sorry in the way that God wanted you to feel sorry, so my making] you feel sorry did not harm you at all.
၉ယခုဝမ်းမြောက်၏။ သင်တို့အားစိတ်မချမ်း မသာအောင်ပြုခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့်မဟုတ်။ စိတ်မချမ်းမသာမှုကသင်တို့အားနောင်တ တရားရစေသည့်အတွက်ကြောင့်ဝမ်းမြောက် ရခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်သည်ထို စိတ်မချမ်းမသာမှုကိုအသုံးပြုတော်မူ သည်ဖြစ်ရာငါတို့သည်သင်တို့ကိုအဘယ် သို့မျှမနစ်နာစေခဲ့။-
10 [The fact is that] when God causes [us to feel] truly sorry for having sinned and we turn from our sinful behavior, then God saves us [and will not punish us for the sinful things that we have done]. And no one is ever sorry about that. [However], the people who do not trust [in God] [MTY] may be sorry [for the sinful things that they have done]. But [if they do not turn from their sinful behavior and ask God to forgive them], they will remain separated from him forever.
၁၀ဘုရားသခင်အသုံးပြုတော်မူသည့်ဝမ်းနည်း ခြင်းသည်ကယ်တင်ခြင်းကိုရစေသည့်နောင်တ စိတ်ကိုဖြစ်ပေါ်စေတတ်၏။ ထို့ကြောင့်ဝမ်းနည်း မိသည့်အတွက်စိတ်မကောင်းမဖြစ်သင့်။ သို့ ရာတွင်လူ့ဝမ်းနည်းခြင်း၏အကျိုးကားသေ ခြင်းပေတည်း။-
11 But [think about what happened when you read my letter]: God caused you to be truly sorry [for what you had done]. You eagerly [wanted to do what was right], and you wanted to show [God] (OR, [me]) that you had done the right thing. You were angry [about what had happened], and you were worried [that God would punish you if the situation continued]. You also wanted me [to visit you to encourage and help you]. You wanted me to know [that you really do accept me as your apostle, and that you punished the man who had sinned, as I told you to do. By doing] all of those things, you have shown [me] that you have done what is right in this matter.
၁၁ဘုရားသခင်သည်သင်တို့၏ဝမ်းနည်းမှုကိုမည် သို့အသုံးပြုတော်မူသည်ကိုကြည့်ရှုကြလော့။ သင်တို့သည်စိတ်ထက်သန်၍လာကြလေပြီ။ မိမိတို့၌အပြစ်ကင်းကြောင်းဖော်ပြရန်အလွန် လိုလားကြလေပြီ။ လွန်စွာဒေါသထွက်ကြ လေပြီ။ လွန်စွာစိုးရိမ်ကြလေပြီ။ လွန်စွာတမ်း တကြလေပြီ။ လွန်စွာစေတနာထက်သန် ကြလေပြီ။ အပြစ်ရှိသူကိုဒဏ်ပေးရန် လိုလားကြလေပြီ။ သင်တို့သည်ဤအမှု တွင်မိမိတို့အပြစ်ကင်းကြောင်းကိုထင်ရှား စေကြလေပြီ။
12 So, even though I wrote that [severe] letter to you, I did not [write it just] so that [you would punish] the man who had done what was wrong. Also, I [did not write it] for the benefit of the person whom [he] had wronged. Instead, [I wrote it] so that, when you [read the letter], God would enable you to realize how much you really do respect [my authority].
၁၂သို့ဖြစ်၍ယခင်ကသင်တို့ထံသို့ငါစာရေးခဲ့ရ ခြင်းမှာပြစ်မှားသောသူ၏ကိစ္စကြောင့်မဟုတ်။ ပြစ် မှားခြင်းကိုခံရသူ၏ကိစ္စကြောင့်လည်းမဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ရှေ့တော်တွင်ငါတို့အားသင်တို့ အဘယ်မျှချစ်ခင်စွဲလန်းကြသည်ကိုကောင်း စွာသိသာထင်ရှားစေလို၍ရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။-
13 So, [because you listened to me and did what I asked you to do], (I was/we [(exc)] were all) encouraged. Not only (was I/were we) encouraged, but (I was/we [(exc)] were) [also] very happy to see how happy Titus was [when he arrived here. He told me/us that] he did not need to worry any more, because [he saw] that you all [had a good attitude toward me].
၁၃ဤအကြောင်းကြောင့်ငါတို့အားတက်ကြ၏။ ငါတို့သည်အားတက်ရုံသာမက၊ အလွန်လည်း ဝမ်းမြောက်ကြ၏။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်သင် တို့သည်တိတုအားရွှင်လန်းစေသဖြင့်သူသည် အလွန်ဝမ်းမြောက်လျက်ရှိသည်ကိုငါတို့တွေ့ရ သောကြောင့်ဖြစ်ပေသည်။-
14 I had told Titus that I was pleased about you. And I did not need to be ashamed [for feeling that way about you, because you did what I knew that you would do]. Just like everything that I have taught you [and written to you] has been the truth, the good things that I told Titus about you were also true.
၁၄ငါသည်တိတုအားသင်တို့အကြောင်းကိုကြွား ဝါခဲ့၏။ ယင်းသို့ကြွားဝါသည့်အတိုင်းဟုတ်မှန် ကြောင်းကိုသင်တို့ပြသလိုက်ပေပြီ။ ငါတို့ သည်သင်တို့အားဟုတ်မှန်ရာကိုသာလျှင် အစဉ်ပြောကြားခဲ့၏။ တိတုအားငါတို့ ကြွားဝါပြောဆိုခဲ့သောအရာများသည် လည်းဟုတ်မှန်လျက်နေပေပြီ။-
15 Now he happily remembers how you all [were willing to] do [what I asked you to do]. He is [also happy about the way you] treated him with great respect. [When he thinks about those things], [it makes] him love you even more [than he did when he was with you].
၁၅သူ၏စကားကိုသင်တို့လိုက်နာရန်အသင့် ရှိကြသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြောက်ရွံ့တုန် လှုပ်လျက်သူ့အားကြိုဆိုလက်ခံကြသည် ကိုလည်းကောင်းသူသည်သတိရသဖြင့် သင်တို့အားပို၍ပင်ချစ်ခင်မြတ်နိုးလာ ပေသည်။-
16 [As for me], I am very happy [because now] I am certain that I can depend on you [to do what you know God wants you to do].
၁၆ငါသည်သင်တို့အပေါ်တွင်လုံးဝစိတ်ချ နိုင်သဖြင့်အလွန်ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်၏။
