Luke 17
1 Then Jesus said to the disciples, “It is inevitable that stumbling blocks come, but woe to the one through whom they come!
Եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Անկարելի է որ գայթակղութիւններ չգան. բայց վա՜յ անոր, որուն միջոցով կու գան:
2 It would be better for him if a heavy millstone were hung around his neck and he were cast into the sea than for him to cause one of these little ones to stumble.
Աւելի օգտակար պիտի ըլլար անոր, որ իշու ջաղացքի քար մը կախուէր իր վիզէն ու ծովը ձգուէր, քան թէ գայթակղեցնէր այս պզտիկներէն մէ՛կը:
3 Watch yourselves. If yoʋr brother sins against yoʋ, rebuke him. If he repents, forgive him.
Ուշադի՛ր եղէք դուք ձեզի: Եթէ եղբայրդ մեղանչէ քեզի դէմ՝ յանդիմանէ՛ զայն. ու եթէ ապաշխարէ՝ ներէ՛ անոր:
4 Even if he sins against yoʋ seven times in a day, and seven times in that day he comes back and says, ‘I repent,’ yoʋ must forgive him.”
Եթէ օրը եօթն անգամ մեղանչէ քեզի դէմ, եւ օրը եօթն անգամ վերադառնայ քեզի ու ըսէ՝ “կ՚ապաշխարեմ”, ներէ՛ անոր»:
5 The apostles said to the Lord, “Increase our faith.”
Առաքեալները ըսին Տէրոջ. «Աւելցո՛ւր մեր հաւատքը»:
6 The Lord said, “If you had faith like a grain of mustard seed, you could say to this mulberry tree, ‘Be uprooted and planted in the sea,’ and it would obey you.
Տէրը ըսաւ. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատք ունենայիք, կրնայիք ըսել այս թթենիին. “Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուէ՛ ծովուն մէջ”. ան ալ պիտի հնազանդէր ձեզի»:
7 “Suppose one of you has a servant plowing the field or tending the sheep. As soon as he comes in from the field would you say, ‘Come and recline at the table’?
«Բայց ձեզմէ ո՞վ, ունենալով երկրագործ կամ հովիւ ծառայ մը, երբ ան տուն մտնէ արտէն՝ իսկոյն կ՚ըսէ անոր. “Գնա՛, սեղա՛ն նստէ”:
8 Instead, would yoʋ not say to him, ‘Prepare my supper. Put on yoʋr apron and serve me while I eat and drink; after that yoʋ may eat and drink’?
Հապա չ՚ը՞սեր անոր. “Պատրաստէ՛ իմ ընթրիքս, ու գօտիդ կապած՝ սպասարկէ՛ ինծի, մինչեւ որ ես ուտեմ եւ խմեմ. յե՛տոյ դուն ալ կեր ու խմէ”:
9 Do yoʋ thank that servant because he did what he was commanded? I think not.
Միթէ շնորհապա՞րտ կ՚ըլլայ այդ ծառային՝ իրեն հրամայուած բաները ընելուն համար. չեմ կարծեր:
10 So you also, when you have done everything you were commanded to do, should say, ‘We are unworthy servants; we have only done what we were obligated to do.’”
Նոյնպէս դուք, երբ ընէք ձեզի հրամայուած բոլոր բաները՝ ըսէ՛ք. “Մենք անպէտ ծառաներ ենք. ըրինք ինչ որ պարտական էինք ընել”»:
11 Now on his way to Jerusalem, Jesus traveled along the border of Samaria and Galilee.
Երբ ինք Երուսաղէմ կ՚երթար՝ Սամարիայի եւ Գալիլեայի մէջտեղէն անցաւ:
12 As he entered a village, he was met by ten lepers who stood at a distance.
Ու երբ գիւղ մը պիտի մտնէր՝ տասը բորոտ մարդիկ հանդիպեցան անոր: Անոնք հեռուն կայնեցան,
13 They lifted up their voices, saying, “Jesus, Master, have mercy on us!”
իրենց ձայները բարձրացուցին եւ ըսին. «Յիսո՛ւս վարդապետ, ողորմէ՜ մեզի»:
14 When he saw them, he said to them, “Go show yourselves to the priests.” As they went along, they were cleansed.
Տեսնելով՝ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք, ցո՛յց տուէք դուք ձեզ քահանաներուն»: Երբ կ՚երթային՝ մաքրուեցան:
15 When one of them saw that he had been healed, he came back, glorifying God with a loud voice.
Անոնցմէ մէկը, երբ տեսաւ թէ բժշկուեցաւ, վերադարձաւ եւ բարձրաձայն Աստուած կը փառաբանէր,
16 He then fell on his face at Jesus' feet, giving him thanks. (Now he was a Samaritan.)
ու երեսի վրայ անոր ոտքը իյնալով՝ շնորհակալ կ՚ըլլար անկէ. եւ ինք Սամարացի էր:
17 In response Jesus said, “Were not ten cleansed? Where then are the other nine?
Յիսուս ըսաւ. «Միթէ տա՛սն ալ չմաքրուեցա՞ն. իսկ ո՞ւր են միւս ինը:
18 Were there none found who came back to give glory to God except this foreigner?”
Այս օտարազգիէն զատ չգտնուեցա՞ն ուրիշներ՝ որ վերադառնալով փառաբանէին Աստուած»:
19 Then he said to the man, “Rise and go on yoʋr way; yoʋr faith has healed yoʋ.”
Եւ ըսաւ անոր. «Կանգնէ՛ ու գնա՛. հաւատքդ բժշկեց քեզ»:
20 At one point Jesus was asked by the Pharisees when the kingdom of God was coming, so he answered them, “The kingdom of God does not come with observable signs,
Երբ Փարիսեցիները հարցուցին իրեն. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը ե՞րբ պիտի գայ», պատասխանեց անոնց. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը չի գար դուրսէն երեւցած բաներով:
21 nor will people say, ‘Behold, here it is!’ or, ‘Behold, there it is!’ For behold, the kingdom of God is within you.”
Եւ պիտի չըսեն. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”. որովհետեւ ահա՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը ձեր ներսն է»:
22 Then he said to the disciples, “The days will come when you will long to see one of the days of the Son of Man, but you will not see it.
Աշակերտներուն ալ ըսաւ. «Օրե՛ր պիտի գան, երբ դուք պիտի ցանկաք տեսնել մարդու Որդիին օրերէն մէկը, բայց պիտի չտեսնէք:
23 People will say to you, ‘Behold, here he is!’ or, ‘Behold, there he is!’ Do not go off with them or run after them,
Ու եթէ ըսեն ձեզի. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”, մի՛ երթաք եւ հետամուտ մի՛ ըլլաք:
24 for just as lightning flashes from one part of the sky and shines to the other, so will the Son of Man be in his day.
Որովհետեւ ինչպէս փայլակը՝ երկինքին տակ մէկ ծայրէն փայլատակելով՝ կը լուսաւորէ մինչեւ երկինքին տակ միւս ծայրը, նո՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդին՝ իր գալուստին օրը:
25 But first he must suffer many things and be rejected by this generation.
Սակայն պէտք է որ ինք նախ շատ չարչարանքներ կրէ ու մերժուի այս սերունդէն:
26 Just as it was in the days of Noah, so will it be in the days of the Son of Man.
Ի՛նչպէս պատահեցաւ Նոյի օրերուն, ա՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդիին օրերուն ալ:
27 People were eating and drinking, marrying and being given in marriage, until the day when Noah went into the ark, and the flood came and destroyed them all.
Կ՚ուտէին, կը խմէին, կ՚ամուսնանային, ամուսնութեան կու տային, մինչեւ այն օրը՝ երբ Նոյ մտաւ տապանը, ու ջրհեղեղը եկաւ եւ կորսնցուց բոլորը:
28 It will be the same as it was in the days of Lot. People were eating and drinking, buying and selling, planting and building.
Նմանապէս՝ ինչպէս Ղովտի օրերուն ալ պատահեցաւ՝ կ՚ուտէին, կը խմէին, կը գնէին, կը ծախէին, կը տնկէին, կը կառուցանէին:
29 But on the day when Lot went out from Sodom, fire and sulfur rained down from heaven and destroyed them all.
Բայց այն օրը՝ երբ Ղովտ դուրս ելաւ Սոդոմէն, երկինքէն կրակ ու ծծումբ տեղաց եւ կորսնցուց բոլորը:
30 So will it be on the day when the Son of Man is revealed.
Նոյնպէս պիտի ըլլայ այն օրը՝ երբ մարդու Որդին յայտնուի:
31 On that day, he who is on the housetop and whose goods are in the house must not come down to get them. Likewise, he who is in the field must not turn back.
Այդ օրը, ա՛ն որ տանիքին վրայ է եւ իր կարասիները՝ տան մէջ, թող չիջնէ՝ զանոնք առնելու. նմանապէս ա՛ն որ արտին մէջ է՝ թող չվերադառնայ:
32 Remember Lot's wife.
Յիշեցէ՛ք Ղովտի կինը:
33 Whoever seeks to save his life will lose it, but whoever loses his life will preserve it.
Ո՛վ որ ջանայ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ պիտի ապրեցնէ զայն:
34 I tell you, on that night two people will be in one bed; one will be taken and the other will be left.
Կը յայտարարեմ ձեզի. “Այդ գիշերը եթէ երկու անձեր մէ՛կ մահիճի մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ.
35 Two women will be grinding grain together; one will be taken and the other will be left.”
եթէ երկու կիներ միասին աղան, մէկը պիտի առնուի եւ միւսը մնայ. եթէ երկու մարդիկ արտի մը մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ”»:
Անոնք պատասխանեցին անոր. «Տէ՛ր, ո՞ւր պիտի ըլլայ այս բանը»:
37 Then the disciples said to him in response, “Where, Lord?” He said to them, “Where the body is, there the vultures will be gathered together.”
Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ո՛ւր մարմին կայ, հոն պիտի հաւաքուին արծիւները»:
