Luke 4
1 And Jesus, being full of the Holy Spirit, returned from the Jordan. And the Spirit led him into the wilderness,
Андин Әйса Муқәддәс Роһқа толуп, Иордан дәриясидин қайтип келип, Роһ тәрипидин чөл-баяванға елип берилди.
2 forty days, to be tempted by the Calumniator. And during those days, he ate nothing; and when he had completed them, he was at last hungry.
У у йәрдә қириқ күн Иблис тәрипидин синалди. У бу күнләрдә һеч нәрсә йемиди. Күнләр аяқлашқанда, униң қосиғи таза ачқан еди.
3 And the Calumniator said to him: If thou art the Son of God, command this stone to become bread.
Әнди Иблис униңға: — Сән әгәр Худаниң Оғли болсаң, мошу ташқа: «Нанға айлан!» дәп буйруғин — деди.
4 Jesus replied, and said to him: It is written, Not by bread only, doth man live; but by every thing of God.
Әйса униңға җававән: — [Тәвратта]: «Инсан пәқәт нан биләнла әмәс, бәлки Худаниң һәр бир сөзи биләнму яшайду» дәп йезилған, — деди.
5 And Satan conducted him to a high mountain and showed him all the kingdoms of the land, in a little time.
Иблис йәнә уни егиз бир таққа башлап чиқип, бир дәқиқә ичидә дуниядики барлиқ дөләтләрни униңға көрсәтти.
6 And the Calumniator said to him: To thee will I give all this dominion, and the glory of it, which is committed to me, and to whom I please, I give it:
Иблис униңға: — Мән бу һакимийәтниң һәммисини вә униңға тәвә барлиқ шанушәвкәтләрни саңа тәқдим қилимән; чүнки булар маңа тапшурулған, мән уни кимгә беришни халисам, шуниңға беримән.
7 if therefore thou wilt worship before me, the whole shall be thine.
Әгәр баш қоюп маңа сәҗдә қилсаң, буларниң һәммиси сениңки болиду, — деди.
8 But Jesus replied, and said to him: It is written Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.
Әйса униңға җавап берип: — [Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңғила ибадәт қил, пәқәт Униңла қуллуғида бол!» дәп йезилған, — деди.
9 And he brought him to Jerusalem, and set him on a pinnacle of the temple, and said to him: If thou art the Son of God, cast thyself down hence:
Андин Иблис уни Йерусалимға елип барди вә уни ибадәтханиниң әң егиз җайиға турғузуп: — Худаниң Оғли болсаң, өзүңни пәскә ташлап баққин!
10 for it is written, He will give his angels charge over thee, to keep thee:
Чүнки [Тәвратта]: «[Худа] Өз пәриштилиригә сени қоғдаш һәққидә әмир қилиду»;
11 and in their arms will they sustain thee, lest thou strike thy foot against a stone.
вә, «Путуңниң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, улар сени қоллирида көтирип жүриду» дәп йезилған, — деди.
12 And Jesus replied and said to him: It is said, Thou shalt not tempt the Lord thy God.
Әйса униңға: — «[Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңни синиғучи болма!» дәпму йезилған, — деди.
13 And when the Calumniator had finished all his temptations, he departed from him for a time.
Иблис барлиқ синашларни ишлитип чиққандин кейин, уни вақтинчә ташлап кетип қалди.
14 And Jesus returned, in the power of the Spirit, to Galilee; and fame concerning him spread in all the region around them.
Әйса Роһниң күч-қудрити ичидә Галилийә өлкисигә қайтип кәлди. Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
15 And he taught in their synagogues, and was lauded by every one.
У уларниң синагоглирида тәлим бергили турди вә уларниң улуқлашлириға сазавәр болди.
16 And he came to Nazareth, where he had been brought up: and he went, as he was accustomed, into the synagogue on the sabbath day, and rose up to read.
У өзи беқип чоң қилинған жути Насарәткә келип, шабат күни адәттикидәк синагогқа кирди вә шундақла [муқәддәс язмиларни] оқушқа өрә турди
17 And there was delivered to him the book of Isaiah the prophet. And Jesus opened the book, and found the place where it is written:
вә Тәвраттики «Йәшая» дегән қисим униңға тапшурулди. У орам язмини ечип, муну сөзләр йезилған йәрни тепип оқуди:
18 The Spirit of the Lord is upon me; and therefore he hath anointed me to proclaim tidings to the poor; and hath sent me to heal the contrite in heart, and to proclaim release to the captives, and sight to the blind; and to send away the contrite with forgiveness of their sins;
— «Пәрвәрдигарниң Роһи мениң вуҗудумда, Чүнки У мени йоқсулларға хуш хәвәрләр йәткүзүшкә мәсиһ қилди. Тутқунларға азатлиқни, Вә корларға көрүш шипасини җакалашқа, Езилгәнләрни халас қилишқа, Пәрвәрдигарниң шапаәт көрситидиған жилини җакалашқа мени әвәтти».
19 and to proclaim the acceptable year of the Lord.
20 And he rolled up the book, and gave it to the servitor, and went and sat down. And the eyes of all in the synagogue were gazing upon him.
У язмини түрүветип, синагог хизмәтчисигә қайтуруп берип, олтарди. Синагогта олтарғанларниң һәммисиниң көзлири униңға тикилип туратти.
21 And he began to say to them: This day, is this scripture which ye have heard, fulfilled.
У көпчиликкә: — Мана бу айәт бүгүн қулиқиңларға аңланғинида әмәлгә ашурулмақта, — деди.
22 And all bare him witness, and admired the gracious words which proceeded from his mouth; and they said: Is not this the son of Joseph?
Һәммиси униң яхши гепини қилишип, униң ағзидин чиқиватқан шапаәтлик сөзлиригә һәйран қелишип: — Бу Йүсүпниң оғли әмәсму? — дейишти.
23 Jesus said to them: Perhaps, ye will speak to me this proverb, Physician, heal thyself: and whatever we have heard of thy doing in Capernaum, do thou here also in thy city.
У уларға: — Шүбһисизки, силәр маңа «Әй тевип, авал өзүңни сақайт!» дегән тәмсилни кәлтүрүп, «Хәвәр тапқинимиздәк, Кәпәрнаһум шәһиридә немә ишлар йүз бәргән болса, мошу йәрдиму, өз жутуңдиму шуларни көрсәтмәмсән?» дәватисиләр, — деди.
24 And he said to them: Verily I say to you, There is no prophet who is acceptable in his own city.
— Бирақ шуни силәргә бәрһәқ ейтип қояйки, һеч қандақ пәйғәмбәр өз жути тәрипидин қобул қилинған әмәс.
25 And I tell you the truth, that there were many widows in the house of Israel, in the days of Elijah the prophet, when the heavens were closed up three years and six months, and there was a great famine in all the land:
Мән силәргә шу һәқиқәтни әслитимәнки, Иляс [пәйғәмбәр]ниң вақтида, асман уда үч жил алтә ай етилип, дәһшәтлик бир қәһәтчилик барлиқ зиминни басқанда, Исраилда нурғун тул аяллар бар еди;
26 but to no one of them was Elijah sent, except to Sarepta of Sidon, unto a widow woman.
бирақ Иляс уларниң һеч қайсисиниң қешиға әмәс, бәлки Зидонниң Зарәфат шәһиридики бир тул аялниң қешиғила әвәтилгән.
27 And there were many leprous in the house of Israel, in the days of Elisha the prophet; but none of them was cleansed, except Naaman the Syrian.
Вә [шуниңға охшаш], Елиша пәйғәмбәрниң вақтида, Исраилда мохо кесилигә гириптар болғанлар нурғун болсиму, лекин Сурийәлик Наамандин башқа, һеч қайсиси сақайтилған әмәс! — деди.
28 And when they heard these things, those in the synagogue were all filled with wrath.
Синагогдикиләр бу сөзләрни аңлап, һәммиси қаттиқ ғәзәпләнди;
29 And they rose up, and thrust him out of the city, and brought him to the top of the hill on which the city was built, that they might cast him down from the rock.
орнидин турушуп, уни шәһәрдин һайдап чиқирип, шу шәһәр җайлашқан тағниң левигә әчиқип, тик ярдин ташливәтмәкчи болушти.
30 But he passed through the midst of them, and went away.
Лекин у уларниң арисидин бемалал өтүп, өз йолиға чиқип кәтти.
31 And he went down to Capernaum, a city of Galilee; and taught them on sabbath days.
У Галилийә өлкисиниң Кәпәрнаһум дегән бир шәһиригә чүшти, у йәрдә шабат күнлиридә хәлиққә тәлим берәтти.
32 And they were astonished at his teaching, for his word was authoritative.
Улар униң тәлимигә һәйран қелишти, чүнки униң сөзи толиму нопузлуқ еди.
33 And there was in the synagogue a man, in whom was an unclean demon: and he cried out, with a loud voice,
Әнди синагогта напак җинниң роһи чаплашқан бир киши болуп, [униңдики җин] қаттиқ авазда:
34 and said: Let me alone: What have I to do with thee, Jesus, thou Nazarean? Hast thou come to destroy us? I know thee, who thou art, the Holy One of God.
— Әй Насарәтлик Әйса, сениң биз билән немә кариң?! Бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, Худаниң Муқәддәс Болғучисисән! — дәп товлап кәтти.
35 And Jesus rebuked him, and said: Shut thy mouth; and come out of him. And the demon threw him down in the midst, and came out of him, having not harmed him at all.
Лекин Әйса җинға тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм! Униңдин чиқ! — девиди, җин һелиқи адәмни халайиқ оттурисида жиқитиветип, униңдин чиқип кәтти. Лекин униңға һеч зәрәр йәткүзмиди.
36 And wonder seized every one, and they talked together, and said: What a word is this! For, with authority and efficiency, he commandeth the unclean spirits, and they come out
Һәммәйлән буниңдин қаттиқ һәйран болушуп, бир-биригә: — Бу зади қандақ иш! У дәрвәқә һоқуқ вә қудрәт билән напак роһларға әмир қилсила, улар чиқип кетидикән, — дейишти.
37 And his fame went out into all the surrounding region.
Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
38 And when Jesus went out of the synagogue, he entered the house of Simon. And the mother-in-law of Simon was afflicted with a severe fever: and they besought him in her behalf.
Әйса синагогтин чиқип, Симонниң өйигә кирди. Лекин Симонниң қейинаниси еғир тәп кесили болуп қалған еди; улар Әйсадин униң һаҗитидин чиқишини өтүнди.
39 And he stood over her, and rebuked the fever; and it left her. And immediately she arose and ministered to them.
У аялниң бешида туруп, тәпкә тәнбиһ беривиди, тәп шуан униңдин кәтти. У дәрһал орнидин туруп, уларни күтүшкә башлиди.
40 And when the sun was set, all those that had sick persons, afflicted with divers diseases, brought them to him; and he laid his hand on every one of them, and healed them.
Күн петиши биләнла, кишиләр һәр хил кесәлләргә гириптар болған йеқинлири болсила, уларни униң алдиға елип келишти. У уларға бир-бирләп қолини тәккүзүп, уларни сақайтти.
41 And demons went out of many, crying out and saying: Thou art the Messiah, the Son of God. And he rebuked them, and suffered them not to say, that they knew him to be Messiah.
Кишиләргә чаплашқан нурғун җинлар улардин чиқип: «Сән Худаниң Оғли!» дәп товлап кетәтти. Лекин у уларға тәнбиһ берип, сөз қилишиға йол қоймиди; чүнки улар униң Мәсиһ екәнлигини биләтти.
42 And at the dawn of day, he went out and retired to a desert place. And the multitudes sought him, and went out to him, and held him fast, that he might not retire from them.
Күн чиқиши билән, у шәһәрдин чиқип, пинһан бир җайға кәтти. Бирақ топ-топ халайиқ уни издәп жүрәтти; улар уни тапқанда алдиға келип, уни аримизда қалсун дәп кетишидин тосмақчи болушти.
43 And Jesus said to them: It behooveth me to announce the kingdom of God to other cities also; for therefore was I sent.
Лекин у уларға: — Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини башқа шәһәр-йезиларғиму йәткүзүшүм керәк; чүнки мән дәл бу ишқа әвәтилгәнмән, — деди.
44 And he preached in the synagogues of Galilee.
Шуниң билән у Галилийәдики синагогларда тәлим берип жүривәрди.
