Luke 5
1 AND it was while the assembly gathered upon him to hear the word of Aloha, he stood upon the bank of the sea of Genesar;
Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
2 and he saw two vessels standing by the sea-side, and the fishermen who had gone up from them, and were washing their nets.
pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
3 And one of them was of Shemun Kipha; and Jeshu ascended, sat in it, and directed that they should take it a little from the land into the waters; and he sat, and taught the multitudes from the vessel.
Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
4 And when he was silent from his discourses, he said to Shemun, Lead into the deep, and cast forth your nets for a draught.
Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
5 Shemun answered and said to him, Rabi, the whole night we have laboured and nothing have we taken; but at thy word I throw the net.
Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
6 And when they had this done, they enclosed great multitudes of fishes, and their net brake.
Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
7 And they signed to their companions, who were in another vessel, to come and help them. And when they had come, they filled those two vessels, so that they were nigh to be swallowed up.
Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
8 But when Shemun Kipha saw, he fell before the feet of Jeshu and said to him, I pray from thee, my Lord, remove thee from me, for I am a man a sinner.
Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
9 For amazement had seized him, and all who were with him, on account of the draught of fishes which they had taken.
Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
10 Even so also Jacub and Juchanon, sons of Zabdai, who were partners of Shemun. But Jeshu said, Fear not, from henceforth the sons of men shalt thou catch unto life.
E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
11 And they brought the vessels to land, and forsook every thing, and went after him.
Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
12 AND when Jeshu was in one of the cities, there came a certain man who was wholly filled with leprosy; he saw Jeshu, and fell upon his face, and prayed of him, and said to him, My Lord, if thou art willing, thou canst make me clean.
Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
13 And Jeshu extended his hand, touched him, and said to him, I am willing; be clean. And in an instant his leprosy went from him.
Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
14 And he commanded him, Tell no man, but go show thyself to the priests, and offer the oblation for thy cleansing, as Musha ordained for their testimony.
Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
15 And the fame concerning him went forth the more, and much people were gathered together to hear him and to be healed from their diseases.
Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
16 And he passed away into the desert, and prayed.
Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
17 And it was on one of the days, while Jeshu was teaching, (certain) Pharishee and doctors of the law were sitting. And they had come from all the villages of Galila and of Jehud, and from Urishlem: and the power of the Lord was (there) to heal them.
Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
18 And some brought on a couch a certain man a paralytic; and they sought to enter, that they might set him before him.
Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
19 And when they found not how to bring him in because of the multitude of people, they ascended to the house-top, and sent him with his couch from the roof into the midst before Jeshu.
Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
20 And when Jeshu saw their faith, he said to the paralytic, Man, forgiven to thee are thy sins.
Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
21 And the Sophree and Pharishee began to reason and to say, Who is this who speaketh blasphemy? Who can forgive sins but Aloha only?
Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
22 But Jeshu knew their reasoning, and said to them, What reason you in your hearts?
Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
23 Which is easier, to say, Forgiven to thee are thy sins; or to say, Arise, walk?
Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
24 But that you may know that authority hath the Son of man in the earth to forgive sins, -he saith to the paralytic, -To thee I say, Arise, take up thy couch, and go to thine house.
Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
25 And immediately he arose before them, and took up his couch, and went to his house, glorifying Aloha.
Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
26 And amazement held every man; and they glorified Aloha, and were filled with fear, saying, We have seen today wonders.
Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
27 After these things Jeshu went forth, and saw a tribute-taker, whose name was Levi, sitting at the house of tribute. And he said to him, Come after me:
Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
28 and he left every thing, and arose, and went after him.
Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
29 And Levi made in his house a great feast; and there was a large company of tribute-takers, and of others that reclined with them.
Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
30 And the Sophree and Pharishee murmured, saying to his disciples, Why with tribute-takers and sinners eat you and drink?
Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
31 Jeshu answered and said to them, The whole do not require the physician, but they who are grievously ill.
Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
32 I am not come to call the just, but the sinners, to repentance.
Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
33 But they say to him, Why do the disciples of Juchanon constantly fast, and pray also as the Pharishee, but thine eat and drink?
Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
34 But he said to them, How can you make the sons of the chamber fast, while the bridegroom is with them?
Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
35 But the days will come when the bridegroom will be taken up from them: then shall they fast in those days.
Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
36 He spake to them a parable: No man cutteth a piece from a new material, and fasteneth it upon an old garment; lest he rend the new, without completing the old with the piece that is new.
Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
37 And no man poureth new wine into old bottles; lest the new wine burst forth, and the wine be shed, and the bottles perish.
Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
38 But they pour new wine into new bottles, and both are preserved.
Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
39 And no man, drinking old wine, immediately asketh new: for he saith, The old is softer.
Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
