Luke 19
1 And as Jeshu entered and passed through Jirichu,
İsa Yerixoya daxil olub oradan keçirdi.
2 there was a certain man whose name was Zakai; he was rich and chief of the publicans:
Orada vergiyığanların rəisi olan Zakkay adlı varlı bir adam var idi.
3 and he wished to see Jeshu, who he was, and could not for the crowd, because in his stature Zakai was small.
İsanın kim olduğunu görməyə can atırdı. Amma balacaboy olduğuna görə izdihamın arasından Onu görə bilmirdi.
4 And he ran before Jeshu, and ascended a wild fig-tree to see him, because so he was about to pass.
İsanı görmək üçün irəliyə qaçıb bir firon ənciri ağacına dırmaşdı. Çünki İsa oradan keçməli idi.
5 And when Jeshu came to that place, he saw him, and said to him, Be in haste, descend, Zakai; for to-day I must be at thy house.
İsa o yerə çatdıqda yuxarı baxıb onu gördü və ona dedi: «Ey Zakkay, tez aşağı düş. Bu gün Mən sənin evində qalmalıyam».
6 And he was in haste, and descended, and received him rejoicing.
O tez aşağı düşüb İsanı sevinclə qəbul etdi.
7 But when they all saw (this), they murmured, and said that with a man a sinner he hath gone in to abide.
Bütün xalq bunu gördükdə deyinməyə başladı: «Gedib günahkar bir kişinin qonağı oldu!»
8 But Zakai stood, and said to Jeshu, Behold, my Lord, the dividing of my wealth give I to the poor; and to every man, whatever I have wrongfully taken, fourfold I restore.
Zakkay isə ayağa qalxıb Rəbbə belə dedi: «Ya Rəbb, əmlakımın yarısını yoxsullara verərəm və kimdən haqsızlıqla bir şey almışamsa, ona dördqat qaytaracağam».
9 Jeshu saith to him, To-day is there salvation to this house, because this (man) also (is a) son of Abraham.
İsa ona dedi: «Bu gün bu evə xilas gəldi, çünki bu adam da İbrahimin oğludur.
10 For the Son of man came to save that which was lost.
Çünki Bəşər Oğlu itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlmişdir».
11 And when they had heard these things, he added to speak a parable; because he had drawn nigh to Urishlem, and they expected that in that hour would be revealed the kingdom of Aloha.
Onlar bu şeyləri dinləyərkən İsa bir məsəl də çəkdi. Çünki O, Yerusəlimə yaxınlaşmışdı və onlar elə düşünürdülər ki, Allahın Padşahlığı dərhal üzə çıxacaq.
12 And he said, A certain man of a noble house went into a distant country, to receive for himself a kingdom, and to return.
İsa belə dedi: «Əsilzadələrdən olan bir nəfər padşah təyin olunub geri dönmək üçün uzaq bir ölkəyə yola düşdü.
13 And he called his ten servants, and gave to them ten minin, and said to them, Trade till I come.
Getməmişdən əvvəl qullarından on nəfəri çağırdı və onlara on mina pul verib dedi: “Mən gələnədək bunlarla ticarət et”.
14 But his citizens hated him, and sent messengers after him, saying, We are not willing that this should reign over us.
Lakin əhalisi bu adama nifrət etdi və onun ardınca elçilər göndərib dedi: “Bu adamın üzərimizdə padşah olmasını istəmirik”.
15 And having received the kingdom and returned, he spake to call to him those servants to whom he had given the silver, that he might know how every one of them had traded.
O, padşah təyin olunub qayıdanda pul verdiyi həmin qulları yanına çağırtdırdı və nə qazandıqlarını öyrənmək istədi.
16 And the first came and said, My lord, thy mani ten minin hath gained.
Birincisi gəlib dedi: “Ağa, sənin bir minan on mina da qazandırdı”.
17 He saith to him, Well, good servant: because in a little thou art found faithful, thou shalt have rule over ten towns.
Ağası ona dedi: “Afərin, yaxşı qulum! Ən kiçik bir işdə mənə sadiq olduğun üçün on şəhərin idarəsini üzərinə götür”.
18 And the second came and said, My lord, thy mani five minin hath made.
İkincisi gəlib dedi: “Ağa! Sənin bir minan beş mina da qazandırdı”.
19 He saith also to this, Thou also shalt have rule over five towns.
Ağası ona da “sən də beş şəhərə hakim ol” dedi.
20 And the other came and said, My lord, behold thy mani which I have had with me, laid up in a napkin.
Bir başqası gəlib dedi: “Ağa! Budur sənin minan, onu dəsmala büküb saxlayırdım.
21 For I feared thee, because thou art a hard man, taking up what thou hadst not laid down, and reaping what thou sowedst not.
Çünki səndən qorxurdum, sən qəddar bir adamsan, özün qoymadığını götürürsən və özün əkmədiyini biçirsən”.
22 He said to him, From thy own mouth I will judge thee, evil servant: thou didst know that I was a hard man, taking up what I had not laid down, and reaping what I sowed not:
Ağası ona dedi: “Ay pis qul, səni öz ağzından çıxan sözlərlə mühakimə edəcəyəm! Mənim qəddar bir adam olduğumu, özüm qoymadığımı götürdüyümü və özüm əkmədiyimi biçdiyimi bilirdinmi?
23 why (then) gavest thou not my silver upon the table, that when I came I might require it with its increase?
Bəs onda nə üçün mənim pulumu sərraflara vermədin ki, mən qayıdanda onu faizlə geri alım?”
24 And to those who stood before him he said, Take from him the mani, and give to him who hath the ten minin.
Sonra ətrafında olanlara dedi: “Əlindəki minanı ondan alın və on minası olana verin!”
25 They say to him, Our lord, he hath ten minin.
Ona dedilər: “Ay ağa, axı artıq onun on minası var!”
26 He saith to them, I tell you, that to every one who hath (it) shall be given; and from him who hath not, that also which he hath shall be taken.
O, sözünə belə davam etdi: “Sizə deyirəm: kimin varıdırsa, daha çox veriləcək, kimin yoxudursa, əlində olan da alınacaq.
27 But those adversaries who would not that I should reign over them, bring them, and slay them before me.
Mənim onların padşahı olmağımı istəməyən düşmənlərimi isə buraya gətirin və mənim gözümün qabağında qılıncdan keçirin!”»
28 AND when Jeshu had said these things, he went forward to go to Urishlem.
İsa bu sözləri deyib qabaqda yeriyərək Yerusəlimə doğru qalxdı.
29 And when he came to Bethphage and Beth-ania, at the mount that is called the Place of Olives, he sent two from his disciples,
Zeytun dağı adlanan dağın yamacındakı Bet-Faqe ilə Bet-Anyaya yaxınlaşarkən şagirdlərdən ikisini göndərərək
30 and said to them, Go to the village over against us; and as you enter, behold, you will find a colt tied, whereon no man hath ridden: loose and bring him.
dedi: «Qarşınızdakı kəndə gedin. Oraya girəndə hələ heç kəsin minmədiyi, bağlanmış bir sıpa tapacaqsınız. Onu açıb buraya gətirin.
31 And if any man demand why you loose him, thus say: It is requested by our Lord.
Kim sizdən soruşsa: “Nə üçün sıpanı açırsınız?”, ona “bu sıpa Rəbbə lazımdır” deyərsiniz».
32 And they who were sent went and found as he had told them.
Göndərilənlər gedib hər şeyin Onun dediyi kimi olduğunu gördülər.
33 And as they were loosing the colt, the owners of him said to them, Why loose you the colt?
Onlar sıpanı açanda onun sahibləri onlara dedi: «Bu sıpanı nə üçün açırsınız?»
34 And they said to them, Because by our Lord it is requested.
Onlar cavab verdilər: «Bu sıpa Rəbbə lazımdır».
35 And they brought him to Jeshu; and they cast upon the colt their garments, and Jeshu rode upon him.
Sıpanı İsanın yanına gətirdilər və öz paltarlarını sıpanın üstünə sərib İsanı onun belinə mindirdilər.
36 And as they went, they spread their clothes in the way.
O irəli gedərkən insanlar öz paltarlarını yola döşəyirdi.
37 And when he had come nigh to the declivity of the Mount of Olives, the whole assembly of the disciples began to rejoice, and praise Aloha with a high voice, for all the mighty acts which they had seen:
İsa Zeytun dağının aşağı düşən yamacına yaxınlaşanda çoxlu şagird gördükləri bütün möcüzələr üçün sevinib uca səslə Allaha həmd etməyə başladı.
38 and they said, Blessed be the King who cometh in the name of the Lord! Peace in the heavens, and glory in the highest!
Onlar deyirdi: «Rəbbin ismi ilə gələn Padşaha alqış olsun! Göydə sülh, ən ucalarda izzət olsun!»
39 But some of the Pharishee from among the multitudes say to him, Rabi, rebuke thy disciples.
İzdihamın arasından bəzi fariseylər Ona dedilər: «Müəllim, şagirdlərinə qadağan et!»
40 He saith to them, I tell you, if these should be silent, the stones would cry out.
Lakin İsa cavabında onlara dedi: «Sizə bunu deyirəm ki, əgər onlar sussa, daşlar dilə gələr!»
41 AND when he approached, and saw the city, he wept over her, saying,
İsa Yerusəlimə yaxınlaşanda ona baxıb şəhər üçün ağladı.
42 If thou hadst known these things which are for thy peace, and in this thy day! But now they are hidden from thine eyes.
O dedi: «Ah, kaş sən də bu gün sülhə aparan yolu tanıyaydın! Amma bu yol hələlik sənin nəzərindən gizlənib.
43 But the days will come to thee when thine enemies shall encompass thee and straiten thee on every side,
Çünki səni elə günlər gözləyir ki, düşmənlərin səni sədlə əhatə edəcək, mühasirəyə alacaq və hər yerdən sıxışdıracaqlar.
44 and they shall overthrow thee, and thy children within thee, and not leave in thee one stone upon another, because thou knewest not the time of thy visitation.
Səni də, qucağındakı övladlarını da yerlə-yeksan edəcəklər. Daşını daş üstə qoymayacaqlar, çünki Allahın sənə yaxınlaşdığı zamanı anlamadın».
45 And as he went into the temple, he began to cast out those who bought in it and sold,
İsa məbədə girib orada satıcılıq edənləri qovmağa başladı.
46 and said to them, It is written that my house is the house of prayer; but you have made it a den of thieves.
Onlara belə dedi: «“Mənim evim dua evi olacaq” deyə yazılıb. Amma siz onu quldur yuvasına çevirmisiniz!»
47 And he taught every day in the temple; but the chief priests and the scribes and the elders of the people sought to destroy him,
İsa hər gün məbəddə təlim öyrədirdi. Başçı kahinlər, ilahiyyatçılar və xalqın nüfuzlu adamları Onu öldürmək üçün yol axtarırdı,
48 but could not find what they might do to him; for all the people hung upon him to hear him.
amma bunu necə edəcəklərini bilmirdilər. Çünki bütün xalq Onu böyük diqqətlə dinləyirdi.
