Psalms 78

1 A poem of Asaph give ear to! O people my instruction my incline ear your to [the] words of mouth my.

۱ قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

2 I will open in a parable mouth my I will pour forth riddles from antiquity.

۲ دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

3 Which we have heard and we have known them and ancestors our they have recounted to us.

۳ که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

4 Not we will hide - from descendants their to a generation later recounting [the] praises of Yahweh and might his and wonders his which he has done.

۴ از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

5 And he established a testimony - in Jacob and a law he appointed in Israel which he commanded ancestors our to make known them to children their.

۵ زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

6 So that they may know - a generation later children [who] they will be born they will arise and may they recount [them] to children their.

۶ تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

7 So they may put in God confidence their and not they will forget [the] deeds of God and commandments his they will observe.

۷ و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 And not they will be - like ancestors their a generation stubborn and rebellious a generation [which] not it directed heart its and [which] not it was faithful with God spirit its.

۸ ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

9 [the] people of Ephraim [were] equipped of shooters of a bow they turned back on [the] day of battle.

۹ بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

10 Not they kept [the] covenant of God and in law his they refused to walk.

۱۰ عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

11 And they forgot deeds his and wonders his which he had shown them.

۱۱ واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

12 Before ancestors their he did wonder[s] in [the] land of Egypt [the] region of Zoan.

۱۲ و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

13 He split open [the] sea and he brought through them and he made to stand up [the] waters like a heap.

۱۳ دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

14 And he guided them by the cloud by day and all the night by [the] light of a fire.

۱۴ و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

15 He split open rocks in the wilderness and he gave [them] to drink like deeps much.

۱۵ در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

16 And he brought out streams from a rock and he made to flow down like rivers water.

۱۶ پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

17 And they repeated again to sin to him by rebelling against [the] Most High in the dry region.

۱۷ و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

18 And they put to [the] test God in heart their by requesting food for selves their.

۱۸ و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

19 And they spoke against God they said ¿ is he able God to arrange a table in the wilderness.

۱۹ و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

20 There! he struck a rock - and they flowed out waters and torrents they overflowed ¿ also food is he able to give or? will he prepare meat for people his.

۲۰ اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

21 Therefore - he heard Yahweh and he was furious and fire it was kindled in Jacob and also anger it went up in Israel.

۲۱ پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

22 For not they trusted in God and not they trusted in salvation his.

۲۲ زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

23 And he commanded clouds above and [the] doors of heaven he opened.

۲۳ پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

24 And he rained down on them manna to eat and [the] grain of heaven he gave to them.

۲۴ و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

25 Bread of mighty [ones] he ate everyone food he sent to them to satiety.

۲۵ مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

26 He led out an east wind in the heavens and he led forth by strength his a south wind.

۲۶ بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

27 And he rained down on them like dust meat and like [the] sand of [the] seas bird[s] of wing.

۲۷ و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

28 And he made [them] fall in [the] midst of camp his around dwelling his.

۲۸ وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

29 And they ate and they were satisfied exceedingly and desire their he brought to them.

۲۹ پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

30 Not they had become estranged from desire their still food their [was] in mouth their.

۳۰ ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

31 And [the] anger of God - it went up in them and he killed among vigorous ones their and [the] young men of Israel he made bow down.

۳۱ که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

32 In all this they sinned again and not they believed in wonders his.

۳۲ با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

33 And he brought to an end in futility days their and years their in sudden terror.

۳۳ بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

34 If he killed them and they sought him and they returned and they sought earnestly God.

۳۴ هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

35 And they remembered that God [was] rock their and God Most High [was] redeemer their.

۳۵ و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

36 And they deceived him with mouth their and with tongue their they lied to him.

۳۶ اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

37 And heart their not [was] steadfast with him and not they were faithful in covenant his.

۳۷ زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

38 And he [was] compassionate - he atoned for iniquity and not he destroyed [them] and he increased to turn back anger his and not he stirred up all rage his.

۳۸ اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

39 And he remembered that [were] flesh they a wind [which] goes and not it returns.

۳۹ و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

40 How often! they rebelled against him in the wilderness they grieved him in a desolate place.

۴۰ چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

41 And they returned and they put to [the] test God and [the] holy [one] of Israel they pained.

۴۱ و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

42 Not they remembered hand his [the] day when he ransomed them from [the] opponent.

۴۲ و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

43 When he performed in Egypt signs his and wonders his in [the] region of Zoan.

۴۳ که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

44 And he turned into blood canals their and streams their not they drank!

۴۴ و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

45 He sent among them a swarm of flies and it devoured them and frog[s] and it ruined them.

۴۵ انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

46 And he gave to the locust produce their and [the] result of toil their to the locust.

۴۶ و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

47 He killed with hail vine[s] their and sycamore-fig trees their with a flood.

۴۷ تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

48 And he delivered up to hail cattle their and livestock their to lightning bolts.

۴۸ بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

49 He sent on them - [the] burning of anger his fury and indignation and trouble a band of angels of calamities.

۴۹ و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

50 He made level a path for anger his not he kept back from death life their and life their to the pestilence he delivered up.

۵۰ و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

51 And he struck down every firstborn in Egypt [the] beginning of manly vigor in [the] tents of Ham.

۵۱ و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

52 And he led out like sheep people his and he led them like flock in the wilderness.

۵۲ و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

53 And he guided them to security and not they were afraid and enemies their it covered the sea.

۵۳ وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

54 And he brought them to [the] territory of holiness his [the] mountain which it had acquired right [hand] his.

۵۴ و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

55 And he drove out from before them - nations and he made fall them by a measuring-line of inheritance and he caused to dwell in tents their [the] tribes of Israel.

۵۵ و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

56 And they put to [the] test and they rebelled against God Most High and testimonies his not they kept.

۵۶ لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

57 And they turned back and they acted treacherously like ancestors their they changed like a bow of deceit.

۵۷ وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

58 And they provoked to anger him by high places their and by idols their they made jealous him.

۵۸ و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

59 He heard God and he was furious and he rejected exceedingly Israel.

۵۹ چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

60 And he abandoned [the] tabernacle of Shiloh [the] tent [which] he had pitched among humankind.

۶۰ پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

61 And he gave to captivity strength his and splendor his in [the] hand of [the] opponent.

۶۱ و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

62 And he delivered up to the sword people his and with inheritance his he was furious.

۶۲ وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

63 Young men its it consumed fire and young women its not they were praised.

۶۳ جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

64 Priests its by the sword they fell and widows its not they wept.

۶۴ کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

65 And he awoke like a sleeper - [the] Lord like a warrior overcome from wine.

۶۵ آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

66 And he struck opponents his backwards a reproach of perpetuity he gave to them.

۶۶ و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

67 And he rejected [the] tent of Joseph and [the] tribe of Ephraim not he chose.

۶۷ و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

68 And he chose [the] tribe of Judah [the] mountain of Zion which he loved.

۶۸ لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

69 And he built like [the] high [things] sanctuary his like [the] earth [which] he founded it for ever.

۶۹ و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

70 And he chose David servant his and he took him from [the] folds of sheep.

۷۰ و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

71 From after nursing [sheep] he brought him to shepherd Jacob people his and Israel inheritance his.

۷۱ از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

72 And he shepherded them according to [the] integrity of heart his and with [the] skill of hands his he led them.

۷۲ پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.