Matthew 8
1 (When was coming down *N(k)O*) now (He *N(k)O*) from the mountain followed Him crowds great.
యదా స పర్వ్వతాద్ అవారోహత్ తదా బహవో మానవాస్తత్పశ్చాద్ వవ్రజుః|
2 And behold a leper (having come near *N(k)O*) was worshipping Him saying; Lord, if You shall be willing, You are able me to cleanse.
ఏకః కుష్ఠవాన్ ఆగత్య తం ప్రణమ్య బభాషే, హే ప్రభో, యది భవాన్ సంమన్యతే, తర్హి మాం నిరామయం కర్త్తుం శక్నోతి|
3 And having stretched out the hand He touched of him (*k*) (Jesus *K*) saying; I am willing, do be cleansed. And immediately was cleansed his leprosy.
తతో యీశుః కరం ప్రసార్య్య తస్యాఙ్గం స్పృశన్ వ్యాజహార, సమ్మన్యేఽహం త్వం నిరామయో భవ; తేన స తత్క్షణాత్ కుష్ఠేనామోచి|
4 And says to him Jesus; do see that to no one may you tell, But do go yourself do show to the priest and do offer the gift that commanded Moses for a testimony to them.
తతో యీశుస్తం జగాద, అవధేహి కథామేతాం కశ్చిదపి మా బ్రూహి, కిన్తు యాజకస్య సన్నిధిం గత్వా స్వాత్మానం దర్శయ మనుజేభ్యో నిజనిరామయత్వం ప్రమాణయితుం మూసానిరూపితం ద్రవ్యమ్ ఉత్సృజ చ|
5 (When was entering *N(k)O*) now (He *n(o)*) (Jesus *k*) into Capernaum came to Him a centurion imploring Him
తదనన్తరం యీశునా కఫర్నాహూమ్నామని నగరే ప్రవిష్టే కశ్చిత్ శతసేనాపతిస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వినీయ బభాషే,
6 and saying; Lord, the servant of mine has been laid in the house paralyzed grievously being tormented.
హే ప్రభో, మదీయ ఏకో దాసః పక్షాఘాతవ్యాధినా భృశం వ్యథితః, సతు శయనీయ ఆస్తే|
7 And He says to him (Jesus: *ko*) I myself having come will heal him.
తదానీం యీశుస్తస్మై కథితవాన్, అహం గత్వా తం నిరామయం కరిష్యామి|
8 And answering (now *o*) the centurion was saying; Lord, not I am worthy that my under the roof You may come, but only do speak (a word, *N(k)O*) and will be healed the servant of mine.
తతః స శతసేనాపతిః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో, భవాన్ యత్ మమ గేహమధ్యం యాతి తద్యోగ్యభాజనం నాహమస్మి; వాఙ్మాత్రమ్ ఆదిశతు, తేనైవ మమ దాసో నిరామయో భవిష్యతి|
9 Also for I myself a man am under authority (appointed *O*) having under myself soldiers and I say to this [one]; do go, and he goes, and to another; do come, and he comes, and to the servant of mine; do enact this, and he enacts [it].
యతో మయి పరనిధ్నేఽపి మమ నిదేశవశ్యాః కతి కతి సేనాః సన్తి, తత ఏకస్మిన్ యాహీత్యుక్తే స యాతి, తదన్యస్మిన్ ఏహీత్యుక్తే స ఆయాతి, తథా మమ నిజదాసే కర్మ్మైతత్ కుర్వ్విత్యుక్తే స తత్ కరోతి|
10 Having heard now Jesus marveled and He said to those following; Amen I say to you; (such *no*) (no [one] *N(k)O*) so great faith in Israel have I found.
తదానీం యీశుస్తస్యైతత్ వచో నిశమ్య విస్మయాపన్నోఽభూత్; నిజపశ్చాద్గామినో మానవాన్ అవోచ్చ, యుష్మాన్ తథ్యం వచ్మి, ఇస్రాయేలీయలోకానాం మధ్యేఽపి నైతాదృశో విశ్వాసో మయా ప్రాప్తః|
11 I say now to you that many from east and west will come and they will recline with Abraham and Isaac and Jacob in the kingdom of the heavens.
అన్యచ్చాహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః పూర్వ్వస్యాః పశ్చిమాయాశ్చ దిశ ఆగత్య ఇబ్రాహీమా ఇస్హాకా యాకూబా చ సాకమ్ మిలిత్వా సముపవేక్ష్యన్తి;
12 the however sons of the kingdom will be cast out into the darkness the outer; there will be the weeping and the gnashing of the teeth.
కిన్తు యత్ర స్థానే రోదనదన్తఘర్షణే భవతస్తస్మిన్ బహిర్భూతతమిస్రే రాజ్యస్య సన్తానా నిక్షేస్యన్తే|
13 And said Jesus to the centurion; do go, (and *ko*) as you have believed it should be [done] to you. And was healed the servant of him in the hour that.
తతః పరం యీశుస్తం శతసేనాపతిం జగాద, యాహి, తవ ప్రతీత్యనుసారతో మఙ్గలం భూయాత్; తదా తస్మిన్నేవ దణ్డే తదీయదాసో నిరామయో బభూవ|
14 And having come Jesus to the house of Peter He saw the mother-in-law of him lain down and fevering
అనన్తరం యీశుః పితరస్య గేహముపస్థాయ జ్వరేణ పీడితాం శయనీయస్థితాం తస్య శ్వశ్రూం వీక్షాఞ్చక్రే|
15 And He touched the hand of her, and left her the fever. and she arose and was ministering (to him. *N(K)O*)
తతస్తేన తస్యాః కరస్య స్పృష్టతవాత్ జ్వరస్తాం తత్యాజ, తదా సా సముత్థాయ తాన్ సిషేవే|
16 When evening now having come they brought to Him being demonised many, and He cast out the spirits by a word, and all those sick being He healed,
అనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం బహుశో భూతగ్రస్తమనుజాన్ తస్య సమీపమ్ ఆనిన్యుః స చ వాక్యేన భూతాన్ త్యాజయామాస, సర్వ్వప్రకారపీడితజనాంశ్చ నిరామయాన్ చకార;
17 so that it may be fulfilled that having been spoken through Isaiah the prophet saying; Himself the infirmities of us He took and [our] diseases bore.
తస్మాత్, సర్వ్వా దుర్బ్బలతాస్మాకం తేనైవ పరిధారితా| అస్మాకం సకలం వ్యాధిం సఏవ సంగృహీతవాన్| యదేతద్వచనం యిశయియభవిష్యద్వాదినోక్తమాసీత్, తత్తదా సఫలమభవత్|
18 Having seen now Jesus (great *KO*) (crowd *N(k)O*) around Him He commanded to depart to the other side.
అనన్తరం యీశుశ్చతుర్దిక్షు జననివహం విలోక్య తటిన్యాః పారం యాతుం శిష్యాన్ ఆదిదేశ|
19 And having come to [Him] one scribe said to Him; Teacher, I will follow You wherever if You shall go.
తదానీమ్ ఏక ఉపాధ్యాయ ఆగత్య కథితవాన్, హే గురో, భవాన్ యత్ర యాస్యతి తత్రాహమపి భవతః పశ్చాద్ యాస్యామి|
20 And says to him Jesus; Foxes holes have and the birds of the air nests, but the Son of Man no has [place] where the head He may lay.
తతో యీశు ర్జగాద, క్రోష్టుః స్థాతుం స్థానం విద్యతే, విహాయసో విహఙ్గమానాం నీడాని చ సన్తి; కిన్తు మనుష్యపుత్రస్య శిరః స్థాపయితుం స్థానం న విద్యతే|
21 Another now of the disciples of Him said to Him; Lord, do allow me first to go and to bury the father of mine.
అనన్తరమ్ అపర ఏకః శిష్యస్తం బభాషే, హే ప్రభో, ప్రథమతో మమ పితరం శ్మశానే నిధాతుం గమనార్థం మామ్ అనుమన్యస్వ|
22 But Jesus (speaks *N(k)O*) to him; do follow Me, and do leave the dead to bury their own dead.
తతో యీశురుక్తవాన్ మృతా మృతాన్ శ్మశానే నిదధతు, త్వం మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ|
23 And having climbed He into the boat followed Him the disciples of Him.
అనన్తరం తస్మిన్ నావమారూఢే తస్య శిష్యాస్తత్పశ్చాత్ జగ్ముః|
24 And behold a storm great arose in the sea so that the boat being swamped by the waves; He Himself however was sleeping.
పశ్చాత్ సాగరస్య మధ్యం తేషు గతేషు తాదృశః ప్రబలో ఝఞ్భ్శనిల ఉదతిష్ఠత్, యేన మహాతరఙ్గ ఉత్థాయ తరణిం ఛాదితవాన్, కిన్తు స నిద్రిత ఆసీత్|
25 And having come to [Him] (the disciples of Him *k*) they awoke Him saying; Lord, do save (us *k*) we are perishing!
తదా శిష్యా ఆగత్య తస్య నిద్రాభఙ్గం కృత్వా కథయామాసుః, హే ప్రభో, వయం మ్రియామహే, భవాన్ అస్మాకం ప్రాణాన్ రక్షతు|
26 And He says to them; Why fearful are you, O [you] of little faith? Then having arisen He rebuked the winds and the sea, and there was a calm great.
తదా స తాన్ ఉక్తవాన్, హే అల్పవిశ్వాసినో యూయం కుతో విభీథ? తతః స ఉత్థాయ వాతం సాగరఞ్చ తర్జయామాస, తతో నిర్వ్వాతమభవత్|
27 And the men marveled saying; What kind [of man] is this that even the winds and the sea Him obey
అపరం మనుజా విస్మయం విలోక్య కథయామాసుః, అహో వాతసరిత్పతీ అస్య కిమాజ్ఞాగ్రాహిణౌ? కీదృశోఽయం మానవః|
28 And (when was coming He *N(k)O*) to the other side to the region of the (Gadarenes *N(K)O*) met Him two being demonised out of the tombs coming forth, violent extremely, so that not to be able anyone to pass through the way that.
అనన్తరం స పారం గత్వా గిదేరీయదేశమ్ ఉపస్థితవాన్; తదా ద్వౌ భూతగ్రస్తమనుజౌ శ్మశానస్థానాద్ బహి ర్భూత్వా తం సాక్షాత్ కృతవన్తౌ, తావేతాదృశౌ ప్రచణ్డావాస్తాం యత్ తేన స్థానేన కోపి యాతుం నాశక్నోత్|
29 And behold they cried out saying; What to us and to you (Jesus *k*) Son of God? Are You come here before [the] time to torment us?
తావుచైః కథయామాసతుః, హే ఈశ్వరస్య సూనో యీశో, త్వయా సాకమ్ ఆవయోః కః సమ్బన్ధః? నిరూపితకాలాత్ ప్రాగేవ కిమావాభ్యాం యాతనాం దాతుమ్ అత్రాగతోసి?
30 There was now far off from them a herd of pigs many feeding.
తదానీం తాభ్యాం కిఞ్చిద్ దూరే వరాహాణామ్ ఏకో మహావ్రజోఽచరత్|
31 And the demons were begging Him saying; If You cast out us, (do allow *K*) (do send away *N(K)O*) (us *N(k)O*) into the herd of pigs.
తతో భూతౌ తౌ తస్యాన్తికే వినీయ కథయామాసతుః, యద్యావాం త్యాజయసి, తర్హి వరాహాణాం మధ్యేవ్రజమ్ ఆవాం ప్రేరయ|
32 And He said to them; do go. And having gone out they went away into (herd *k*) (pigs, *N(k)O*) and behold rushed all the herd (of the of pigs *k*) down the steep bank into the sea, and perished in the waters.
తదా యీశురవదత్ యాతం, అనన్తరం తౌ యదా మనుజౌ విహాయ వరాహాన్ ఆశ్రితవన్తౌ, తదా తే సర్వ్వే వరాహా ఉచ్చస్థానాత్ మహాజవేన ధావన్తః సాగరీయతోయే మజ్జన్తో మమ్రుః|
33 Those now feeding [them] fled, and having gone away into the city they related everything including the [matter] of those being demonised.
తతో వరాహరక్షకాః పలాయమానా మధ్యేనగరం తౌ భూతగ్రస్తౌ ప్రతి యద్యద్ అఘటత, తాః సర్వ్వవార్త్తా అవదన్|
34 And behold all the city went out to (meet *N(k)O*) Jesus, And having seen Him they begged [Him] that He may depart from the region of them.
తతో నాగరికాః సర్వ్వే మనుజా యీశుం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాయాతాః తఞ్చ విలోక్య ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే భవాన్ అస్మాకం సీమాతో యాతు|
