Mark 11
1 And when they drew near to Jerusalem to Bethphage and Bethany near the Mount of Olives, He sends two of the disciples of Him
Улар Йерусалимға йеқинлишип, Зәйтун теғиниң етигидики Бәйт-Фаги вә Бәйт-Ания йезилириға йеқин кәлгинидә, у икки мухлисиға алдин маңдуруп уларға: — Силәр удулуңлардики йезиға бериңлар. Йезиға кирипла, адәм балиси минип бақмиған, бағлақлиқ бир тәхәйни көрисиләр. Уни йешип бу йәргә йетиләп келиңлар.
2 and says to them; do go into the village before you; and immediately entering into it you will find a colt tied upon which no [one] (not yet *NO) a person (sat; do untie *N+kO) it (also *no) (do lead [it]. *N+kO)
3 And if anyone to you may say; Why are you doing this?’ do say (that *ko) the Lord of it need has, and soon it (He sends *N+kO) (back *no) here.
Әгәр бириси силәрдин: «Немишкә бундақ қилисиләр?» дәп сорап қалса, «Рәбниң буниңға һаҗити чүшти вә у һелила уни бу йәргә әвәтип бериду» — дәңлар, — дәп тапилиди.
4 (and *no) they departed (now *k) and found (the *k) colt tied at (the *k) door outside by the street and they untied it.
Улар кетип һәдә йол үстидики өйниң дәрвазиси сиртида бағлағлиқ турған бир тәхәйни көрди. Улар танини йәшти.
5 And some of those there having stood they were saying to them; What are you doing untying the colt?
У йәрдә турғанлардин бәзиләр: — Тәхәйни йешип немә қилисиләр? — дейишти.
6 And they spoke to them even as (had commanded *N+kO) Jesus, and they allowed them.
Мухлислар Әйсаниң буйруғинидәк җавап бәрди, һелиқи кишиләр уларға йол қойди.
7 And (they lead *N+kO) the colt to Jesus and (they do cast *N+kO) upon it the cloaks of them, and He sat on (it. *N+kO)
Мухлислар тәхәйни Әйсаниң алдиға йетиләп келип, үстигә өз йепинча-чапанлирини ташлиди; у үстигә минди.
8 (And *no) many (now *k) the cloaks of them spread on the road, others then branches (cutting down *N+kO) from the (fields *N+KO) (and were spreading into way. *K)
Әнди нурғун кишиләр йепинча-чапанлирини йолға паяндаз қилип салди; башқилири дәрәқләрдин шах-шумбиларни кесип йолға яйди.
9 And those going before and those following were crying out (saying: *k) Hosanna! Blessed [is] the [One] coming in [the] name of [the] Lord!
Алдида маңған вә кәйнидин әгәшкәнләр: «Һосанна! Пәрвәрдигарниң намида кәлгүчигә мубарәк болсун!
10 Blessed [is] the coming kingdom (in name of the Lord *K) of the father of us David! Hosanna in the highest!
Атимиз Давутниң келидиған падишалиғиға мубарәк болсун! Әршиәлада тәшәккүр-һосанналар оқулсун!» — дәп вақиришатти.
11 And He entered into Jerusalem (Jesus and *k) into the temple, and having looked around on all things, (when late [evening] *NK+o) already being the hour, He went out to Bethany with the Twelve.
У Йерусалимға берип ибадәтхана һойлилириға кирди; вә әтрапидики һәммини көздин кәчүргәндин кейин, вақит бир йәргә берип қалғачқа, он иккәйлән билән биллә йәнә Бәйт-Анияға чиқти.
12 And on the next day when were exiting they from Bethany He was hungry.
Әтиси, улар Бәйт-Аниядин чиққанда, униң қосиғи ечип кәткән еди.
13 And having seen a fig tree (from *no) afar having leaves He went if perhaps anything He will find on it. And having come to it no [thing] He found only except leaves; (the *no) for season not it was of figs.
Жирақтики йопурмақлиқ бир түп әнҗир дәриғини байқап, униңдин бирәр мевә тапалармәнмекин дәп йениға барди; лекин түвигә кәлгәндә йопурмақтин башқа һеч нәрсә тапалмиди. Чүнки бу әнҗир пишидиған пәсил әмәс еди.
14 And answering (Jesus *k) He said to it; No more to the age from you no one fruit would eat. And were listening the disciples of Him. (aiōn g165)
У дәрәққә сөз қилип: — Буниңдин кейин мәңгү һеч ким сәндин мевә йемигәй! — деди. Мухлислириму буни аңлиди. (aiōn g165)
15 And they come to Jerusalem, And having entered (Jesus *k) into the temple He began to cast out those selling and (those *no) buying in the temple, and the tables of the money changers and the seats of those selling the doves He overturned
Улар Йерусалимға кәлди; у ибадәтхана һойлилириға кирип, у йәрдә елим-сетим қиливатқанларни һайдашкә башлиди вә пул тегишкүчиләрниң ширәлирини, пахтәк-кәптәр сатқучиларниң орундуқлирини өрүвәтти;
16 And not He was permiting that anyone may carry a vessel through the temple.
вә һеч кимниң һеч қандақ мал-буюмларни ибадәтхана һойлилиридин көтирип өтүшигә йол қоймиди.
17 And He was teaching (and *no) (was saying *N+kO) to them; Surely it has been written that The house of Mine a house of prayer will be called for all the nations’? You yourselves however (have made *N+kO) it a den of robbers.’
У хәлиққә: — Муқәддәс язмиларда: «Мениң өйүм барлиқ әлләр үчүн дуа-тилавәтхана дәп атилиду» дәп пүтүлгән әмәсму? Лекин силәр уни булаңчиларниң угисиға айландурувәттиңлар! — дәп тәлим башлиди.
18 And heard [it] the chief priests and the scribes and they were seeking how Him (they may destroy; *N+kO) they were afraid of for Him, all (for *N+kO) the crowd was astonished at the teaching of Him.
Баш каһинлар вә Тәврат устазлири буни аңлап, уни йоқитишниң чарисини издәшкә башлиди; пүткүл халайиқ униң тәлимигә тәәҗҗуплинип қалғачқа, улар униңдин қорқатти.
19 And (when *N+kO) evening came, (they were going *N+kO) out of the city.
Кәчқурун, у [мухлислири] [билән] шәһәрниң сиртиға чиқип кәтти.
20 And passing by in the morning they saw the fig tree dried up from [the] roots.
Әтиси сәһәрдә, улар әнҗир дәриғиниң йенидин өтүп кетиветип, дәрәқниң йилтизидин қуруп кәткәнлигини байқашти.
21 And having remembered Peter says to Him; Rabbi, look the fig tree that You cursed has been dried up.
[Дәрәқни һалитини] есигә кәлтүргән Петрус: — Устаз, қара, сән қарғиған әнҗир дәриғи қуруп кетипту! — деди.
22 And answering Jesus says to them; do have faith from God.
Әйса уларға җававән мундақ деди: — Худаниң ишәшидә болуңлар.
23 Amen (for *ko) I say to you that who[ever] maybe may say to the mountain this; do be taken away and do be cast into the sea,’ and not may doubt in the heart of him but (may believe *N+kO) that (what he says *N+kO) takes place, it will be done for him (what maybe he shall say. *K)
Мән силәргә шуни бәрһәқ ейтип қояйки, кимдәким бу таққа: Бу йәрдин көтирилип деңизға ташлан!» десә вә шундақла қәлбидә һеч гуман қилмай, бәлки ейтқининиң әмәлгә ешишиға ишәш бар болса, у ейтқан иш униң үчүн әмәлгә ашиду.
24 Because of this I say to you; all things as much as (when *k) (praying *N+kO) (and *no) (you ask, *NK+o) do believe that (you receive, *N+kO) and it will be to you.
Шу сәвәптин мән силәргә шуни ейтимәнки, дуа билән тилигән һәр бир нәрсә болса, шуниңға ериштим, дәп ишиниңлар. Шунда, тилигиниңлар әмәлгә ашиду.
25 And when (you stand *N+kO) praying, do forgive if anything you have against anyone so that also the Father of you who [is] in the heavens may forgive you the trespasses of you.
Вә орнуңлардин туруп дуа қилғиниңларда, бирәрсигә ғумиңлар болса, уни кәчүрүңлар. Шуниң билән әрштики Атаңларму силәрниң гуналириңларни кәчүрүм қилиду.
26 (if *KO) (now you yourselves not do you allow nor the father of you in to the heavens will forgive the trespasses of you *K)
Лекин силәр башқиларни кәчүрүм қилмисаңлар, әрштики Атаңларму силәрниң гуналириңларни кәчүрүм қилмайду.
27 And they come again to Jerusalem; And in the temple when is walking He they come to Him the chief priests and the scribes and the elders
Улар Йерусалимға қайтидин кирди. У ибадәтхана һойлилирида айлинип жүргәндә, баш каһинлар, Тәврат устазлири вә ақсақаллар униң йениға келип:
28 And (they were saying *N+kO) to Him; By what authority these things are You doing (Or *N+kO) who You gave authority this that these things You may do?
— Сән қиливатқан бу ишларни қайси һоқуққа тайинип қиливатисән? Саңа бу ишларни қилиш һоқуқини ким бәргән? — дәп сориди.
29 And Jesus (answering *k) said to them; I will ask you (I myself also I myself also *KO) one question, and do answer Me, and I will tell you by what authority these things I do.
Әйса уларға җававән: — Мәнму силәрдин бир соал сорай. Силәр униңға җавап бәрсәңлар, мәнму бу ишларни қайси һоқуққа тайинип қиливатқанлиғимни ейтип беримән:
30 The baptism of John from heaven was it or from men? do answer Me.
— Йәһя жүргүзгән чөмүлдүрүш болса, әрштинму, яки инсанлардинму? Маңа җавап бәрсәңларчу!
31 And (they were reasoning *N+kO) with themselves saying; (What may we say? *O) If we shall say; From heaven, He will say; Because of why then not did you believe in him?
Улар өз ара мулаһизә қилишип: — Әгәр «Әрштин кәлгән» десәк, у бизгә: «Ундақта, силәр немә үчүн Йәһяға ишәнмидиңлар?» дәйду.
32 But (if *k) shall we say; From men’, they were afraid of the (crowd; *N+kO) all for were holding John truly that a prophet he was.
Әгәр: «Инсанлардин кәлгән» десәк, ... болмайду! — дейишти (чүнки барлиқ хәлиқ Йәһяни пәйғәмбәр дәп қариғачқа, улар хәлиқтин қорқатти).
33 And answering to Jesus they say: Not do we know. And Jesus (answering *k) says to them; Neither I myself tell you by what authority these things I do.
Буниң билән, улар Әйсаға: — Билмәймиз, — дәп җавап беришти. — Ундақта, мәнму бу ишларни қайси һоқуққа тайинип қиливатқанлиғимни ейтмаймән, — деди у уларға.
