Luke 14
1 And it came to pass on the going of Him into a house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread and they themselves were watching Him.
Екхвар андэ субота Исусо авиля екхэстэ андай пхурэдэр фарисеёря тэ хал марно, и онэ дикхэнас пала Лэстэ.
2 And behold a man certain there was with dropsy before Him.
Котэ бэшэлас англав Исусо мануш, савэстэ сас паеско насвалимос.
3 And answering Jesus spoke to the lawyers and to [the] Pharisees saying; (if *k) Is it lawful on the Sabbath (to heal *N+kO) (or not? *NO)
Исусо пушля кай фарисеёря и сытяримаря Законостирэ: — Домукэлпэ тэ састярэл андэ субота?
4 But they were silent. And having taken hold [of him] He healed him and let [him] go.
Онэ ашэнас мулком. Исусо ляпэ кав мануш, састярдя лэс и отмэкля.
5 And (answering *k) to them He said; Which of you (a son *N+KO) or an ox into a pit (will collapse, *N+kO) also surely immediately he will pull up him on day the Sabbath?
Тунчи Вов пхэндя лэнди: — Сар варикастэ тумэндар шаво или гурув пэрэла андэ хаинг, на вылэна тумэ андэ кодья ж вряма андэ субота?
6 And not they were able to reply (to him *k) to these things.
Лэнди найсо сас тэ пхэнэн пэ када.
7 He was speaking then to those invited a parable remarking how the first places they were choosing out, saying to them;
Исусо додикхля, сар кола, кас акхардэ, вытидэнас майфэдэр тхана палай мэсали, тай роспхэндя екх дума:
8 When you may be invited by anyone to wedding feasts, not may recline in the first place, otherwise otherwise [one] more honorable than you may have been invited by him,
— Кала варико акхарэла тут по ябьяв, на бэш пэ англуно тхан. Колэсти со котэ авэла мануш майфэдэр тутар,
9 and having come the [one] you and him having invited he will say to you; do give to this one [your] place. and then you will begin with shame the last place to take.
и хулай, саво акхардя тут и лэс, поджала тутэ и пхэнэла: «Дэ тхан калэсти манушэсти». И тути прижалапэ лажаимаса тэ бэшэс по палатуно тхан.
10 But when you may be invited, having gone (do recline *N+kO) in the last place, so that when may come the [one] having invited you, (he will say *N+kO) to you; Friend, do come up higher. Then will be to you glory before (all *NO) those reclining [with] you.
Нэ сар тут акхардэ, жа и бэш по палатуно тхан. Тунчи о хулай поджала тутэ и пхэнэла: «Амал, пэрэбэш по майфэдэр тхан». Тунчи тути авэла бари шана англай мануша, савэ бэшэн туса палай мэсали.
11 For everyone who is exalting himself will be humbled, and the [one] humbling himself will be exalted.
Всаворэ, ко ваздэл пэс, авэла тэлярдо, а ко тэлярэл пэс, авэла вазгло.
12 He was saying then also to the [one] having invited Him; When you may make a dinner or a supper, not do call the friends of you nor [call] the brothers of you nor [call] the relatives of you nor [call] neighbours rich otherwise otherwise also they themselves may invite in return you and it may become recompense to you.
Тунчи Исусо пхэндя манушэсти, саво акхардя Лэс: — Кала тховэс мэсали, на акхар лэ амалэн, лэ пхралэн, манушэн тирэ родостар тай лэ барвалэн, савэ паша тутэ жувэн. Колэсти со и онэ акхарэна тут пэстэ и рисарэна тути тиро лашымос.
13 But when a feast you may make do call [the] poor, [the] crippled, [the] lame, [the] blind.
Нэ сар ту тховэс мэсали важ мануша, акхар чёрэн, попхаглэн, бангэн тай корэн.
14 and blessed you will be, because nothing they have to repay you; It will be recompensed for to you in the resurrection of the righteous.
Тунчи ту авэса бахтало, колэстар со онэ на отдэна тути кода, со ту дян, и тунчи тути потинэлапэ, кала жундёна чячимастирэ мануша.
15 Having heard then one of those reclining with [Him] these things he said to Him; Blessed [is he] (who *N+kO) will eat (bread *NK+o) in the kingdom of God.
Кала екх андай кола, ко бэшэлас палай мэсали, ашундя када, вов пхэндя Исусости: — Бахтало, ко авэла тэ хал марно андэ Тхагаримос Дэвлэско!
16 But He said to him; A man certain (was preparing *N+kO) a supper great and invited many;
Исусо пхэндя лэсти: — Екх мануш тердя баро свэнко и акхардя бутэн манушэн.
17 And he sent the servant of him at the hour of the supper to say to those invited; do come, for now ready [it] is (all things. *KO)
Кала авиля и вряма тэ бэшэн палай мэсали тэ хан, вов бишалдя пэстирэс бутярнэс тэ акхарэл акхардэн: «Авэнтэ, вся гытомэ».
18 And began with one [voice] all to excuse themselves. The first said to him; A field I have bought and I have need (going out *N+kO) (and *k) to see it; I beg of you, do hold me excused.
Онэ екх палай аврэстэ линэ тэ мангэн патив. Екх пхэндя: «Мэ тиндэм пхув, и манди трэбуй тэ жав тай тэ дикхав ла. Мангав тут, эртисар ман».
19 And another said; Yoke of oxen I have bought five and I am going to prove them; I beg of you do hold me excused.
Авэр пхэндя: «Мэ тиндэм дэшэн гурувэн тай жав тэ дикхав лэн, савэ онэ андэ бути. Мангав тут, эртисар ман».
20 And another said; A wife I have married and because of this not I am able to come.
Трито пхэндя: «Мэ лем ромня, колэсти най сар тэ авав тутэ».
21 And having come the servant (that *k) reported to the master of him these things. Then having become angry the master of the house said to the servant of him; do go out soon into the streets and lanes of the city, and the poor and crippled and blind and lame do bring in here.
Бутярно рисайля и роспхэндя пэстирэсти хуласти. Тунчи о хулай лэ черэско холяйля и пхэндя пэстирэсти бутярнэсти: «Жа майсыго пай барэ и цэкнэ гасы форостирэ и ан кардэ чёрэн, попхаглэн, корэн тай бангэн».
22 And said the servant; Sir, it has been done (as *N+kO) you did command, and still room there is.
«Хулай, — пхэндя бутярно, — кода, со ту припхэндян, вся тердэм, и инке исин тхан».
23 And said the master to the servant; do go out into the highways and hedges and do compel [them] to come in so that may be filled of mine the house.
Тунчи хулай пхэндя пэстирэ бутярнэсти: «Жа пай дрома и паша грады и манг, кай тэ авэн кардэ, кай о чер мэрно тэ авэл пхэрдо манушэнца.
24 I say for to you that not [one] of the men of those which invited will taste my supper (many for are called few but chosen. *O)
Пхэнав тумэнди, со нико колэндар, кас мэ акхаравас майанглал, на хала пай мэрни мэсали».
25 Were going with then Him crowds great. and having turned He said to them;
Лэ Исусоса жанас бут мануша, и Вов обрисайля лэндэ тай пхэндя:
26 If anyone comes to Me and not he hates the father (of himself *NK+o) and the mother and the wife and the children and the brothers and the sisters yes (and *N+kO) even the life his own not he is able to be My disciple.
— Сар ко авэл Мандэ и на камэла Ман майфартэ пэстирэ дадэстар, датар, ромнятар, бэяцэндар, пхралэндар, пхэяндар и пэстирэ жувимастар, кодва нисар на авэла Мэрнэса сытярнэса.
27 (and *ko) Whoever not carries the cross (of himself *NK+o) and comes after Me, not is able to be My disciple.
Кодва, ко на андярэл пэско трушул и на жал пала Мандэ, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.
28 Which for of you (who *o) is desiring a tower to build not first he having sat down he counts the cost whether he has (for *N+kO) [its] completion?
Ко тумэндар закамэла тэ терэл башня и майанглал на бэшэла тэ пэрэбинэл, скачи када авэла тэ ашэл, хутилэла лэстэ ловэ, кай тэ стерэл ла?
29 Thus otherwise otherwise [when] laying of it a foundation and not being able to finish all those seeing [it] may begin him to mock
Кала тховэла фундаменто, нэ на дотерэла, кола, савэ дикхэна када, авэна лэстар тэ асан
30 saying that This man began to build and not he was able to finish.
и тэ дэн дума: «Кадва мануш ля тэ терэл и на дотердя».
31 Or what king proceeding with another king to engage in war not having sat down first (will take counsel *N+kO) whether able he is with ten thousand (to meet *N+kO) the [one] with twenty thousand coming against him?
Саво тхагар жала маримаса пэ авэр тхагар, майанглал на бэшэла и на пэрэбинэла, исин лэстэ зор дэшэ барянца халавдэнца тэ утэрдёл англай дуй дэша баря халавдэ?
32 lest then except indeed still of him far off being an embassy having sent he asks for peace.
А сар най, то кала о вражымари инке дур, лэла и бишалэла пэстирэ манушэн тэ мангэн миро.
33 So therefore every one of you who not does give up all his own possessions, not is able to be My disciple.
Кадя, ко тумэндар на отпхэндёла всаворэстар, со лэстэ исин, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.
34 Good [is] (therefore *NO) the salt; if however (even *no) the salt shall become tasteless, with what will it be seasoned?
Лон — лашо, нэ сар о лон хасарэла пэско лондимос, сар терэса, кай тэ авэл лондо?
35 Neither [is it] for soil nor for manure fit is it; out they cast it. The [one] having ears to hear he should hear.
Ни андэ пхув, ни андэ пэрэгноё на поджал; и вышон лэс аври. Кастэ исин кана тэ ашунэн, мэк ашунэн!
