John 12
1 Therefore Jesus before six days the Passover came to Bethany, where was Lazarus (who having died *KO) whom raised out from [the] dead (Jesus. *NO)
Өтүп кетиш һейтидин алтә күн илгири, Әйса өзи өлүмдин тирилдүргән Лазарус туруватқан җай — Бәйт-Анияға кәлди.
2 They made therefore for Him a supper there, and Martha was serving; and Lazarus one was (of *no) those (reclining *N+KO) (with *N+kO) Him.
Шу вәҗидин улар у йәрдә униңға зияпәт бәрди. Марта меһманларни күтүвататти; Лазарус болса Әйса билән һәмдәстихан болғанларниң бири еди.
3 Therefore Mary having taken a litra of fragrant oil of nard pure of great price anointed the feet of Jesus and wiped with the hair of her the feet of Him; the now house was filled with the fragrance of the oil.
Мәрйәм әнди наһайити қиммәт баһалиқ сап сумбул әтирдин бир қадақ әкилип, Әйсаниң путлириға қуйди андин чачлири билән путлирини ертип қурутти. Әтирниң хуш пуриғи өйни бир алди.
4 Says (however *N+kO) Judas (of Simon *K) Iscariot one of the disciples of Him, who is being about Him to betray;
Лекин униң мухлислиридин бири, йәни униңға пат арида сатқунлуқ қилғучи, Симонниң оғли Йәһуда Ишқарийот:
5 Because of why this fragrant oil not was sold for three hundred denarii and given to [the] poor?
— Немишкә бу [қиммәт баһалиқ] әтир кәмбәғәлләргә сәдиқә қилип берилишкә үч йүз динарға сетилмиди? — деди
6 He said however this not because for the poor he was caring to him, but because a thief he was and the money bag (having *N+kO) (and *k) that being put into [it] he was pilfering.
(у бу сөзни кәмбәғәлләрниң ғемини йегәнлиги үчүн әмәс, бәлки оғри болғанлиғи үчүн дегән еди; чүнки у [мухлисларниң ортақ] һәмянини сақлиғучи болуп, дайим униңға селинғинидин оғриливалатти).
7 Said therefore Jesus; do leave alone her, (so that *NO) for the day of the burial of Mine (she may keep *N+kO) it;
Әнди Әйса: — Аялни өз ихтияриға қойғин! Чүнки у буни мениң дәпнә күнүм үчүн тәйярлиқ қилип сақлиғандур;
8 the poor for always you have with yourselves, Me myself however not always you have.
чүнки кәмбәғәлләр һемишә силәр билән биллә болиду, лекин мән һемишә силәр билән биллә болмаймән, — деди.
9 Knew therefore a crowd great of the Jews that there He is, and they came not because of Jesus only but that also Lazarus they may see whom He had raised out from [the] dead.
Зор бир топ Йәһудийлар униң шу йәрдә екәнлигидин хәвәр тепип, шу йәргә кәлди. Уларниң келиши ялғуз Әйсани дәпла әмәс, йәнә у өлүмдин тирилдүргән Лазарусниму көрүш үчүн еди.
10 Took counsel however the chief priests that also Lazarus they may kill,
Лекин баш каһинлар болса Лазарусниму өлтүрүшни мәслиһәтләшкән еди;
11 because many on account of him were going away of the Jews and were believing in Jesus.
Чүнки униң сәвәвидин нурғун Йәһудийлар өзлиридин чекинип Әйсаға етиқат қиливататти.
12 On the next day (the *no) crowd great having come to the feast, having heard that is coming Jesus into Jerusalem,
Әтиси, «[өтүп кетиш] һейти»ни өткүзүшкә кәлгән зор бир топ халайиқ Әйсаниң Йерусалимға келиватқанлиғини аңлап,
13 took the branches of the palm trees and went out to meet Him and (were shouting: *N+kO) Hosanna! Blessed [is] the [One] coming in [the] name of [the] Lord! (And *no) the King of Israel!
қоллириға хорма шахлирини тутушқан һалда уни қарши алғили чиқишти вә: «Тәшәккүр-һосанна! Пәрвәрдигарниң намида кәлгүчи, Исраилниң падишасиға мубарәк болғай!» дәп вақирашти.
14 Having found then Jesus a young donkey He sat upon it, even as it is written:
Әйса бир тәхәйни тепип, униңға минди; худди [муқәддәс язмиларда] мундақ пүтүлгәндәк: —
15 Not do fear daughter of Zion; Behold the King of you comes sitting on a colt of a donkey.
«Қорқма, и Зион қизи! Мана, Падишасиң ешәк тәхийигә минип келиватиду!».
16 These things (now *k) not knew of Him the disciples from the first, but when was glorified Jesus, then they remembered that these things were about Him written and these things they had done to Him.
Әйни чағда униң мухлислири бу ишларни чүшәнмәйтти, лекин Әйса шан-шәрәптә улуқланғандин кейин, бу сөзләрниң униң тоғрилиқ пүтүлгәнлигини, шундақла бу ишларниң дәрвәқә униңда шундақ йүз бәргәнлигини есигә кәлтүрди.
17 was bearing witness therefore the crowd which is being with Him when Lazarus He called out of the tomb and raised him out from [the] dead.
Әнди у Лазарусни қәбирдин чақирип тирилдүргән чағда униң билән биллә болған халайиқ болса, бу ишқа гувалиқ беривататти.
18 On account of this also met with Him the crowd, because (they heard *N+kO) this of His to have done the sign.
Әйса яратқан бу мөҗизилик аламәтниму аңлиғачқа, уни қарши елишқа шу бир топ адәмләр чиқишқан еди.
19 Therefore the Pharisees said among themselves; You see that not you gain no [thing]? Behold the world (wholly *O) after Him has gone.
Пәрисийләр болса бир-биригә: — Қараңлар, [барлиқ] қилғиниңлар бекар кәтти! Мана әнди пүткүл җаһан униңға әгәшмәктә! — дейишти.
20 There were now Greeks certain among those coming up that they may worship at the feast.
Өтүп кетиш һейтида ибадәт қилғили кәлгәнләр арисида бир нәччә грекларму бар еди.
21 these therefore came to Philip who was from Bethsaida of Galilee and they were asking him saying; Sir, we desire Jesus to see.
Булар әнди Галилийәниң Бәйт-Саида йезисидин болған Филипниң йениға келип: — Әпәндим, биз Әйса билән көрүшсәк, — дәп тәләп қилишти.
22 Comes Philip and tells Andrew, (and again *k) (come *no) Andrew and Philip (and *no) they tell Jesus.
Филип берип буни Андриясқа ейтти. Андин Андрияс вә Филип иккиси Әйсаға мәлум қилди.
23 And Jesus (answered *N+kO) to them saying; Has come the hour that may be glorified the Son of Man.
Лекин Әйса уларға җававән мундақ деди: — «Инсаноғлиниң шан-шәрәптә улуқлинидиған вақит-саити йетип кәлди.
24 Amen Amen I say to you; only unless the grain of wheat having fallen into the ground shall die, it alone abides; if however it shall die, much fruit it bears.
Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, буғдай дени тупрақ ичигә чүшүп өлмигичә, өзи йәнила ялғуз қалиду; лекин өлсә, мол һосул бериду.
25 The [one] loving the life of him (loses *N+kO) it, and the [one] hating the life of him in world this to life eternal will keep it. (aiōnios g166)
Кимдәким өз һаятини айиса униңдин мәһрум болиду; лекин бу дунияда өз һаятидин нәпрәтләнсә, уни мәңгүлүк һаятлиққа сақлалайду. (aiōnios g166)
26 If Me myself anyone shall serve Me myself he should follow; and where am I myself, there also the servant of Mine will be. (and *k) If anyone Me myself shall serve, will honor him the Father.
Кимдәким хизмитимдә болушни халиса, маңа әгәшсун. Мән қәйәрдә болсам, мениң хизмәтчимму шу йәрдә болиду. Кемдәким мениң хизмитимдә болса, Ата униңға иззәт қилиду.
27 Now the soul of Mine has been troubled, and what shall I say? Father, do save Me from hour this.’? But on account of this I came to hour this.
Һазир җеним қаттиқ азаплиниватиду. Мән немә дейишим керәк? «Ата, мени бу сааттин қутқузғин!» дәйму? Лекин мән дәл мошу вақит-саат үчүн кәлдим.
28 Father, do glorify of You the name. Came therefore a voice from heaven: Both I have glorified [it] and again I will glorify [it].
Ата, намиңға шан-шәрәп кәлтүргин!». Шуан, асмандин бир аваз аңлинип: — Униңға шан-шәрәп кәлтүрдүм вә йәнә униңға шан-шәрәп кәлтүримән!» — дейилди.
29 Therefore the crowd which already standing and having heard [it] it was saying [it] Thunder to have been. Others were saying; An angel to Him has spoken.
Буни аңлиған шу йәрдә турған халайиқ: — Һава гүлдүрлиди, — дейишти. Йәнә бәзиләр болса: — Бир пәриштә униңға гәп қилди, — дейишти.
30 Answered Jesus and said: Not because of Me myself voice this has come but because of you.
Әйса болса җававән: — Бу аваз мени дәп әмәс, силәрни дәп чүшти.
31 Now [the] judgment is of the world of this; now the prince of the world this will be cast out,
Әнди дунияниң үстигә һөкүм чиқирилиш вақти кәлди; һазир бу дунияниң һөкүмдариниң ташқириға қоғлиниш вақти кәлди.
32 And I myself And I myself (if *NK+o) I shall be lifted up from the earth, all will draw to Myself.
Вә мән болсам, йәрниң үстидин көтирилгинимдә, пүткүл инсанларни өзүмгә җәлип қилип тартимән, — деди
33 This now He was saying signifying by what death He was about to die.
(униң буни дегини өзиниң қандақ өлүм билән өлидиғанлиғини көрсәткини еди).
34 Answered (therefore *NO) to Him the crowd; We ourselves heard from the law that the Christ abides to the age, and how say you yourself that it behooves to be lifted up the Son of Man? Who is this Son of Man? (aiōn g165)
Халайиқ буниңға җававән униңдин: — Биз муқәддәс қанундин Мәсиһниң әбәткичә қалидиғинини аңлиған; сән қандақсигә «Инсаноғли көтирилиши керәк» дәйсән?! Бу қандақму «Инсаноғли» болсун? — дәп сориди. (aiōn g165)
35 Said therefore to them Jesus; Yet a little while the light (among you *N+kO) is. do walk (while *N+kO) the light you have, so that not darkness you may grasp; And the [one] walking in the darkness not knows where he is going.
Шуңа Әйса уларға: — Нурниң араңларда болидиған вақти узун болмайду. Шуңа қараңғулуқниң силәрни бесивалмаслиғи үчүн, нур бар вақтида [униңда] меңиңлар; қараңғулуқта маңған киши өзиниң қәйәргә кетиватқанлиғини билмәйду.
36 (While *N+kO) the light you have, do believe in the light, so that sons of light you may become. These things spoke Jesus, and having gone away He was hidden from them.
Нур араңларда бар вақитта, униңға ишиниңлар; буниң билән нурниң пәрзәнтлири болисиләр, — деди. Әйса бу сөзләрни қилғандин кейин, улардин айрилип йошурунувалди.
37 So many however of Him signs having been done before them not they were believing in Him,
Гәрчә у уларниң көз алдида шунчә тола мөҗизилик аламәт көрсәткән болсиму, улар техи униңға етиқат қилмиди.
38 so that the word of Isaiah the prophet may be fulfilled that said: Lord, who has believed in the report of us? And the arm of [the] Lord to whom has been revealed?
Шуниң билән Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида алдин-ала көрситилгән бешарәт дәл әмәлгә ашурди: «И Пәрвәрдигар, бизниң йәткүзгән хәвиримизгә кимму ишәнгән? Һәм «Пәрвәрдигарниң билиги» Болғучи кимгиму аян қилинған?»
39 Because of this not they were able to believe, for again said Isaiah:
Халайиқниң етиқат қилмиғининиң сәвәви дәл шуки (худди Йәшая пәйғәмбәр йәнә алдин-ала ейтқандәк): «[Пәрвәрдигар] уларниң көзлирини кор, Қәлбини таш қилди; Мәхсәт, уларниң көзлириниң көрүп, Қәлбиниң чүшинип, [Гуналиридин] йенишиниң алдини елиш үчүндур; Болмиса, Мән уларни сақайтқан болаттим, — [дәйду Пәрвәрдигар]».
40 He has blinded of them the eyes and (has hardened *N+kO) of them the heart, that not they may see with the eyes and may understand with the heart and (may turn *N+kO) and (I will heal *N+kO) them.
41 These things said Isaiah (because *N+KO) he saw the glory of Him and spoke concerning Him.
Бу сөзләрни Йәшая [пәйғәмбәр] [Мәсиһниң] шан-шәривини көрүп униңға қарита алдин-ала сөз қилғинида ейтқан еди.
42 Nevertheless indeed even of the rulers many believed in Him, but on account of the Pharisees not they were confessing, so that not put out of the synagogue they may be.
Вәһаләнки, гәрчә һәтта Йәһудий ақсақаллиридинму нурғунлиған адәмләр униңға етиқат қилған болсиму, улар Пәрисийләр вәҗидин қорқуп, өзлириниң синагогтин қоғлап чиқириветилмәслиги үчүн уни етирап қилмиди.
43 they loved for the glory of men more than the glory of God.
Буниң сәвәви, улар инсанлардин келидиған иззәт-шөһрәтни Худадин келидиған иззәт-шөһрәттин яхши көрәтти.
44 Jesus then cried out and said; The [one] believing in Me myself not he believes in Me myself but in the [One] having sent Me;
Бирақ Әйса жуқури аваз билән мундақ деди: — Маңа етиқат қилғучи маңила әмәс, бәлки мени Әвәткүчигә етиқат қилғучидур.
45 and the [one] beholding Me myself he beholds the [One] having sent Me.
Кимки мени көргүчи болса, мени Әвәткүчини көргүчи болиду.
46 I myself a light into the world have come, so that everyone who is believing in Me myself in the darkness not may abide.
Мән маңа етиқат қилғучилар қараңғулуқта қалмисун дәп, нур сүпитидә дунияға кәлдим.
47 And if anyone My shall hear declarations and not (shall keep [them], *N+kO) I myself not do judge him; not for I came that I may judge the world but that I may save the world.
Бириси сөзлиримни аңлап, уларни тутмиса, уни сораққа тартмаймән; чүнки мән дуниядикиләрни сораққа тартқили әмәс, бәлки дуниядикиләрни қутқузғили кәлдим.
48 The [one] rejecting Me myself and not receiving the declarations of Mine has [one] judging him: The word which I spoke, that [one] will judge him in the last day.
Бирақ мени чәткә қаққучини, шундақла сөзлиримни қобул қилмиғанни болса, уни сораққа тартқучи бириси бар. У болсиму, мән ейтқан сөз-каламимдур. У ахирқи күни уни сораққа тартиду.
49 For I myself from Myself not spoke, but the having sent Me Father Himself Me a commandment (has given *N+kO) what I may say and what I may speak.
Чүнки мән өзлүгүмдин сөзлигиним йоқ, бәлки мени әвәткән Ата мениң немини дейишим вә қандақ сөзлишим керәклигигә әмир бәргән.
