James 1
1 James of God and of [the] Lord Jesus Christ a servant To the twelve tribes in the Dispersion Greeting.
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಚ ದಾಸೋ ಯಾಕೂಬ್ ವಿಕೀರ್ಣೀಭೂತಾನ್ ದ್ವಾದಶಂ ವಂಶಾನ್ ಪ್ರತಿ ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ಪತ್ರಂ ಲಿಖತಿ|
2 All joy do esteem [it], brothers of mine, when trials you may fall into various,
ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಯೂಯಂ ಯದಾ ಬಹುವಿಧಪರೀಕ್ಷಾಷು ನಿಪತತ ತದಾ ತತ್ ಪೂರ್ಣಾನನ್ದಸ್ಯ ಕಾರಣಂ ಮನ್ಯಧ್ವಂ|
3 knowing that the testing of your faith produces endurance;
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಿತತ್ವೇನ ಧೈರ್ಯ್ಯಂ ಸಮ್ಪಾದ್ಯತ ಇತಿ ಜಾನೀಥ|
4 And endurance work [its] perfect should have, so that you may be perfect and complete in nothing lacking.
ತಚ್ಚ ಧೈರ್ಯ್ಯಂ ಸಿದ್ಧಫಲಂ ಭವತು ತೇನ ಯೂಯಂ ಸಿದ್ಧಾಃ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಾಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯಥ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಗುಣಸ್ಯಾಭಾವಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
5 If now any of you lacks wisdom, he should ask from the [One] giving God to all generously and (not *NK+o) finding fault, and it will be given to him.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಜ್ಞಾನಾಭಾವೋ ಯದಿ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಯ ಈಶ್ವರಃ ಸರಲಭಾವೇನ ತಿರಸ್ಕಾರಞ್ಚ ವಿನಾ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ದದಾತಿ ತತಃ ಸ ಯಾಚತಾಂ ತತಸ್ತಸ್ಮೈ ದಾಯಿಷ್ಯತೇ|
6 he should ask however in faith nothing doubting; The [one] for doubting he has been likened to a wave of [the] sea being blown by the wind and being tossed by the wind.
ಕಿನ್ತು ಸ ನಿಃಸನ್ದೇಹಃ ಸನ್ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಯಾಚತಾಂ ಯತಃ ಸನ್ದಿಗ್ಧೋ ಮಾನವೋ ವಾಯುನಾ ಚಾಲಿತಸ್ಯೋತ್ಪ್ಲವಮಾನಸ್ಯ ಚ ಸಮುದ್ರತರಙ್ಗಸ್ಯ ಸದೃಶೋ ಭವತಿ|
7 Not for should suppose the man that that he will receive anything from the Lord;
ತಾದೃಶೋ ಮಾನವಃ ಪ್ರಭೋಃ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೀತಿ ನ ಮನ್ಯತಾಂ|
8 [He is] a man double-minded unstable in all the ways of him.
ದ್ವಿಮನಾ ಲೋಕಃ ಸರ್ವ್ವಗತಿಷು ಚಞ್ಚಲೋ ಭವತಿ|
9 should boast however the brother of low degree in the exaltation of him,
ಯೋ ಭ್ರಾತಾ ನಮ್ರಃ ಸ ನಿಜೋನ್ನತ್ಯಾ ಶ್ಲಾಘತಾಂ|
10 he who [is] then rich in the humiliation of him because like a flower of grass he will pass away.
ಯಶ್ಚ ಧನವಾನ್ ಸ ನಿಜನಮ್ರತಯಾ ಶ್ಲಾಘತಾಂಯತಃ ಸ ತೃಣಪುಷ್ಪವತ್ ಕ್ಷಯಂ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
11 Has risen for the sun with [its] burning heat and withered the grass and the flower of it has fallen and the beauty of the appearance of it has perished; Thus also the rich [man] in the midst of the pursuits of him will fade away.
ಯತಃ ಸತಾಪೇನ ಸೂರ್ಯ್ಯೇಣೋದಿತ್ಯ ತೃಣಂ ಶೋಷ್ಯತೇ ತತ್ಪುಷ್ಪಞ್ಚ ಭ್ರಶ್ಯತಿ ತೇನ ತಸ್ಯ ರೂಪಸ್ಯ ಸೌನ್ದರ್ಯ್ಯಂ ನಶ್ಯತಿ ತದ್ವದ್ ಧನಿಲೋಕೋಽಪಿ ಸ್ವೀಯಮೂಢತಯಾ ಮ್ಲಾಸ್ಯತಿ|
12 Blessed [is the] man who endures trial, because approved having been he will receive the crown of life that He has promised (the Lord *K) to those loving Him.
ಯೋ ಜನಃ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಸಹತೇ ಸ ಏವ ಧನ್ಯಃ, ಯತಃ ಪರೀಕ್ಷಿತತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಪ್ರಭುನಾ ಸ್ವಪ್ರೇಮಕಾರಿಭ್ಯಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತಂ ಜೀವನಮುಕುಟಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ|
13 No one being tempted should say that By God I am being tempted; For God unable to be tempted is by evils, tempts now He Himself no [one];
ಈಶ್ವರೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷತ ಇತಿ ಪರೀಕ್ಷಾಸಮಯೇ ಕೋಽಪಿ ನ ವದತು ಯತಃ ಪಾಪಾಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾ ನ ಭವತಿ ಸ ಚ ಕಮಪಿ ನ ಪರೀಕ್ಷತೇ|
14 A man however is tempted by the own desire being drawn away and being enticed;
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವೀಯಮನೋವಾಞ್ಛಯಾಕೃಷ್ಯತೇ ಲೋಭ್ಯತೇ ಚ ತಸ್ಯೈವ ಪರೀಕ್ಷಾ ಭವತಿ|
15 Then desire having conceived it gives birth to sin, and sin having become fully grown it brings forth death.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸಾ ಮನೋವಾಞ್ಛಾ ಸಗರ್ಭಾ ಭೂತ್ವಾ ದುಷ್ಕೃತಿಂ ಪ್ರಸೂತೇ ದುಷ್ಕೃತಿಶ್ಚ ಪರಿಣಾಮಂ ಗತ್ವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ಜನಯತಿ|
16 Not do be misled, brothers of mine beloved;
ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಿಯಭ್ರಾತರಃ, ಯೂಯಂ ನ ಭ್ರಾಮ್ಯತ|
17 Every act of giving good and every gift perfect from above is coming down from the Father of lights with whom not there is variation or of shifting shadow.
ಯತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಉತ್ತಮಂ ದಾನಂ ಪೂರ್ಣೋ ವರಶ್ಚ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಮ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಅರ್ಥತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ದಶಾನ್ತರಂ ಪರಿವರ್ತ್ತನಜಾತಚ್ಛಾಯಾ ವಾ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ದೀಪ್ತ್ಯಾಕರಾತ್ ಪಿತುರವರೋಹತಿ|
18 Having willed [it] He brought forth us by [the] word of truth, for to be us firstfruits a certain of His creatures.
ತಸ್ಯ ಸೃಷ್ಟವಸ್ತೂನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ವಯಂ ಯತ್ ಪ್ರಥಮಫಲಸ್ವರೂಪಾ ಭವಾಮಸ್ತದರ್ಥಂ ಸ ಸ್ವೇಚ್ಛಾತಃ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯೇನಾಸ್ಮಾನ್ ಜನಯಾಮಾಸ|
19 (You should know *N+KO) brothers of mine beloved; should be (however *no) every man swift unto to hear, slow unto to speak, slow unto anger.
ಅತಏವ ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಿಯಭ್ರಾತರಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನಃ ಶ್ರವಣೇ ತ್ವರಿತಃ ಕಥನೇ ಧೀರಃ ಕ್ರೋಧೇಽಪಿ ಧೀರೋ ಭವತು|
20 [the] anger for of man [the] righteousness of God not (works. *N+kO)
ಯತೋ ಮಾನವಸ್ಯ ಕ್ರೋಧ ಈಶ್ವರೀಯಧರ್ಮ್ಮಂ ನ ಸಾಧಯತಿ|
21 Therefore having put aside all filthiness and excess of wickedness in humility do receive the implanted word which is being able to save the souls of you.
ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವಾಮ್ ಅಶುಚಿಕ್ರಿಯಾಂ ದುಷ್ಟತಾಬಾಹುಲ್ಯಞ್ಚ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ಯುಷ್ಮನ್ಮನಸಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣೇ ಸಮರ್ಥಂ ರೋಪಿತಂ ವಾಕ್ಯಂ ನಮ್ರಭಾವೇನ ಗೃಹ್ಲೀತ|
22 do be however doers of [the] word and not only hearers deceiving yourselves.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೂಯಂ ಕೇವಲಮ್ ಆತ್ಮವಞ್ಚಯಿತಾರೋ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತಾರೋ ನ ಭವತ ಕಿನ್ತು ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣೋ ಭವತ|
23 because if anyone a hearer of [the] word is and not a doer, this one has been likened to a man looking at the face the natural of him in a mirror;
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಕಾರೀ ನ ಭೂತ್ವಾ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ಶ್ರೋತಾ ಭವತಿ ಸ ದರ್ಪಣೇ ಸ್ವೀಯಶಾರೀರಿಕವದನಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣಸ್ಯ ಮನುಜಸ್ಯ ಸದೃಶಃ|
24 he has viewed for himself and has gone away and immediately he has forgotten what like he was.
ಆತ್ಮಾಕಾರೇ ದೃಷ್ಟೇ ಸ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಕೀದೃಶ ಆಸೀತ್ ತತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ವಿಸ್ಮರತಿ|
25 The [one] however having looked intently into [the] law perfect that of freedom and having continued in [it], (this *k) not a hearer forgetful having been but a doer of [the] work — this one blessed in the work to be done by him will be.
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ನತ್ವಾ ಮುಕ್ತೇಃ ಸಿದ್ಧಾಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾಮ್ ಆಲೋಕ್ಯ ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ವಿಸ್ಮೃತಿಯುಕ್ತಃ ಶ್ರೋತಾ ನ ಭೂತ್ವಾ ಕರ್ಮ್ಮಕರ್ತ್ತೈವ ಸನ್ ಸ್ವಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಧನ್ಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
26 If anyone seems religious to be (among you *K) not bridling [the] tongue (of him *NK+o) but deceiving [the] heart (of him, *NK+o) of this one worthless [is] the religion.
ಅನಾಯತ್ತರಸನಃ ಸನ್ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮನೋ ವಞ್ಚಯಿತ್ವಾ ಸ್ವಂ ಭಕ್ತಂ ಮನ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಭಕ್ತಿ ರ್ಮುಧಾ ಭವತಿ|
27 Religion pure and undefiled before the God and Father this is, to visit orphans and widows in the tribulation of them, unstained oneself to keep from the world.
ಕ್ಲೇಶಕಾಲೇ ಪಿತೃಹೀನಾನಾಂ ವಿಧವಾನಾಞ್ಚ ಯದ್ ಅವೇಕ್ಷಣಂ ಸಂಸಾರಾಚ್ಚ ನಿಷ್ಕಲಙ್ಕೇನ ಯದ್ ಆತ್ಮರಕ್ಷಣಂ ತದೇವ ಪಿತುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಶುಚಿ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮಲಾ ಚ ಭಕ್ತಿಃ|
