Hebrews 10

1 A shadow for having the law of the coming good things, not themselves the form of the things, each year with the same sacrifices which they offer to the continuous never (is able *NK+o) those drawing near to perfect;

۱ زیرا که چون شریعت را سایه نعمتهای آینده است، نه نفس صورت آن چیزها، آن هرگز نمی تواند هر سال به همان قربانی هایی که پیوسته می‌گذرانند، تقرب جویندگان را کامل گرداند.

2 Otherwise not would they have ceased being offered because of none having any longer conscience of sins those serving once (cleansed! *N+KO)

۲ والا آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی شدچونکه عبادت‌کنندگان، بعد از آنکه یک بار پاک شدند، دیگر حس گناهان را در ضمیر نمی داشتند؟

3 But in these [there is] a reminder of sins every year;

۳ بلکه در اینها هر سال یادگاری گناهان می‌شود.

4 Impossible [it is] indeed [for the] blood of bulls and of goats to take away sins.

۴ زیرا محال است که خون گاوهاو بزها رفع گناهان را بکند.

5 Therefore coming into the world He says: Sacrifice and offering not You have desired, a body however You have prepared me;

۵ لهذا هنگامی که داخل جهان می‌شود، می‌گوید: «قربانی و هدیه را نخواستی، لکن جسدی برای من مهیا ساختی.

6 Burnt offerings and [offerings] for sin not You have delighted in;

۶ به قربانی های سوختنی و قربانی های گناه رغبت نداشتی.

7 Then I said; Behold I have come — in [the] scroll of [the] book it has been written of Me — to do, O God, the will of You.

۷ آنگاه گفتم، اینک می‌آیم (در طومار کتاب درحق من مکتوب است ) تا اراده تو را‌ای خدا بجاآورم.»

8 Above saying that (sacrifices *N+KO) and (offerings *N+KO) and burnt offerings and [offerings] for sin not You have desired nor You delighted in, which according to (the *k) Law are offered,

۸ چون پیش می‌گوید: «هدایا و قربانی‌ها وقربانی های سوختنی و قربانی های گناه رانخواستی و به آنها رغبت نداشتی، » که آنها رابحسب شریعت می‌گذرانند،

9 then He has said; Behold I have come to do (of the God *K) the will of You. He takes away the first that the second He may establish;

۹ بعد گفت که «اینک می‌آیم تا اراده تو را‌ای خدا بجا آورم.» پس اول را برمی دارد، تا دوم را استوار سازد.

10 By that will sanctified we are through the offering of the body of Jesus Christ once for all.

۱۰ و به این اراده مقدس شده‌ایم، به قربانی جسد عیسی مسیح، یک مرتبه فقط.

11 And every indeed priest has stood every day ministering and the same repeatedly offering sacrifices, which never are able to take away sins;

۱۱ و هر کاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده، می‌ایستد وهمان قربانی‌ها را مکرر می‌گذراند که هرگز رفع گناهان را نمی تواند کرد.

12 (This [One] *N+kO) however one for sins having offered sacrifice in perpetuity sat down at [the] right hand of God,

۱۲ لکن او چون یک قربانی برای گناهان گذرانید، به‌دست راست خدابنشست تا ابدالاباد.

13 the henceforth awaiting until may be placed the enemies of Him [as] a footstool for the feet of Him.

۱۳ و بعد از آن منتظر است تادشمنانش پای انداز او شوند.

14 By one for offering He has perfected for all time those being sanctified.

۱۴ از آنرو که به یک قربانی مقدسان را کامل گردانیده است تا ابدالاباد.

15 Bears witness now to us also the Spirit Holy; after for (to have said: *N+KO)

۱۵ و روح‌القدس نیزبرای ما شهادت می‌دهد، زیرا بعد از آنکه گفته بود:

16 This [is] the covenant that I will make with them after the days those, says [the] Lord, putting [the] laws of Mine into [the] hearts of them and into (the mind *N+kO) of them I will inscribe them;

۱۶ «این است آن عهدی که بعد از آن ایام باایشان خواهم بست، خداوند می‌گوید احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت،

17 and The sins of them and the lawless acts of them certainly not (will I remember *N+kO) any more.

۱۷ (باز می‌گوید) وگناهان و خطایای ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»

18 Where now forgiveness of these [is], no longer no longer an offering for sin.

۱۸ اما جایی که آمرزش اینها هست، دیگرقربانی گناهان نیست.

19 Having therefore, brothers, confidence for the entering to the Holy [Places] by the blood of Jesus,

۱۹ پس‌ای برادران، چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم

20 which He dedicated for us a way new and living through the veil, That is through the flesh of Him,

۲۰ ازطریق تازه و زنده که آن را بجهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مهیا نموده است،

21 and [having] a priest great over the house of God,

۲۱ و کاهنی بزرگ را بر خانه خدا داریم،

22 we may draw near with a sincere heart in full assurance of faith sprinkled clean [our] hearts from a conscience evil and (having ourselves washed *N+kO) [our] body with water pure.

۲۲ پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده، نزدیک بیاییم؛

23 We may hold fast to the confession of [our] hope firmly, faithful for [is] the [One] having promised,

۲۳ و اعتراف امید را محکم نگاه داریم زیراکه وعده‌دهنده امین است.

24 And we may think one another toward stirring up to love and to good works

۲۴ و ملاحظه یکدیگررا بنماییم تا به محبت و اعمال نیکو ترغیب نماییم.

25 not forsaking the assembling together of ourselves even as [is the] custom with some, but encouraging [one another], and so much more as much as you see drawing near the Day.

۲۵ و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.

26 [If] willingly for sin we after [we are] to receive the knowledge of the truth no longer no longer for sins remains a sacrifice,

۲۶ زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگرعمد گناهکار شویم، دیگر قربانی گناهان باقی نیست،

27 terrifying however a certain expectation of judgment and of fire fury to devour being about the adversaries.

۲۷ بلکه انتظار هولناک عذاب و غیرت آتشی که مخالفان را فرو خواهد برد.

28 Having set aside anyone [the] law of Moses without mercies on the basis of two or three witnesses he dies;

۲۸ هر‌که شریعت موسی را خوار شمرد، بدون رحم به دویا سه شاهد کشته می‌شود.

29 How much think you worse will he deserve punishment the [one] the Son of God having trampled upon and the blood of the covenant ordinary having esteemed by which he was sanctified and the Spirit of grace having insulted?

۲۹ پس به چه مقدارگمان می‌کنید که آن کس، مستحق عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد که پسر خدا راپایمال کرد و خون عهدی را که به آن مقدس گردانیده شد، ناپاک شمرد و روح نعمت رابی حرمت کرد؟

30 We know for the [One] having said; Mine [is] vengeance, I myself will repay (says Lord; *K) and again: Will judge [the] Lord the people of Him.

۳۰ زیرا می‌شناسیم او را که گفته است: «خداوند می‌گوید انتقام از آن من است؛ من مکافات خواهم داد.» و ایض: «خداوند قوم خودرا داوری خواهد نمود.»

31 [It is] a fearful thing to fall into [the] hands of God [the] living.

۳۱ افتادن به‌دستهای خدای زنده چیزی هولناک است.

32 do remember however the former days in which having been enlightened a great conflict you endured of sufferings,

۳۲ ولیکن ایام سلف را به یاد آورید که بعد ازآنکه منور گردیدید، متحمل مجاهده‌ای عظیم ازدردها شدید،

33 this indeed by revilings both and by tribulations being made a spectacle, this however partners of those thus passing through [them] having become;

۳۳ چه از اینکه از دشنامها وزحمات تماشای مردم می‌شدید، و چه از آنکه شریک با کسانی می‌بودید که در چنین چیزها بسرمی بردند.

34 Both for with the (prisoners *N+KO) you sympathized and the plundering of the possessions of you with joy you accepted knowing to have (in *k) (yourselves *N+kO) (a better *NK+o) possession (in heavens *K) and abiding.

۳۴ زیرا که با اسیران نیز همدردمی بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید، چون دانستید که خود شما را درآسمان مال نیکوتر و باقی است.

35 Not may throw away therefore the boldness of you, which has a great reward.

۳۵ پس ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می‌باشد.

36 Of endurance for You have need, so that the will of God having done you may receive the promise.

۳۶ زیرا که شما را صبر لازم است تااراده خدا را بجا آورده، وعده را بیابید.

37 Yet for A little very while, the [One] who is coming will come and not will delay.

۳۷ زیرا که «بعد از اندک زمانی، آن آینده خواهد آمد وتاخیر نخواهد نمود.

38 The one however righteous (of Mine *NO) by faith will live; and if he shall shrink back, not takes pleasure the soul of Mine in him.

۳۸ لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتد شود نفس من باوی خوش نخواهد شد.»

39 We ourselves however not are of [those] drawing back to destruction but of faith to [the] preserving [of the] soul.

۳۹ لکن ما از مرتدان نیستیم تا هلاک شویم، بلکه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.