2 Corinthians 3
1 Are we beginning again ourselves to commend? (Or *N+kO) surely not we need like some commendatory letters to you or from you (commendatory [letters]? *k)
αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν ει μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων συστατικων
2 The letter of us you yourselves are inscribed in the hearts of us, being known and being read by all men,
η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 being revealed that you are a letter of Christ having been ministered to by us inscribed not in ink but with [the] Spirit of God [the] living, not on tablets of stone but on tablets (of hearts *N+KO) human.
φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλα εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις
4 Confidence now such we have through Christ toward God;
πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 Not for from ourselves sufficient we are to reckon anything as of (ourselves, *NK+O) but the sufficiency of us [is] of God,
ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 who also has made competent us [as] ministers of a new covenant, not of [the] letter but of [the] Spirit; the for letter kills, but the Spirit gives life.
ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει
7 If now the ministry of death in (letters *NK+o) engraved (in *k) stones was produced in glory, so as for not to be able to look intently the sons of Israel into the face of Moses on account of the glory of the face of him which is fading,
ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη εν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 how surely more the ministry of the Spirit will be in glory?
πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 If for (to the *N+kO) ministry of condemnation [was] glory, much more abounds the ministry of righteousness (in *k) glory!
ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη
10 Even for (not *N+kO) has been glorified that glorified in this respect on account of the surpassing [it] glory.
και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 If for that which is fading away [was] through glory, much more [is] that remaining in glory!
ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 Having therefore such hope great boldness we use,
εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 and not as Moses was putting a veil over the face (of himself *N+kO) for not to look intently the sons of Israel into the end of that fading away;
και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 But were hardened the minds of them. Until for the present (day *no) the same veil at the reading of the old covenant remains not being lifted, (for *N+kO) in Christ is being removed,
αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται
15 But unto this day when (ever *no) (may be read *N+kO) Moses, a veil over the heart of them lies;
αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 When however (ever *N+kO) [one] shall have turned to [the] Lord, is taken away the veil.
ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 The now Lord the Spirit is; where now the Spirit of [the] Lord [is] (there *k) [is] freedom.
ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια
18 We ourselves now all unveiled in face the glory of [the] Lord beholding as in a mirror, the same image are being transformed into from glory to glory even as from [the] Lord [the] Spirit.
ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
