< 2 Corinthians 2 >

1 I judged (for *N(k)O*) within myself this not again in grief to you to come.
Kay ako nakahukom nga dili na lang ako maghimo sa lain pang makapasubo nga pag-anha diha kaninyo.
2 If for I myself grieve you again who (is *k*) the [one] gladdening me except not the [one] being grieved by me?
Kay kon ako makapasakit man kaninyo, kinsa pa man unyang tawhana ang makalipay kanako kondili siya ra usab nga akong masinakit?
3 And I wrote (to you *k*) this same thing, so that not having come grief (I may have *N(k)O*) from [those] of whom it was necessary me to rejoice having trusted in all you that my joy of all of you is.
Mao kining butanga ang giingon ko niadtong akong sulat kaninyo, aron nga inig-abut ko unta diha kaninyo ako dili masinakit sa mga tawo nga mao ra usab untay magahimo kanakong malipayon, ubos sa akong pagsalig diha kaninyong tanan nga ang akong kalipay mahimong kalipay ninyong tanan.
4 Out of for much affliction and anguish of heart I wrote to you through many tears, not that you may be grieved, but the love that you may know that I have more abundantly toward you.
Kay kadto akong gisulat kaninyo gikan sa tuman nga kaguol ug kasakit sa kasingkasing, inubanan sa daghang mga luha, dili aron sa pagsakit kaninyo kondili aron sa pagpahibalo kaninyo sa kadagaya sa akong gugma alang kaninyo.
5 If however anyone has caused grief, not me myself has he grieved but in part — that not I may burden all you.
Apan kon aduna man dihay nakapahimog kasakit, siya wala maghimo niini kanako, kondili sa usa ka bahin (sa walay pagpakapin ug sulti) kaninyong tanan.
6 Sufficient to such a one [is] the punishment this which [is] by the majority,
Alang sa maong tawo, igo na ang silot nga gikapahamtang kaniya sa kadaghanan kaninyo;
7 so that on the contrary rather for you to forgive and to comfort [him], lest perhaps by more excessive sorrow may be overwhelmed such a one.
busa kinahanglan nga karon inyo na siyang pasayloon ug pagalipayon, kay tingali unya dag-on siya sa hilabihang kaguol.
8 Therefore I exhort you to confirm toward him love.
Busa mangamuyo ako kaninyo nga inyo na siyang ipasig-uli diha sa inyong paghigugma.
9 For this indeed also did I write, so that I may know the proof of you, whether to everything obedient you are.
Kay mao kini ang hinungdan niadtong akong pagsulat, aron masulayan ug masuta ko kamo kong masinugtanon ba gayud kamo sa tanang butang.
10 To whomever now anything you forgive, I also myself; I also myself; and for I myself (to whom *N(k)O*) I have forgiven, if anything I have forgiven, [it is] for you in [the] presence of Christ,
Ug bisan kinsa nga inyong pasayloon, pagapasayloon ko usab; kay bisan unsay akong gipasaylo, kon aduna man akoy gipasaylo, nahimo ko kadto tungod kaninyo sa atubangan ni Cristo,
11 so that not we may be outwitted by Satan; not for of his schemes we are ignorant.
aron kita dili malupigan ni Satanas; kay kita nasayud na man sa iyang mga laraw.
12 Having come now to Troas for the gospel of Christ also a door to me having been opened in [the] Lord,
Ug sa paghiadto ko sa Troas aron sa pagwali sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, usa ka ganghaan gibuksan unta alang kanako diha sa Ginoo.
13 not I have had rest in the spirit of mine in the not finding my Titus the brother of mine, instead having taken leave of them I went out to Macedonia.
Apan bisan pa niini ang akong hunahuna wala mahimutang tungod kay ang akong igsoon nga si Tito wala ko man igkita didto. Busa nanamilit na lang ako kanila ug mipadayon sa Macedonia.
14 However to God [be] thanks to the [One] always leading in triumph us in Christ and the fragrance of the knowledge of Him making manifest through us in every place,
Apan salamat sa Dios nga pinaagi kang Cristo nagamando kanato sa kanunay paingon sa kadaugan, ug pinaagi kanato nagapakaylap sa kaamyon sa kahibalo mahitungod kaniya sa tanang dapit.
15 For of Christ a sweet perfume we are to God in those being saved and in those perishing,
Kay kita mao ang kaamyon ni Cristo ngadto sa Dios sa taliwala kanila nga mga ginaluwas ug kanila nga mga nagakalaglag,
16 to one indeed an odor (from *no*) death to death, to one however a fragrance (from *no*) life to life. And for these things who [is] sufficient?
sa usa ingon nga baho sa kamatayon ngadto sa kamatayon, ug sa usa ingon nga kaamyon sa kinabuhi ngadto sa kinabuhi. Kinsa man ang angay niining mga butanga?
17 Not for we are like the (many *NK(O)*) peddling the word of God, but as of sincerity, but as of God, (before *N(k)O*) (*k*) God in Christ we speak.
Kay lahi sa kadaghanan, kami wala magsambog sa pulong sa Dios; hinonoa, sa atubangan sa Dios kami nagasulti diha kang Cristo ingon nga mga tawong maminatud-on, ingon nga mga pinadala sa Dios.

< 2 Corinthians 2 >