Psalms 83

1 A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!

Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!

2 For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;

Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.

3 Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.

Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;

4 They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.

Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.

5 For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—

Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:

6 The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;

Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;

7 Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;

Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.

8 Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)

Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)

9 Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;

Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;

10 They perished at En-dor, They become manure for the soil!

Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.

11 Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:

Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;

12 Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!

[Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.

13 O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;

Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.

14 As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,

Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;

15 So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:

Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.

16 Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;

Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!

17 Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:

Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.

18 That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.

Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.