Psalms 80

1 To the Chief Musician. For "the Lilies of Testimony." Asaph’s. A Melody. O Shepherd of Israel, give ear, Thou who leddest forth Joseph like a rock, Thou who art throned on the cherubim, appear!

«Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Σοσανίμ-εδούθ. Ψαλμός του Ασάφ.» Ακροάσθητι, ο ποιμαίνων τον Ισραήλ, συ ο οδηγών ως ποίμνιον τον Ιωσήφ· ο καθήμενος επί των χερουβείμ, εμφανίσθητι.

2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up thy strength, And come! to our salvation.

Έμπροσθεν του Εφραΐμ και του Βενιαμίν και του Μανασσή διέγειρον την δύναμίν σου και ελθέ εις σωτηρίαν ημών.

3 O God, bring us back, And light up thy face, That we may be saved.

Επίστρεψον ημάς, Θεέ, και επίλαμψον το πρόσωπόν σου, και θέλομεν λυτρωθή.

4 O Yahweh, God of hosts! How long hast thou been wroth with the prayer of thy people?

Κύριε Θεέ των δυνάμεων, έως πότε θέλεις οργίζεσθαι κατά της προσευχής του λαού σου;

5 Thou hast fed them with the food of tears, And hast caused them to drink the water of weeping in threefold abundance.

Τρέφεις αυτούς με άρτον δακρύων και ποτίζεις αυτούς αφθόνως με δάκρυα.

6 Thou dost make us an object of contention to our neighbours, And, our foes, find mockery for themselves.

Έκαμες ημάς έριδα εις τους γείτονας ημών· και οι εχθροί ημών γελώσι μεταξύ αλλήλων.

7 O God of hosts, bring us back, And light up thy face, That we may be saved.

Επίστρεψον ημάς, Θεέ των δυνάμεων, και επίλαμψον το πρόσωπον σου, και θέλομεν λυτρωθή.

8 A vine out of Egypt, thou didst remove, Thou didst cast out nations, and plant it;

Άμπελον εξ Αιγύπτου μετεκόμισας· εξεδίωξας έθνη και εφύτευσας αυτήν.

9 Thou didst make a clear space before it, So it rooted well its roots, and filled up the land;

Ητοίμασας τόπον έμπροσθεν αυτής και βαθέως ερρίζωσας αυτήν· και εγέμισε την γην.

10 Covered were the mountains with its shade, And, with its boughs, the mighty cedars.

Εσκεπάσθησαν τα όρη υπό της σκιάς αυτής, και αι αναδενδράδες αυτής ήσαν ως αι υψηλαί κέδροι.

11 It thrust forth its branches as far as the sea, —And, unto the River, its shoots.

Εξέτεινε τα κλήματα αυτής έως θαλάσσης και τους βλαστούς αυτής έως του ποταμού.

12 Wherefore hast thou broken down its fences, So that all who pass along the way, pluck its fruit?

Διά τι εκρήμνισας τους φραγμούς αυτής, και τρυγώσιν αυτήν πάντες οι διαβαίνοντες την οδόν;

13 The boar out of the forest, browseth upon it, And, the wild beast of the field, pastureth thereon.

Ερημόνει αυτήν ο αγριόχοιρος εκ του δάσους, και το θηρίον του αγρού νέμεται αυτήν.

14 O God of hosts, return, we pray thee, —Look down out of the heavens, and see, And inspect this vine:

Επίστρεψον, δεόμεθα, Θεέ των δυνάμεων· επίβλεψον εξ ουρανού και ιδέ, και επίσκεψαι την άμπελον ταύτην,

15 Yea the stock which thy right hand planted, Even upon the son thou didst secure for thyself.

και το φυτόν, το οποίον εφύτευσεν η δεξιά σου και τον βλαστόν, τον οποίον εκραταίωσας εις σεαυτόν.

16 To be burned with fire, it is cut down, —At the rebuke of thy countenance, they will perish.

Εκαύθη εν πυρί· εκόπη· εχάθησαν από επιτιμήσεως του προσώπου σου.

17 Let thy hand be, Upon the Man of thy right hand, Upon the Son of Man thou didst secure for thyself;

Ας ήναι η χειρ σου επί τον άνδρα της δεξιάς σου· επί τον υιόν του ανθρώπου, τον οποίον έκαμες δυνατόν εις σεαυτόν.

18 So will we not draw back from thee, Thou wilt bring us to life, And, on thy Name, will we call.

Και ημείς δεν θέλομεν εκκλίνει από σού· ζωοποίησον ημάς, και το όνομά σου θέλομεν επικαλείσθαι.

19 O Yahweh, God of hosts! bring us back, Light up thy face, That we may be saved.

Επίστρεψον ημάς, Κύριε Θεέ των δυνάμεων· επίλαμψον το πρόσωπόν σου, και θέλομεν λυτρωθή.