Psalms 60

1 To the Chief Musician. Upon "The Lily of Testimony." A precious Psalm of David, to instruct. When he waged war with Aram-neharaim, and with Aram-zobah, —and then Joab returned and smote of Edom in the Valley of Salt, twelve thousand. O God, thou hast rejected us—hast scattered us, Thou hast been angry, Wilt thou restore us?

Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.

2 Thou hast shaken the land—hast rent it, Heal thou the fractures thereof—for it hath tottered:

Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.

3 Thou hast suffered thy people to see hardship, Thou hast let them drink the wine of confusion.

Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.

4 Thou hadst given—to them that revere thee—a banner, to float aloft, Because of [thy] faithfulness. (Selah)

En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.

5 That thy beloved ones may be delivered, Save thou with thine own right hand—and answer us.

Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.

6 God, hath spoken in his holiness—I will exult! I will apportion Shechem, And, the Vale of Succoth, will I measure out;

Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!

7 Mine, is Gilead—and mine, Manasseh, But, Ephraim, is the defence, of my head, Judah, is my commander’s staff;

„Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.

8 Moab, is my wash-bowl, Upon Edom, will I throw my shoe, Over Philistia! raise shout of triumph.

Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“

9 Who will conduct me to a fortified city? Who will lead me as far as Edom!

Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?

10 Is it not, thou, O God?—thou hast rejected us! And wilt thou not go forth, O God, with our hosts?

Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!

11 Grant us help out of distress, For, vain, is the deliverance of man:

Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.

12 In God, we shall do valiantly, He himself, therefore, will tread down our adversaries.

Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.