Psalms 133

1 A Song of Ascents. David’s. Lo! how good and how delightful, for brethren, to dwell together even as one.

«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.

2 Like the precious oil upon the head, descending upon the beard; the beard of Aaron, —which descended unto the opening of his robe:

Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού·

3 Like the dew of Hermon, which descended upon the mountains of Zion, —for, there, did Yahweh command the blessing, Life, unto times age-abiding?

ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.