Psalms 130

1 A Song of Ascents. Out of the depths, have I cried unto thee, O Yahweh.

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

2 O My Lord! hearken thou unto my voice, —Let thine ears be attentive to the voice of my supplications,

Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

3 If, iniquities, thou shouldest mark, O Yah, O My Lord, who could stand?

Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

4 But, with thee, is forgiveness, that thou mayest be revered.

Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

5 I have waited for Yahweh, My soul hath waited for his word;

Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

6 I have hoped, O my soul, for My Lord, more than they who watch for the morning, who watch for the morning.

Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

7 Wait, O Israel, for Yahweh, —for, with Yahweh, is lovingkindness, and there aboundeth with him—redemption.

Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

8 He, therefore, will redeem Israel from all his iniquities.

και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.