< Psalms 127 >

1 A Song of Ascents. Solomon’s. If, Yahweh, build not the house, in vain, have the builders of it toiled thereon, If, Yahweh, watch not the city, in vain, hath the watchman kept awake:
Gawas nga si Jehova ang magatukod sa balay, Kawang lamang ang kahago niadtoong mga nagatukod niini: Gawas nga si Jehova ang magabantay sa ciudad, Kawang lamang ang pagtukaw sa tawo-nga-magbalantay.
2 Vain for you, —to be early in rising, to be late in lying down, to be eating the bread of wearisome toil, So, would he give his beloved one sleep.
Kawang lamang ang inyong pagbangon sayo sa kabuntagon, Aron magalangan sa pagpahulay, Sa pagkaon sa tinapay sa kabudlay; Kay niini siya nagahatag sa iyang mga hinigugma sa katulogon.
3 Lo! an inheritance from Yahweh, are children, A reward, the fruit of the womb:
Ania karon, ang mga kabataan mao ang panulondon ni Jehova; Ug ang bunga sa tagoangkan maoy iyang balus.
4 As arrows in the hand of a warrior, so, are the children of young men.
Ingon sa mga udyong nga anaa sa kamot sa tawong gamhanan, Mao usab ang kabataan sa pagkabatan-on.
5 How happy the man who hath filled his quiver with them! They will not be ashamed, but will speak with enemies in the gate.
Malipayon ang tawo nga ang iyang baslayan napuno sa mga udyong: Dili (sila) mabutang sa kaulawan, Sa mosulti na (sila) sa ilang mga kaaway diha sa ganghaan.

< Psalms 127 >