Psalms 108

1 A Song, a Melody: David’s. Fixed, is my heart, O God, I will sing and touch the strings, even mine honour.

Een lied, een psalm van David. O God! mijn hart is bereid; ik zal zingen en psalmzingen, ook mijn eer.

2 Awake, O harp and lyre, I will awaken the dawn!

Waak op, gij luit en harp! ik zal in den dageraad opwaken.

3 I will thank thee among the peoples, O Yahweh, and will sing praise unto thee, among the tribes of men.

Ik zal U loven onder de volken, o HEERE! en ik zal U psalmzingen onder de natien.

4 For, great, above the heavens, is thy lovingkindness, and, as far as the skies, thy faithfulness.

Want Uw goedertierenheid is groot tot boven de hemelen, en Uw waarheid tot aan de bovenste wolken.

5 Be thou exalted above the heavens, O God, And, above all the earth, be thy glory.

Verhef U, o God! boven de hemelen, en Uw eer over de ganse aarde.

6 To the end thy beloved ones may be delivered, Oh save thou with thy right hand and answer me!

Opdat Uw beminden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

7 God, hath spoken in his holiness, I will exult! I will apportion Shechem! And, the Vale of Succoth, will I measure out;

God heeft gesproken in Zijn heiligdom, dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

8 Mine, is Gilead—mine, Manasseh, but, Ephraim, is the defence of my head, Judah, is my commander’s staff;

Gilead is mijn, Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

9 Moab, is my wash-bowl, Upon Edom, will I throw my shoe, Over Philistia, raise a shout of triumph.

Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.

10 Who will conduct me to a fortified city? Who will lead me as far as Edom?

Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

11 Hast not thou, O God, rejected us? and wilt not go forth, O God, with our hosts.

Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en Die niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?

12 Grant us help out of distress, for, vain, is the deliverance of man:

Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid; want des mensen heil is ijdelheid.

13 In God, shall we do valiantly, He himself, therefore, shall tread down our adversaries.

In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.