Proverbs 5
1 My son, to my wisdom, attend, and, to mine understanding, incline thou thine ear:
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 That thou mayest preserve discretion, —and, as for knowledge, that thy lips may guard it.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 For, with sweet droppings, drip the lips of her that is a stranger, and, smoother than oil, is her mouth;
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 But, the latter end of her, is bitter as wormwood, sharp, as a two-edged sword!
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Lest, the path of life, she should ponder, her tracks have wandered she knoweth not [whither].
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and do not turn away from the sayings of my mouth.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Keep far from her thy way, and do not go near the opening of her house:
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Lest thou give, to other men, thy vigour, and thy years, to him that is cruel:
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Lest strange men, be well fed, by thy strength, and, thy toils, be in the house of the alien.
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 So shalt thou grieve in thy latter end, in the failing of thy flesh and of thy healthy condition;
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 And thou shalt say—How I hated correction! and, reproof, my heart disdained;
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Neither hearkened I to the voice of my teachers, nor, to my instructors, inclined I mine ear:
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Soon was I in all evil, in the midst of convocation and assembly.
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Drink thou water out of thine own cistern, and flowing streams out of the midst of thine own well.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Let not thy fountains, flow over, abroad, in the streets, dividings of waters:
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Let them be for thyself, alone, and not for strangers with thee.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Let thy well-spring be blessed, —and get thy joy from the wife of thy youth: —
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 A loving hind! a graceful doe! let, her bosom, content thee at all times, and, in her love, mayst thou stray evermore.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Wherefore, then, shouldst thou stray, my son, with a strange woman? or embrace the bosom of a woman unknown?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 For, before the eyes of Yahweh, are the ways of a man, —and, all his tracks, doth he consider:
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 His own iniquities, shall entrap him with the lawless, and, by the cords of his own sin, shall he be seized.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 He, shall die, for lack of discipline, and, by the abounding of his perversity, shall he be lost.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
