Proverbs 21

1 [Like] channels of water, is the heart of a king, in the hand of Yahweh, —whithersoever he will, he turneth it.

Η καρδία του βασιλέως είναι εν τη χειρί του Κυρίου ως ρεύματα υδάτων· όπου θέλει στρέφει αυτήν.

2 Every way of a man, may be right in his own eyes, but, he that testeth hearts, is Yahweh.

Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Κύριος σταθμίζει τας καρδίας.

3 To do righteousness and justice, is more choice to Yahweh than sacrifice.

Να κάμνη τις δικαιοσύνην και κρίσιν είναι αρεστότερον εις τον Κύριον παρά θυσίαν.

4 Loftiness of eyes, and ambition of heart—the lamp of the lawless, are sin.

Το επηρμένον όμμα και η αλαζών καρδία, ο λύχνος των ασεβών, είναι αμαρτία.

5 The plans of the diligent, tend only to abundance, but, of every one that is urgent, only to want.

Οι λογισμοί του επιμελούς φέρουσι βεβαίως εις αφθονίαν· παντός δε προπετούς βεβαίως εις ένδειαν.

6 The gaining of treasures with a tongue of falsehood, is a vapour driven away, [they who seek them] seek death,

Το αποκτάν θησαυρούς διά ψευδούς γλώσσης είναι ματαιότης άστατος των ζητούντων θάνατον.

7 The violence of the lawless, shall drag them away, —because they have refused to do justice.

Αι αρπαγαί των ασεβών θέλουσιν εξολοθρεύσει αυτούς· διότι αρνούνται να πράττωσι το δίκαιον.

8 Crooked is the way of a guilty man, but, as for the pure, straight is his dealing.

Η οδός του διεφθαρμένου ανθρώπου είναι σκολιά· του δε καθαρού το έργον είναι ευθές.

9 Better to dwell on the corner of the roof, than a quarrelsome wife, and a house in common.

Καλήτερον να κατοική τις εν γωνία δώματος, παρά εν οίκω ευρυχώρω μετά γυναικός φιλέριδος.

10 The soul of the lawless man, craveth mischief, his own friend, findeth no favour in his eyes.

Η ψυχή του ασεβούς επιθυμεί κακόν· ο πλησίον αυτού δεν ευρίσκει χάριν εις τους οφθαλμούς αυτού.

11 When the scoffer is punished, the simple, becometh wise, when the wise is instructed, he receiveth knowledge.

Όταν ο χλευαστής τιμωρήται, ο απλούς γίνεται σοφώτερος· και ο σοφός διδασκόμενος λαμβάνει γνώσιν.

12 The Righteous One observeth the house of the lawless, —He is ready to cast down lawless men into misfortune.

Ο δίκαιος συλλογίζεται την οικίαν του ασεβούς, όταν οι ασεβείς κατακρημνίζωνται εις την κακίαν αυτών.

13 He that shutteth his ear from the cry of the poor, even he, shall call, and not be answered.

Όστις εμφράττει τα ώτα αυτού εις την κραυγήν του πτωχού, θέλει φωνάξει και αυτός και δεν θέλει εισακουσθή.

14 A gift in secret, quencheth anger, and, a present in the bosom, mighty wrath.

Δώρον κρύφιον καταπραΰνει θυμόν· και χάρισμα εις τον κόλπον βαλλόμενον, οργήν ισχυράν.

15 It is a joy, to a righteous man, to do justice, but, dismay, to the workers of iniquity.

Χαρά είναι εις τον δίκαιον να κάμνη κρίσιν· όλεθρος δε εις τους εργάτας της ανομίας.

16 The man who wandereth from the way of discretion, in the gathered host of the shades, shall settle down.

Άνθρωπος αποπλανώμενος από της οδού της συνέσεως θέλει κατασκηνώσει εν τη συνάξει των τεθανατωμένων.

17 A needy man, shall he be that loveth merriment, the lover of wine and oil, shall not become rich.

Ο αγαπών ευθυμίαν θέλει κατασταθή πένης· ο αγαπών οίνον και μύρα δεν θέλει πλουτήσει.

18 A ransom for the righteous, is the lawless, and, instead of upright men, the traitor.

Ο ασεβής θέλει είσθαι αντίλυτρον του δικαίου, και των ευθέων ο παραβάτης.

19 Better to dwell in a desert land, than with a woman, quarrelsome and provoking.

Καλήτερον να κατοική τις εν γη ερήμω παρά μετά γυναικός φιλέριδος και θυμώδους.

20 Desirable treasure and oil, are in the home of the wise, but, a man who is a dullard, will destroy it.

Θησαυρός πολύτιμος και μύρα ευρίσκονται εν τω οίκω του σοφού· ο δε άφρων άνθρωπος καταδαπανά αυτά.

21 He that pursueth righteousness and lovingkindness, shall find life, righteousness and honour.

Ο θηρεύων δικαιοσύνην και έλεος θέλει ευρεί ζωήν, δικαιοσύνην και δόξαν.

22 A city of heroes, doth a wise man scale, and bringeth down the strength of its confidence.

Ο σοφός εκπορθεί την πόλιν των δυνατών και καταβάλλει το οχύρωμα του θάρρους αυτής.

23 He that keepeth his mouth and his tongue, keepeth, out of distresses, his soul.

Όστις φυλάττει το στόμα αυτού και την γλώσσαν αυτού, φυλάττει την ψυχήν αυτού από στενοχωριών.

24 A haughty insolent one—Scoffer is his name, is he that acteth in a transport of pride.

Υπερήφανος και αλαζών χλευαστής καλείται, όστις πράττει μετά θυμού αλαζονείας.

25 The craving of the sluggard, killeth him, for his hands have refused to work.

Αι επιθυμίαι του οκνηρού θανατόνουσιν αυτόν· διότι αι χείρες αυτού δεν θέλουσι να εργάζωνται·

26 All the day, he greatly craveth, whereas, the righteous, giveth, and doth not spare.

επιθυμεί όλην την ημέραν επιθυμίας· ο δε δίκαιος δίδει και δεν φείδεται.

27 The sacrifice of the lawless, is an abomination, how much more, when, with wickedness, he bringeth it in!

Η θυσία των ασεβών είναι βδέλυγμα· πολλώ μάλλον όταν προσφέρωσιν αυτήν μετά πονηρίας.

28 A false witness, shall perish, but, the man who hearkeneth, with abiding effect, shall speak.

Ο ψευδής μάρτυς θέλει απολεσθή· ο δε άνθρωπος όστις υπακούει θέλει λαλεί πάντοτε.

29 A lawless man emboldeneth his face, but, as for the upright, he, directeth his ways.

Ο ασεβής άνθρωπος σκληρύνει το πρόσωπον αυτού· αλλ' ο ευθύς κατευθύνει τας οδούς αυτού.

30 There is no wisdom, nor understanding, nor counsel, to confront Yahweh.

Δεν είναι σοφία ούτε σύνεσις ούτε βουλή εναντίον του Κυρίου.

31 The horse, is prepared for the day of battle, but, to Yahweh, pertaineth the victory.

Ο ίππος ετοιμάζεται διά την ημέραν της μάχης· η σωτηρία όμως είναι παρά Κυρίου.