Proverbs 18
1 A man seeketh, for satisfaction, going his own way, through all safe counsel, he breaketh.
Ο ιδιογνώμων ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού και εναντιόνεται εις παν ό, τι είναι ορθόν.
2 A dullard, delighteth not, in understanding, in nothing save the exposing of his own heart.
Ο άφρων δεν ηδύνεται εις την σύνεσιν, αλλ' εις ό, τι φαντάζεται η καρδία αυτού.
3 When the lawless man cometh in, then cometh also contempt, and, with shame, reproach.
Όταν έρχηται ο ασεβής, έρχεται και η καταφρόνησις· και μετά του ονείδους, η ατιμία.
4 Deep waters, are the words of a man’s mouth, —a bubbling brook, the well-spring of wisdom.
Οι λόγοι του στόματος του ανθρώπου είναι ύδατα βαθέα· και η πηγή της σοφίας, χείμαρρος αναπηδών.
5 To prefer a lawless man, is not good, thrusting away the righteous, in judgment.
Δεν είναι καλόν να προσωποληπτή τις τον ασεβή, διά να ανατρέπη το δίκαιον εν τη κρίσει.
6 the lips of a dullard, enter into contention, and his mouth, for blows, crieth out.
Τα χείλη του άφρονος εμβαίνουσιν εις έριδας, και το στόμα αυτού προσκαλεί ραπίσματα.
7 The mouth of a dullard, is his ruin, and, his lips, are a snare to his soul.
Το στόμα του άφρονος είναι ο αφανισμός αυτού, και τα χείλη αυτού παγίς εις την ψυχήν αυτού.
8 the words of a tattler, are dainties, they, therefore go down into the chambers of the inner man.
Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως και καταβαίνουσιν έως των ενδομύχων της κοιλίας.
9 Surely he that is slothful in his work, brother, is he to a master at laying waste.
Ο οκνηρός εις το έργον αυτού είναι βεβαίως αδελφός του ασώτου.
10 A tower of strength, is the Name of Yahweh, thereinto, runneth the righteous, and is safe.
Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.
11 The substance of a rich man, is his strong city, and like a high wall, in his imagination.
Τα αγαθά του πλουσίου είναι η οχυρά αυτού πόλις, και φαντάζεται αυτά ως υψηλόν τείχος.
12 Before grievous injury, a man’s heart is haughty, and, before honour, is humility.
Προ του αφανισμού υψόνεται η καρδία του ανθρώπου· και η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.
13 He that answereth before he heareth, a folly, it is to him, and, a reproach.
Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος.
14 The spirit of a man, sustaineth his sickness, but, a dejected spirit, who can bear it?
Το πνεύμα του ανθρώπου θέλει υποστηρίζει την αδυναμίαν αυτού· αλλά το κατατεθλιμμένον πνεύμα τις δύναται να υποφέρη;
15 the heart of the intelligent, acquireth knowledge, yea, the ear of the wise, seeketh knowledge.
Η καρδία του φρονίμου αποκτά σύνεσιν· και το ωτίον των σοφών ζητεί γνώσιν.
16 The gift of a man, maketh room for him, and, before great men, setteth him down.
Το δώρον του ανθρώπου ανοίγει τόπον εις αυτόν, και φέρει αυτόν έμπροσθεν των μεγάλων.
17 Righteous is he that is first in his own cause, then cometh his neighbour, and thoroughly searcheth him.
Ο πρωτολογών εν τη κρίσει αυτού φαίνεται δίκαιος· αλλ' ο αντίδικος αυτού έρχεται και εξελέγχει αυτόν.
18 The lot causeth, contentions, to cease, and, the mighty, it parteth.
Ο κλήρος παύει τας αντιλογίας και αποφασίζει μεταξύ των δυνατών.
19 A brother estranged, [is worse] than a strong city, —and, contentions, are as the bar of a citadel.
Αδελφός δυσαρεστηθείς υποτάσσεται δυσκολώτερα παρά οχυρά πόλις· αι δε διαφοραί αυτών είναι ως μοχλοί φρουρίου.
20 Of the fruit of a man’s mouth, shall his inmost mind be satisfied, with the product of his lips, shall he be satisfied.
Εκ των καρπών του στόματος του ανθρώπου θέλει χορτασθή η κοιλία αυτού· από του προϊόντος των χειλέων αυτού θέλει εμπλησθή.
21 Death and life, are in the power of the tongue, and, its friends, shall eat its fruits.
Θάνατος και ζωή είναι εις την χείρα της γλώσσης· και οι αγαπώντες αυτήν θέλουσι φάγει τους καρπούς αυτής.
22 Who hath found a wife, hath found a blessing, and hath obtained favour from Yahweh.
Όστις εύρηκε γυναίκα, εύρηκεν αγαθόν και απήλαυσε χάριν παρά Κυρίου.
23 Supplications, doth the poor man utter, but, the rich, answereth fiercely.
Ο πένης λαλεί μετά ικεσιών· αλλ' ο πλούσιος αποκρίνεται μετά σκληρότητος.
24 A man having [many] friends, shall come to ruin, but there is a loving one, who sticketh closer than a brother.
Ο άνθρωπος ο έχων φίλους πρέπει να φέρηται φιλικώς· και υπάρχει φίλος στενώτερος αδελφού.
