Matthew 16
1 And, the Pharisees and Sadducees coming near, putting him to the test, requested him, a sign out of the heaven, to shew unto them.
ତଦାନୀଂ ଫିରୂଶିନଃ ସିଦୂକିନଶ୍ଚାଗତ୍ୟ ତଂ ପରୀକ୍ଷିତୁଂ ନଭମୀଯଂ କିଞ୍ଚନ ଲକ୍ଷ୍ମ ଦର୍ଶଯିତୁଂ ତସ୍ମୈ ନିୱେଦଯାମାସୁଃ|
2 But, he, answering said unto them— When evening cometh ye say, Fair! for fiery is the heaven;
ତତଃ ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ନଭସୋ ରକ୍ତତ୍ୱାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଶ୍ୱୋ ନିର୍ମ୍ମଲଂ ଦିନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି;
3 And at morn, To-day, a storm! for fiery, and yet sad, is the heaven. The face of the heaven indeed, ye learn to distinguish, —but, the signs of the times, ye cannot.
ପ୍ରାତଃକାଲେ ଚ ନଭସୋ ରକ୍ତତ୍ୱାତ୍ ମଲିନତ୍ୱାଞ୍ଚ ୱଦଥ, ଝଞ୍ଭ୍ଶଦ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟତି| ହେ କପଟିନୋ ଯଦି ଯୂଯମ୍ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷସ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମ ବୋଦ୍ଧୁଂ ଶକ୍ନୁଥ, ତର୍ହି କାଲସ୍ୟୈତସ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମ କଥଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ?
4 A wicked and adulterous generation, a sign, doth seek after, and, a sign, will not be given it, —save the sign of Jonah. And, leaving them behind, he departed.
ଏତତ୍କାଲସ୍ୟ ଦୁଷ୍ଟୋ ୱ୍ୟଭିଚାରୀ ଚ ୱଂଶୋ ଲକ୍ଷ୍ମ ଗୱେଷଯତି, କିନ୍ତୁ ଯୂନସୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ଲକ୍ଷ୍ମ ୱିନାନ୍ୟତ୍ କିମପି ଲକ୍ଷ୍ମ ତାନ୍ ନ ଦର୍ଶଯିଯ୍ୟତେ| ତଦାନୀଂ ସ ତାନ୍ ୱିହାଯ ପ୍ରତସ୍ଥେ|
5 And the disciples coming, to the other side, had forgotten to take loaves.
ଅନନ୍ତରମନ୍ୟପାରଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଃ ପୂପମାନେତୁଂ ୱିସ୍ମୃତୱନ୍ତଃ|
6 And, Jesus, said unto them—Mind! and beware, of the leaven of the Pharisees and Sadducees.
ଯୀଶୁସ୍ତାନୱାଦୀତ୍, ଯୂଯଂ ଫିରୂଶିନାଂ ସିଦୂକିନାଞ୍ଚ କିଣ୍ୱଂ ପ୍ରତି ସାୱଧାନାଃ ସତର୍କାଶ୍ଚ ଭୱତ|
7 And, they, began to deliberate among themselves, saying—Because, loaves, we took not.
ତେନ ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱିୱିଚ୍ୟ କଥଯିତୁମାରେଭିରେ, ୱଯଂ ପୂପାନାନେତୁଂ ୱିସ୍ମୃତୱନ୍ତ ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଇତି କଥଯତି|
8 And, observing it, Jesus said—Why are ye deliberating among yourselves, ye little-of-faith! because, loaves, ye have not?
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତଦ୍ୱିଜ୍ଞାଯ ତାନୱୋଚତ୍, ହେ ସ୍ତୋକୱିଶ୍ୱାସିନୋ ଯୂଯଂ ପୂପାନାନଯନମଧି କୁତଃ ପରସ୍ପରମେତଦ୍ ୱିୱିଂକ୍ୟ?
9 Not yet, perceive ye, neither remember, —The five loaves of the five thousand, and how many baskets ye received?
ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କିମଦ୍ୟାପି ନ ଜ୍ଞାଯତେ? ପଞ୍ଚଭିଃ ପୂପୈଃ ପଞ୍ଚସହସ୍ରପୁରୁଷେଷୁ ଭୋଜିତେଷୁ ଭକ୍ଷ୍ୟୋଚ୍ଛିଷ୍ଟପୂର୍ଣାନ୍ କତି ଡଲକାନ୍ ସମଗୃହ୍ଲୀତଂ;
10 Nor the seven loaves of the four thousand, and how many hampers ye received?
ତଥା ସପ୍ତଭିଃ ପୂପୈଶ୍ଚତୁଃସହସ୍ରପୁରୁଷେଷୁ ଭେଜିତେଷୁ କତି ଡଲକାନ୍ ସମଗୃହ୍ଲୀତ, ତତ୍ କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭିର୍ନ ସ୍ମର୍ୟ୍ୟତେ?
11 How is it ye perceive not, that, not concerning loaves, spake I unto you, —but beware of the leaven, of the Pharisees and Sadducees?
ତସ୍ମାତ୍ ଫିରୂଶିନାଂ ସିଦୂକିନାଞ୍ଚ କିଣ୍ୱଂ ପ୍ରତି ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, କଥାମିମାମ୍ ଅହଂ ପୂପାନଧି ନାକଥଯଂ, ଏତଦ୍ ଯୂଯଂ କୁତୋ ନ ବୁଧ୍ୟଧ୍ୱେ?
12 Then, understood they that he did not bid them beware of [the] leaven [of loaves] but of, the teaching, of the Pharisees and Sadducees.
ତଦାନୀଂ ପୂପକିଣ୍ୱଂ ପ୍ରତି ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି ନୋକ୍ତ୍ୱା ଫିରୂଶିନାଂ ସିଦୂକିନାଞ୍ଚ ଉପଦେଶଂ ପ୍ରତି ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି କଥିତୱାନ୍, ଇତି ତୈରବୋଧି|
13 And, Jesus coming into the parts of Caesarea of Philip, began questioning his disciples, saying—Who are men saying that, the Son of Man, is?
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୁଃ କୈସରିଯା-ଫିଲିପିପ୍ରଦେଶମାଗତ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍, ଯୋଽହଂ ମନୁଜସୁତଃ ସୋଽହଂ କଃ? ଲୋକୈରହଂ କିମୁଚ୍ୟେ?
14 And, they, said—Some, indeed, John the Immerser, and, others, Elijah, —but, others, Jeremiah, or one of the prophets.
ତଦାନୀଂ ତେ କଥିତୱନ୍ତଃ, କେଚିଦ୍ ୱଦନ୍ତି ତ୍ୱଂ ମଜ୍ଜଯିତା ଯୋହନ୍, କେଚିଦ୍ୱଦନ୍ତି, ତ୍ୱମ୍ ଏଲିଯଃ, କେଚିଚ୍ଚ ୱଦନ୍ତି, ତ୍ୱଂ ଯିରିମିଯୋ ୱା କଶ୍ଚିଦ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀତି|
15 He saith unto them—But who say, ye, that I am?
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତାନ୍ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ଯୂଯଂ ମାଂ କଂ ୱଦଥ? ତତଃ ଶିମୋନ୍ ପିତର ଉୱାଚ,
16 And, Simon Peter, answering, said—Thou, art the Christ, the Son of the Living God.
ତ୍ୱମମରେଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିଷିକ୍ତପୁତ୍ରଃ|
17 And Jesus, answering, said to him—Happy, art thou, Simon Bar-yona, —because, flesh and blood, revealed it not unto thee, but my Father who is in the heavens.
ତତୋ ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍, ହେ ଯୂନସଃ ପୁତ୍ର ଶିମୋନ୍ ତ୍ୱଂ ଧନ୍ୟଃ; ଯତଃ କୋପି ଅନୁଜସ୍ତ୍ୱଯ୍ୟେତଜ୍ଜ୍ଞାନଂ ନୋଦପାଦଯତ୍, କିନ୍ତୁ ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ୟଃ ପିତୋଦପାଦଯତ୍|
18 And, I also, unto thee, say—Thou, art Peter, —and, upon this rock, will I build my assembly, and, the gates of hades, shall not prevail against it. (Hadēs g86)
ଅତୋଽହଂ ତ୍ୱାଂ ୱଦାମି, ତ୍ୱଂ ପିତରଃ (ପ୍ରସ୍ତରଃ) ଅହଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତରସ୍ୟୋପରି ସ୍ୱମଣ୍ଡଲୀଂ ନିର୍ମ୍ମାସ୍ୟାମି, ତେନ ନିରଯୋ ବଲାତ୍ ତାଂ ପରାଜେତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି| (Hadēs g86)
19 I will give thee, the keys of the kingdom of the heavens, —and, whatsoever thou shalt bind upon the earth, shall be bound in the heavens, and, whatsoever thou shalt loose upon the earth, shall be loosed in the heavens.
ଅହଂ ତୁଭ୍ୟଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ କୁଞ୍ଜିକାଂ ଦାସ୍ୟାମି, ତେନ ଯତ୍ କିଞ୍ଚନ ତ୍ୱଂ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ଭଂତ୍ସ୍ୟସି ତତ୍ସ୍ୱର୍ଗେ ଭଂତ୍ସ୍ୟତେ, ଯଚ୍ଚ କିଞ୍ଚନ ମହ୍ୟାଂ ମୋକ୍ଷ୍ୟସି ତତ୍ ସ୍ୱର୍ଗେ ମୋକ୍ଷ୍ୟତେ|
20 Then, straitly charged he the disciples, lest, to any man, they should say—He, is, the Christ.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଶିଷ୍ୟାନାଦିଶତ୍, ଅହମଭିଷିକ୍ତୋ ଯୀଶୁରିତି କଥାଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ଯୂଯଂ ମା କଥଯତ|
21 From that time, began Jesus Christ to be pointing out to his disciples that he must needs, into Jerusalem, go away, and, many things, suffer, from the elders and chief priests and scribes, and be slain, —and on, the third day, arise.
ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାଚୀନଲୋକେଭ୍ୟଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକେଭ୍ୟ ଉପାଧ୍ୟାଯେଭ୍ୟଶ୍ଚ ବହୁଦୁଃଖଭୋଗସ୍ତୈ ର୍ହତତ୍ୱଂ ତୃତୀଯଦିନେ ପୁନରୁତ୍ଥାନଞ୍ଚ ମମାୱଶ୍ୟକମ୍ ଏତାଃ କଥା ଯୀଶୁସ୍ତତ୍କାଲମାରଭ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଜ୍ଞାପଯିତୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍|
22 And, taking him aside, Peter began to rebuke him, saying—Mercy on thee Lord! In nowise, shall, this, befall thee.
ତଦାନୀଂ ପିତରସ୍ତସ୍ୟ କରଂ ଘୃତ୍ୱା ତର୍ଜଯିତ୍ୱା କଥଯିତୁମାରବ୍ଧୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ତତ୍ ତ୍ୱତ୍ତୋ ଦୂରଂ ଯାତୁ, ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କଦାପି ନ ଘଟିଷ୍ୟତେ|
23 But, he, turning, said to Peter—Withdraw behind me, Satan! A snare, art thou of mine, because thou art not regarding the things of God, but the things of men.
କିନ୍ତୁ ସ ୱଦନଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ପିତରଂ ଜଗାଦ, ହେ ୱିଘ୍ନକାରିନ୍, ମତ୍ସମ୍ମୁଖାଦ୍ ଦୂରୀଭୱ, ତ୍ୱଂ ମାଂ ବାଧସେ, ଈଶ୍ୱରୀଯକାର୍ୟ୍ୟାତ୍ ମାନୁଷୀଯକାର୍ୟ୍ୟଂ ତୁଭ୍ୟଂ ରୋଚତେ|
24 Then, Jesus said unto his disciples—If any one intendeth, after me, to come, let him deny himself, and take up his cross, and be following me;
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱୀଯଶିଷ୍ୟାନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମୀ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛତି, ସ ସ୍ୱଂ ଦାମ୍ୟତୁ, ତଥା ସ୍ୱକ୍ରୁଶଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ ମତ୍ପଶ୍ଚାଦାଯାତୁ|
25 For, whosoever intendeth, his life, to save, shall lose it, —but, whosoever shall lose his life, for my sake, shall find it.
ଯତୋ ଯଃ ପ୍ରାଣାନ୍ ରକ୍ଷିତୁମିଚ୍ଛତି, ସ ତାନ୍ ହାରଯିଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯୋ ମଦର୍ଥଂ ନିଜପ୍ରାଣାନ୍ ହାରଯତି, ସ ତାନ୍ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି|
26 For what shall a man be profited, though, the whole world, he gain, and, his life, he forfeit? Or what shall a man give, in exchange for his life?
ମାନୁଷୋ ଯଦି ସର୍ୱ୍ୱଂ ଜଗତ୍ ଲଭତେ ନିଜପ୍ରଣାନ୍ ହାରଯତି, ତର୍ହି ତସ୍ୟ କୋ ଲାଭଃ? ମନୁଜୋ ନିଜପ୍ରାଣାନାଂ ୱିନିମଯେନ ୱା କିଂ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
27 For the Son of Man is destined to be coming, in the glory of his Father, with his messengers, —and, then, will he give back unto each one, according to his practice.
ମନୁଜସୁତଃ ସ୍ୱଦୂତୈଃ ସାକଂ ପିତୁଃ ପ୍ରଭାୱେଣାଗମିଷ୍ୟତି; ତଦା ପ୍ରତିମନୁଜଂ ସ୍ୱସ୍ୱକର୍ମ୍ମାନୁସାରାତ୍ ଫଲଂ ଦାସ୍ୟତି|
28 Verily, I say unto you—There are some of those, here standing, who, indeed, shall in nowise taste of death, until they see the Son of Man, coming in his kingdom.
ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଚ୍ମି, ସରାଜ୍ୟଂ ମନୁଜସୁତମ୍ ଆଗତଂ ନ ପଶ୍ୟନ୍ତୋ ମୃତ୍ୟୁଂ ନ ସ୍ୱାଦିଷ୍ୟନ୍ତି, ଏତାଦୃଶାଃ କତିପଯଜନା ଅତ୍ରାପି ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତି|
